Εμφανίζονται 27 τίτλοι με αναζήτηση: Πληροφορίες για τον τόπο στην ευρύτερη περιοχή: "ΒΟΡΕΙΟΙ ΣΠΟΡΑΔΕΣ Σύμπλεγμα νήσων ΜΑΓΝΗΣΙΑ" .
ΑΛΟΝΝΗΣΟΣ (Νησί) ΒΟΡΕΙΟΙ ΣΠΟΡΑΔΕΣ
Halonnesus (Halonnesos: Eth. Halonnesios), an island in the Aegaean
sea, lying off the southern extremity of the Magnesian coast in Thessaly. The
possession of this island gave rise to a dispute between Philip and the Athenians
in B.C. 343, and is the subject of an oration which is included among the works
of Demosthenes, but which was ascribed, even by the ancients, to Hegesippus, who
was the head of the embassy sent by the Athenians to Philip to demand restitution
of Halonnesus. Halonnesus lies between Sciathus and Peparethus, and appears to
be the same island as the one called Scopelus (Skopelos) by Ptolemy (iii. 13.
§ 47) and Hierocles (p. 643, Wessel.), which name the central one of these three
islands still bears. Strabo (ix. p. 436) speaks of Sciathus, Halonnesus, and Peparethus
without mentioning Scopelus; while in the lists of Ptolemy and Hierocles the names
of Sciathus, Scopelus, and Peparethus occur without that of Halonnesus. Halonnesus
is also mentioned by Pliny (iv. 12. s. 23), Mela (ii. 7), and Stephanus B. (s.
v.); but they do not speak of Scopelus. The modern island of Skopelo is one of
the most flourishing in the Aegaean, in consequence of its wines, which it exports
in large quantities. (Leake, Norther Greece, vol. iii. p. 111, seq.; Fiedler,
Reise durch Griechenland, vol. ii. p. 13, seq.)
This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited September 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΙΚΟΣ (Αρχαία πόλη) ΑΛΟΝΝΗΣΟΣ
Icus (Ikos: Eth. Ikios), one of the group of islands off the coast
of Magnesia in Thessaly, lay near Peparethus, and was colonised at the same time
by the Cnossians of Crete. (Scymn. Chins, 582; Strab. ix. p. 436; Appian, B.C.
v. 7.) The fleet of Attalus and the Rhodians sailed past Scyrus to Icus. (Liv.
xxxi. 45.) Phanodemus wrote an account of this insignificant island. (Steph. B.
s. v.) It is now called Sarakno. (Leake, Northern Greece, vol. iii. p. 312.)
ΣΚΙΑΘΟΣ (Νησί) ΒΟΡΕΙΟΙ ΣΠΟΡΑΔΕΣ
Sciathus (Skiathos: Eth. Skiathios: Skiatho), a small island in the
Aegaean sea, N. of Euboea, and a little E. of the Magnesian coast of Thessaly,
is described by Pliny as 15 miles in circumference (iv. 12. s. 23). It is said
to have been originally colonised by Pelasgians from Thrace, who were succeeded
by Chalcidians from Euboea. (Scymn. Ch. 584.) It possessed two towns, one of which
was also called Sciathus, but the name of the other is unknown. (Scylax, p. 23,
Hudson; Strab. ix. p, 436; Ptol. iii. 13. § 47.) It is frequently mentioned in
the history of the invasion of Greece by Xerxes, since the persian and grecian
fleets were stationed near its coasts. (Herod. vii. 176, 179, 182, 183, viii.
7.) it afterwards became one of the subject allies of athens, but was so insignificant
that it had to pay only the small tribute of 200 drachmae yearly. (Franz, Elem.
Epigr. 52.) the town of sciathus was destroyed by the last philip of macedonia,
B.C. 200, to prevent its falling into the hands of Attalus and the Romans. (Liv.
xxxi. 28, 45.) In the Mithridatic War it was one of the haunts of pirates. (Appian,
Mithr. 29.) It was subsequently given by Antony to the Athenians. (Appian, B.C.
v. 7.) Sciathus was celebrated for its wine (Athen, i. p. 30, f.), and for a species
of fish found off its coasts and called kestreus. (Athen. i. p. 4, c.; Pollux,
vi. 63.) the modern town lies in the se. part of the island, and possesses an
excellent harbour. The inhabitants have only been settled here since 1829, previous
to which time their town stood in the NE. part of the island upon a rock projecting
into the sea, and accessible only upon one side, as more secure against the pirates.
Ross says that the new town stands upon the site of the ancient city, but the
latter was not the homonymous capital of the island, which occupied the site of
the old town in the NE. part of the island, as appears from an inscription found
there by Leake. The ancient city in the SE. of the island, upon which the modern
town now stands, is probably the second city mentioned by Scylax, but without
a name. (Ross, Wanderungen in Griechenland, vol. ii. p. 50; Leake, Northern Greece,
vol. iii. p. 111.)
This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited August 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΣΚΟΠΕΛΟΣ (Νησί) ΒΟΡΕΙΟΙ ΣΠΟΡΑΔΕΣ
Peparethos, Eth. Peparethios. An island in the Aegaean sea, lying
off the coast of Thessaly, to the east of Halonnesus. Pliny describes it as 9
miles in circuit, and says that it was formerly called Evoenus (iv. 12. s. 23).
It was said to have been colonised by some Cretans under the command of Staphylus.
(Scymn. Ch. 579; Hom. Hymn. Apoll. 32.) Peparethus was an island of some importance,
as appears from its frequent mention in history, and from its possessing three
towns (tripolis, Scylax, p. 23), one of which bore the same name as the island.
(Strab. ix. p. 436.) The town suffered from an earthquake in the Peloponnesian
War, B.C. 426. (Thuc. iii. 89.) It was attacked by Alexander of Pherae (Diod.
xv. 95), and the island was laid waste by Philip, because the inhabitants, at
the instigation of the Athenians, had taken; possession of Halonnesus. (Dem. de
Cor. p. 248, Epist. Phil. p. 162.) In B.C. 207, Philip sent a garrison to the
city of Peparethus, to defend it against the Romans (Liv. xxviii. 5); but he destroyed
it in B.C. 200, that it might not fall into the hands of the latter. (Liv. xxxi.
28.) Peparethus; was celebrated in antiquity for its wine (Athen. i, p. 29; Heracl.
Pont. Fragm. 13; Plin. xiv. 7. s. 9) and oil. (Ov. Met. vii. 470) Diodes, the
earliest Greek historian who wrote upon the foundation of Rome, was a native of
Peparethus. Peparethus is now called Khilidhromia, and still produces wine, which
finds a good market on the mainland.
This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited June 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΑΛΟΝΝΗΣΟΣ (Νησί) ΒΟΡΕΙΟΙ ΣΠΟΡΑΔΕΣ
(Halonnesos), and Halonesus (Halonesos). An island of the Aegaean
Sea, off the coast of Thessaly, and east of Sciathos and Peparethos, with a town
of the same name upon it. The possession of this island occasioned great disputes
between Philip and the Athenians: there is a speech on this subject among the
extant orations of Demosthenes, but probably written by Hegesippus.
ΠΕΠΑΡΗΘΟΣ (Αρχαία πόλη) ΣΚΟΠΕΛΟΣ
A small island in the Aegaean Sea, off the coast of Thessaly, and east of Halonesus. It produced a considerable quantity of wine.
ΣΚΙΑΘΟΣ (Νησί) ΒΟΡΕΙΟΙ ΣΠΟΡΑΔΕΣ
Now Skiatho; a small island in the Aegaean Sea, north of Euboea and east of the Magnesian coast of Thessaly, with a town of the same name upon it. Near it both the Greek and the Persian fleets were stationed at the time of the invasion by Xerxes.
ΝΕΟ ΚΛΗΜΑ (Χωριό) ΣΚΟΠΕΛΟΣ
Σε μια από τις πιο πράσινες περιοχές του νησιού, εκεί που το δάσος φτάνει μέχρι τη θάλασσα βρίσκεται το Έλιος. Είναι ένα νέο χωριό που δημιουργήθηκε όταν οι κάτοικοι του παλιού Κλήματος σταδιακά εγκατέλειψαν το χωριό τους λόγω σεισμών και κατολισθήσεων.
Το πλούσιο δάσος, η τεράστια παραλία, το μικρό, γραφικό λιμανάκι και τα νεόκτιστα σπίτια είναι τα στοιχεία της ταυτότητας του οικισμού, που λόγω της θέσης του γνωρίζει αλματώδη τουριστική ανάπτυξη. Στην περιοχή φιλοξενούνται την άνοιξη σχολεία από την Δανία που διαλέγουν την μαγευτική περιοχή για γνωριμία με την ελληνική γλώσσα και πολιτισμό.
ΠΑΝΟΡΜΟΣ (Αρχαία πόλη) ΣΚΟΠΕΛΟΣ
Ο Πάνορμος, στη θέση του σημερινού ομώνυμου οικισμού, διέθετε οχυρωμένη Ακρόπολη, πάνω στο λόφο «Παλαιόκαστρο», τα τείχη της οποίας, με την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα τοιχοδομία τους, σώζονται σε άριστη κατάσταση. Αρκετά λείψανα άλλων κτισμάτων διατηρούνται ορατά στις πλαγιές του λόφου. Ένα όμορφο μονοπάτι οδηγεί από την Ακρόπολη στο Σπήλαιο του Πανός, μοναδικό στη Σκόπελο μνημείο της λατρείας του Θεού. Η περιοχή αυτή προσφέρει μια από τις καλύτερες δυνατότητες δημιουργίας οργανωμένου επισκέψιμου αρχαιολογικού χώρου και ήδη έχει ενταχθεί σε σχετικά προγράμματα.
ΣΕΛΙΝΟΥΣ (Αρχαία πόλη) ΣΚΟΠΕΛΟΣ
Η Σελινούς αποτελεί επίσης σημαντικότατο αρχαιολογικό χώρο, επειδή εδώ διασώζονται οι παλαιότερες μέχρι στιγμής ενδείξεις κατοίκησης του νησιού, που ανάγονται στη μυκηναϊκή εποχή. Πολλά αρχαία πέτρινα αντικείμενα από την Πεπάρηθο (αρχιτεκτονικά, μέλη, επιγραφές, σαρκοφάγοι), χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή εκκλησιών, όπως ο Αγ. Μιχαήλ Συννάδων και η Παναγία Ελευθερώτρια, ή κρηνών, όπως η σαρκοφάγος «Αλούπη» κοντά στο νεκροταφείο, και μπορεί κανείς να τα δεί έτσι ζυμωμένα με τα νεώτερα υλικά που έπλασαν την σημερινή Σκόπελο.
ΣΚΙΑΘΟΣ (Κωμόπολη) ΒΟΡΕΙΟΙ ΣΠΟΡΑΔΕΣ
Η πόλη της Σκιάθου είναι ο μοναδικός οικισμός του νησιού. Είναι κτισμένη
στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού σε έναν απάνεμο κόλπο που χωρίζει σε δύο μέρη
το νησί Μπούρτζι. Είναι σχετικά νέος οικισμός, χτισμένος το 1829-1830 στη θέση
της αρχαίας πόλης, πάνω σε δύο λόφους που κείτονται στην άκρη της θάλασσας. Τον
αρχαίο οικισμό είχαν ιδρύσει το 800 π.Χ. Το μεγάλο φυσικό λιμάνι της σημερινής
πόλης, ιδανικό από την άποψη του νότιου προσανατολισμού και του σχήματός του,
υπήρξε ρυθμιστικό στοιχείο της ζωής του νησίου τόσο κατά τα παλιότερα όσο και
κατά τα νεότερα χρόνια. Στη σύγχρονη Σκιάθο, τα σπίτια είναι απλά και μικρά, ως
επί το πλείστον διόροφα, αμφιθεατρικά, κτισμένα το ένα πλάϊ στο άλλο και οι δρόμοι
στενοί χωρίς να έχουν μια κανονική διάταξη εκτός από ελάχιστα σημεία της πόλης
Το κείμενο παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Σκιάθου
ΣΚΟΠΕΛΟΣ (Κωμόπολη) ΒΟΡΕΙΟΙ ΣΠΟΡΑΔΕΣ
Η πρωτεύουσα Σκόπελος είναι ένα πανέμορφο χωριό χτισμένο αμφιθεατρικά, που ξεκινά από το λιμάνι και ανηφορίζει μέχρι την Ακρόπολη (κάστρο) της αρχαίας Πεπαρήθου. Το καταπράσινο νησί των Βορείων Σποράδων που δεν έχει θυσιάσει την φυσική του ομορφιά στο όνομα της άναρχης τουριστικής ανάπτυξης. Εκεί όπου το πράσινο των πεύκων σμίγει με το γαλάζιο της θάλασσας, μπορεί να ικανοποιήσει τόσο τους κοσμικούς επισκέπες όσο και τους ασκητές.
ΣΤΑΦΥΛΟΣ (Οικισμός) ΣΚΟΠΕΛΟΣ
Ο Στάφυλος αποτελεί επίσης σημαντικότατο αρχαιολογικό χώρο, επειδή εδώ διασώζονται οι παλαιότερες μέχρι στιγμής ενδείξεις κατοίκησης του νησιού, που ανάγονται στη μυκηναϊκή εποχή. Πάνω στη βραχώδη χερσόνησο, πιθανόν, υπήρχε οικισμός αυτής της εποχής, ενώ οι ανασκαφές του 1936 από τον αείμνηστο καθηγητή Ν. Πλάτωνα έφεραν στο φώς τον περίφημο μηκυναϊκό τάφο με τη χρυσή λαβή ξίφους, που φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
