Πληροφορίες τοπωνυμίου

• http://www.aigiocity.gr/
• http://www.aigionet.gr/
• http://www.filodimos.gr/

Αίγιο

  Η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη του νομού, απέχει 41 χλμ. από την Πάτρα, με 27.741 κατοίκους. Βρίσκεται στη θέση της αρχαίας πόλης, η οποία σύμφωνα με τα ευρήματα των ανασκαφών κατοικείται χωρίς διακοπή από τα προϊστορικά χρόνια.
  Το Αίγιο χτίστηκε από τους Πελασγούς και, σύμφωνα με τοπική παράδοση, την ονομασία του την οφείλει στην Αίγα που έθρεψε εκεί το Δία. Αργότερα αποικίστηκε από Ίωνες και γνώρισε μεγάλη ακμή στους ιστορικούς χρόνους, ιδιαίτερα μετά την καταστροφή της γειτονικής πόλης Ελίκης, όταν έγινε και πρωτεύουσα της Αχαϊκής Συμπολιτείας.
  Το 146 π.Χ. υποδουλώθηκε στους Ρωμαίους, αμέσως μετά την άλωση της Κορίνθου, και αργότερα σε όλους τους επιδρομείς κατακτητές που κυρίεψαν τον ελλαδικό χώρο. Στους βυζαντινούς χρόνους, και μετά την κάθοδο των Σλάβων στην Πελοπόννησο (9ος αιώνας), το Αίγιο μετονομάστηκε σε "Βοστίτσα".
  Θρησκευτικό και πολιτικό κέντρο των Αχαιών αποτέλεσε έδρα της Αχαϊκής Συμπολιτείας (276 π.Χ.) Η πόλη δεν έχασε ποτέ τη σημασία της, παρά τις βαρβαρικές επιδρομές (βυζαντινή εποχή) και την περίοδο της Φραγκοκρατίας (1209-1422), αποτελούσε έδρα βαρονίας (Βοστίτσα). Ακμάζουσα παρέμεινε και την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Το Αίγιο ήταν η πρώτη πόλη που ελευθερώθηκε από τους Τούρκους κατά την Επανάσταση του 1821 (26 Μαρτίου). Ενδιαφέρον παρουσιάζει το παλιό τμήμα της πόλης προς την παραλία, από την Παναγία Τρυπητή μέχρι τα όρια του σιδηροδρομικού σταθμού και τις παλιές αποθήκες σταφίδας
Αξιοθέατα
  Στα αξιοθέατα της πόλης περιλαμβάνεται η εκκλησία της Μητρόπολης, χτισμένη σε σχέδια του Τσίλερ, καθώς και η εγκαταλειμμένη παλιά αγορά. Στην παραλία δεσπόζει ακόμη ο πλάτανος που αναφέρει ο Παυσανίας στις περιηγήσεις του.
  Λίγο έξω από την πόλη είναι η εκκλησία της Παναγίας της Τρυπητής (Ζωοδόχου Πηγής), χτισμένη κυριολεκτικά μέσα στο βράχο. Η εκκλησία χάρη στη μικρή πηγή που βρίσκεται στην είσοδο του ναού, με το αγίασμα της θαυματουργής εικόνας, είναι φορτωμένη αναθήματα και έχει φήμη πανελλήνια. Γιορτάζει την Παρασκευή του Πάσχα.
  Έξω από το Αίγιο, υπάρχει το γνωστό αντρικό μοναστήρι των Ταξιαρχών, που βρίσκεται πάνω από τον ποταμό Σελινούντα, με τη θαυμάσια σταυροειδή εκκλησία, το επιβλητικό κωδωνοστάσιο, την πλούσια σε αρχέτυπο βιβλιοθήκη και το σκευοφυλάκιο με τα άμφια και τα αργυρά και τα χρυσά σκεύη. Η αρχική μονή ιδρύθηκε το 1415 από τον όσιο Λεόντιο, αλλά καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1500 (τα ερείπιά της διακρίνονται αρκετά ψηλότερα από τη σημερινή θέση της μονής). Από τότε χτίστηκε και καταστράφηκε επανειλημμένα και, τελικά, το σημερινό κτίσμα είναι του τέλους του 18ου αι. Κοντά στα ερείπια της πρώτης μονής θα δείτε το εκκλησάκι του Αρχάγγελου Μιχαήλ, με τοιχογραφίες του 16ου αιώνα. Στο μοναστήρι παρασκευάζεται από τους μοναχούς το γλυκό ροδοζάχαρη.
  Αριστερά του ποταμού Σελινούντα βρίσκεται η γυναικεία μονή Πεπελενίτσας. Το αρχικό μοναστήρι έχτισε, σύμφωνα με την παράδοση, η μητέρα του οσίου Λεοντίου, λίγο χαμηλότερα όπου και βρίσκονται τα ερείπιά του, γνωστά σήμερα με το όνομα Παλαιομονάστηρο. Καταστράφηκε το 1772 από τους Τουρκαλβανούς και η σημερινή μονή, λίγο ψηλότερα, είναι κτίσμα του τέλους του 18ου αι. Το καταπράσινο χωριό Πλατανιώτισσα, γνωστό για την εκκλησία της Παναγίας.
  Έξω από το Αίγιο, 9 χλμ. νοτιοανατολικά, στη θέση του σημερινού χωριού Ροδιά σημειώνεται η αρχαία Ελίκη. Εδώ λατρευόταν ο Ελικώνιος Ποσειδώνας. Το 373 καταποντίστηκε από σεισμό.

Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Γενικής Γραμματείας Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας/a>

• http://www.westerngreece.gr/index.php?fmSearch=1&f... (1 φωτ.)