Εμφανίζονται 5 τίτλοι με αναζήτηση: Πληροφορίες για τον τόπο για το τοπωνύμιο: "ΕΡΕΣΟΣ Αρχαία πόλη ΛΕΣΒΟΣ".
or Eresus (on coins the name is always written Eresos). A city of Lesbos, situated on a hill at a distance of twenty-eight stadia from Cape Sigrium. It derives celebrity from having given birth to Theophrastus. Phanias, another disciple of the great Stagirite, was likewise a native of this place. According to Archestratus, quoted by Athenaeus, Eressus was famous for the excellence of its wheaten flour.
This text is cited Oct 2002 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
The remains of the ancient city are near the Skala (harbor) of the modern inland town of Eresos, ca. 92 km from Mytilene. Strabo (13.618) mentions this site. The chief preserved antiquities are a part of the pre-Hellenistic and Hellenistic isodomic circuit wall, some remains of buildings, and the ruins of the ancient harbor. In 1931 a local archaeological collection was begun, which includes finds of various periods.
This extract is from: The Princeton encyclopedia of classical sites, Princeton University Press 1976. Cited Feb 2003 from Perseus Project URL below, which contains bibliography & interesting hyperlinks.
Το όνομα της Ερεσού έχει τις ρίζες του στη μυθολογία. Μάκαρ ή Μακαρεύς,
ήταν ο μυθικός εκείνος αρχηγός του Πελασγικού λαού που έγινε ο πρώτος ιδρυτής
και Βασιλιάς της Λέσβου. Γι' αυτό ίσως κι ο Όμηρος ονομάζει τη Λέσβο "Μακαρία"
.Με βάση λοιπόν τη μυθολογική αυτή άποψη ο Μάκαρ είχε πέντε κόρες. Τη Μυτιλήνη,
την Ίσσα, την Aντισσα, τη Μήθυμνα και την Αρίσβη, οι οποίες κι έδωσαν αντίστοιχα
τ' όνομά τους στις πέντε πρώτες πόλεις του νησιού. Παράλληλα όμως είχε και τέσσερις
γιους. Τον Κυδρόλαιο, το Νέανδρο, το Λεύχιππο και τον Έρεσο, από τον οποίο και
πήρε τ' όνομα η πόλη, της οποίας έγινε και πρώτος Βασιλιάς.
Ιστορική αναδρομή
Οι πρώτοι οικιστές του τόπου στα προελληνικά χρόνια ίσως ήταν οι
Πελασγοί, ενώ κατά τον 11ο έως και τον 9ο αιώνα π..X., εποχή κατά την οποία
γίνονται οι μεγάλες μετακινήσεις των ελληνικών φύλων, Αιολέων, Ιώνων και Δωριέων,
χτίζεται στη σημερινή περίπου παραλιακή τοποθεσία της Σκάλας Ερεσού, η πόλη
της Ερεσού από αποίκους Αχαιούς ή ναυτικούς Αιολείς.
Πάρα πολλά διασκορπισμένα λείψανα σε διάφορα σημεία της αρχαίας
πόλης μαρτυρούν πως σ' αυτή υπήρχαν λαμπρά και μεγαλόπρεπα οικοδομήματα, όπως
η Αγορά, το Στάδιο, το Θέατρο και το Πρυτανείο. Η πόλη αποτέλεσε σπουδαίο εμπορικό
κέντρο και τα εκλεκτά προϊόντα της έφταναν μέχρι την Αίγυπτο. Εκτός από το εμπόριο
και τη ναυτιλία οι κάτοικοι επιδόθηκαν και στην καλλιέργεια της γης. Το κριθάρι
και το σουσάμι Ερεσού ήταν απ' τα καλύτερα, γι' αυτό και το έμβλημά της στα
πρώτα της νομίσματα ήταν το στάχυ.
Το 540 π.Χ. η Ερεσός έγινε υποτελής στους Πέρσες, οι οποίοι αξιοποίησαν
την ναυτική της δύναμη στις εκστρατείες τους.
Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης πάλης για επικράτηση ανάμεσα στις
μεγάλες δυνάμεις, Αθήνα και Σπάρτη, άλλαξε επανειλημμένα στρατόπεδο για να προσχωρήσει
οριστικά πλέον, το 377 π.Χ., στην Β' Αθηναϊκή Συμμαχία. Στα χρόνια που ακολουθούν
η πόλη βρίσκεται σε πολιτική αστάθεια και οι τύραννοι διαδραματίζουν σημαντικό
ρόλο.
Στα ρωμαϊκά χρόνια η Ερεσός γνωρίζει ιδιαίτερη ακμή, αλλά στη Βυζαντινή
εποχή υφίσταται τις συνέπειες της πειρατείας των Σαρακηνών, Βενετών κ.ά. που
λυμαίνονται τη Λέσβο. Στα 1462 η Λέσβος πέφτει στα χέρια των Τούρκων και τον
17ο αιώνα η Ερεσός μεταφέρεται σε μεσόγεια θέση βόρειο ανατολικά της παλιάς
και σε απόσταση τεσσάρων χιλιομέτρων από την παραλία.
Το 1821, πρώτο έτος της ελληνικής επανάστασης, ο τόπος συνδέεται
με ένα σημαντικό ναυτικό κατόρθωμα, το πρώτο του Αγώνα, δηλαδή την ανατίναξη
ενός μεγάλου τουρκικού πολεμικού πλοίου από τον Δημήτριο Παπανικολή.
Η απελευθέρωση έρχεται στα 1912 και η όμορφη κωμόπολη ακολουθεί
τη μοίρα του νησιού της Λέσβου που ενσωματώνεται επιτέλους στον εθνικό κορμό.
Νομίσματα της πόλης
Η Ερεσός έκοψε, όπως φαίνεται, δικό της νόμισμα που είχε την επιγραφή
ΕΡΕΣΙΩΝ. Υπάρχει όμως κι άλλο νόμισμά της πάνω στο οποίο εικονίζεται ολόσωμη
ή μόνο με το κεφάλι η Σαπφώ, πράγμα που επιβεβαιώνει αναμφισβήτητα την καταγωγή
της μεγάλης αυτής ποιήτριας απ' τον τόπο τούτο. Το αντιπροσωπευτικό όμως νόμισμα
της πόλης είναι εκείνο που απ' τη μια όψη εικονίζει στάχυ, δείγμα παραγωγικότητας
δημητριακών, κι απ' την άλλη την κεφαλή του Ερμή ή του Απόλλωνα, που αποτελεί
πάλι σαφή ένδειξη λατρείας του Ερμή και του Απόλλωνα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2004 από την ακόλουθη
ιστοσελίδα, με φωτογραφίες
Eresos: Eth. Eresios, Eresieus. So called from Eresus the son of Macar.
(Steph. B. s. v.) Eressus, as it is in the text of Strabo (p. 618), was a city
of Lesbos, situated on a hill, and reaching down to the sea. From Eressus to Cape
Sigrium is 28 stadia, as the MSS. have it, which Casaubon (ed. Strab.) has changed
to 18. It was on the west side of the island, and its ruins are said to be at
some little distance from a place now called Eresso, which is situated on a hill.
Eressus joined Mytilene and other towns in Lesbos in the revolt from the Athenians
during the Peloponnesian War (B.C. 428); but it was compelled to surrender to
Paches, the Athenian commander, shortly after. (Thuc. iii. 25, 35.) There was
a fresh revolt from Athens (B.C. 412), and a fresh subjugation. (Thuc. viii. 23.)
It revolted a third time shortly after (Thuc. viii. 100), and was besieged by
Thrasybulus with an Athenian force, but he was obliged to give up the siege to
follow the Peloponnesians to the Hellespont. In B.C. 392 Thrasybulus lost many
ships in a storm off Eresus, but he recovered the town, with other places in Lesbos,
for the Athenians. (Diod. xiv. 94.)
Eresus is mentioned by Pliny (v. 31) as one of the existing cities
of Lesbos. Eresus was the birthplace of Tyrtamus, to whom his master Aristotle
gave the name of Theophrastus. Phanias, another of Aristotle's pupils, was also
a native of Eresus. According to the poet Archestratus, in his Gastronomia, quoted
by Athenaeus (iii. p. 111), if ever the gods eat flour, they send Hermes to buy
it at Eresus.
The name of the town on the coins is said to be always EPESION, with
one S.
This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited May 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!