Εμφανίζονται 9 τίτλοι με αναζήτηση: Πληροφορίες για τον τόπο στην ευρύτερη περιοχή: "ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ Δήμος ΚΑΡΔΙΤΣΑ" .
ΝΕΒΡΟΠΟΛΗ (Οικισμός) ΚΑΡΔΙΤΣΑ
Παρ’ ότι δεν υπάρχουν γραπτές μαρτυρίες ή ιστορικές πηγές, με
μόνο οδηγό τα ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης, φαίνεται πως η περιοχή της
Νεβρόπολης παρουσίαζε ενδιαφέρον τόσο για τις ισχυρές πόλεις της αρχαίας Θεσσαλιώτιδας
(Κιέριο, Μητρόπολη
κ.α.) όσο και για εκείνες του ορεινού συγκροτήματος της Πίνδου (Ελλοπία,
Μενελαϊδα, Αργιθέα).
Κάτι τέτοιο είναι φυσικό, αφού η Νεβρόπολη βρίσκεται ακριβώς πάνω στην αρχαία
διάβαση που ένωνε τη Θεσσαλία
με τον ορεινό όγκο της Πίνδου και την Ηπειρο.
Σκοτεινή - από πλευράς μαρτυριών - είναι και η περίοδος των Βυζαντινών
χρόνων, όπου όμως η συνεχής παρουσία ζωής στη Νεβρόπολη είναι αναμφισβήτητη. Οι
τελευταίοι αιώνες της τουρκοκρατίας βρίσκουν την περιοχή σε οικονομική και κοινωνική
άνθιση. Κτίζονται ή επισκευάζονται μοναστήρια και εκκλησίες, γεφύρια, δρόμοι και
μεγαλόπρεπα οικοδομήματα, δείγματα εξαιρετικής τέχνης. Από την απελευθέρωση του
1881 μέχρι και το 1940 οι οικισμοί αναπτύσσονται με γοργούς ρυθμούς.
Κατά τις επόμενες όμως δεκαετίες η δημογραφική συρρίκνωση και η οικονομική
παρακμή έφεραν την περιοχή στα όρια της εγκατάλειψης. Τη φθίνουσα αυτή πορεία
ανέκοψαν εν μέρει τα μέτρα των δύο τελευταίων δεκαετιών τα οποία, διαφοροποιώντας
τους ισχύοντες προσανατολισμούς (κυρίως με την εισαγωγή του Τουρισμού), έδωσαν
διεξόδους ζωής στην περιοχή.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Νοέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Καρδίτσας
ΚΕΡΑΣΙΑ (Χωριό) ΚΑΡΔΙΤΣΑ
Βρισκόμαστε πλέον στο οροπέδιο της Νεβρόπολης.
Αριστερά μας φαίνεται η λίμνη με φόντο τις υπέροχες Αγραφιώτικες βουνοκορφές,
στο βάθος μέσα στα δένδρα το Κρυονέρι και βορειότερα ένα χωριουδάκι σκαρφαλωμένο
σε μια πλαγιά. Πρόκειται για την Κερασιά για την οποία έχουμε την πρώτη ιστορική
μαρτυρία (πρώτη και για όλη την περιοχή), του 1343, από τον Χρυσόβουλο του Σέρβου
αυτοκράτορα Στέφανου Δουσάν σύμφωνα με το οποίο η Κερασιά ορίζεται μετόχιο της
μονής Λουκουσάδας (Λοξάδας).
Σημαντική για το χωριό ήταν η ετήσια πανήγυρις της 23ης Αυγούστου,
η οποία αργότερα μεταφέρθηκε στα "Άσπρα Λιθάρια", κι αποτελούσε το εμπορικό και
πολιτιστικό γεγονός της περιοχής.
Το όνομα "Κερασιά", οφείλεται στις πολλές κερασιές που φυτρώνουν εδώ
από μόνες τους. Το κλίμα είναι εξαιρετικό και όπως λένε οι ντόπιοι, ιδιαίτερα
καλό για τους φυματικούς. Θα κάνουμε όμορφους περιπάτους στις βρύσες της κλεφτόβρυσης,
της Μάνας Νερού ή στο Κιούγκι, και θα επισκεφθούμε τις τρεις παλιές της εκκλησίες.
- Της Κοίμησης της Θεοτόκου, σε μια πλάκα της οποίας η ένδειξη: 1770.
Η εκκλησία χτίστηκε κατά την παράδοση μετά από υπόδειξη της ίδιας
της Παναγίας. Η εικόνα της ήρθε από τη Λάσδα και κρεμάστηκε σε μια καρυδιά. Στο
δρόμο προς το χωριό, πάντα κατά την παράδοση, η Παναγία έκλαιγε κι όπου πέφταν
τα δάκρυα της φύτρωναν Ζουμπούλια, τα περίφημα "Δάκρυα της Παναγίας".
- Της Ζωοδόχου Πηγής, που κτίστηκε το 1875 με καμπαναριό του 1917 από άσπρο πορόλιθο,
και
- Του Προφήτη Ηλία, του οποίου οι εικόνες χρονολογούνται από το 1905 και είναι
έργο του Ζωγράφου Ν. Ασημένιου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Καρδίτσας
ΛΑΜΠΕΡΟ (Χωριό) ΚΑΡΔΙΤΣΑ
Από τη μονή της Πέτρας συνεχίζουμε το δρόμο μας για να ξανασυναντήσουμε
τον περιφερειακό. Κοντά στο σημείο συμβολής τους, υπάρχει το γραφικό χωριό Λαμπερό,
σκαρφαλωμένο σε πλαγιά.
Η παλιά του ονομασία ήταν Τετάγι (Τιτάι), και από εδώ καταγόταν ο
αγωνιστής Δημ. Θεολόγος - Αγραφιώτης, ο οποίος με τους 3 αδελφούς του και άλλους
επαναστάτες, στις αρχές του 19ου αιώνα σχημάτισε ένα μικρό σώμα, το οποίο πήρε
μέρος σε αρκετές μάχες. Τα τρία του αδέλφια σκοτώθηκαν, και ο ίδιος συνέχισε την
στράτευσή του μέχρι το 1839, όταν παραιτήθηκε από το στρατό.
Επειδή το Λαμπερό λόγω κατολισθήσεων πρόκειται να μεταφερθεί, ήδη,
ένας νέος οικισμός δημιουργήθηκε σε πιο στέρεο έδαφος πλάι στη λίμνη, ο Αγ. Αθανάσιος.
Εκεί κοντά μπορούμε να κολυμπήσουμε στην πλαζ και να φάμε στο εστιατόριο ενώ πιο
κάτω θα συναντήσουμε το Τσαρδάκι όπου υπάρχουν τρεις ταβέρνες και ένας ξενώνας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καρδίτσας
ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ (Λίμνη) ΚΑΡΔΙΤΣΑ
Η λίμνη Ν. Πλαστήρα βρίσκεται 25 Km δυτικά της Καρδίτσας. Δημιουργήθηκε
από τα νερά του ποταμού Μέγδοβα (πρόκειται για τον αρχαίο Ταυρωπό),
παραπόταμου του Αχελώου, τα οποία κατέκλυσαν το οροπέδιο της Νεβρόπολης, με την
κατασκευή του Φράγματος στο τέλος της δεκαετίας του ’50.
Η λίμνη έχει μήκος 14 Km, μέγιστο πλάτος 4 Km, μέγιστο βάθος 60 m
και χωρητικότητα 400 εκ. m3. Με ειδικό αγωγό, μέρος των υδάτων της μεταφέρονται
από υψόμετρο 700 m προς τον κάμπο, δίνοντας κίνηση στο ηλεκτρικό εργοστάσιο της
ΔΕΗ, που παράγει 40 MWH/εβδομάδα. Κατόπιν αρδεύουν τον κάμπο και υδρεύουν την
πόλη της Καρδίτσας καθώς και 38 χωριά και κωμοπόλεις του Νομού.
Το ορειβατικό καταφύγιο
Βρίσκεται στη θέση “Ελατάκος” κοντά στο Μπελοκομίτη,
σε υψόμετρο 1.455 m. Η πρόσβαση είναι εφικτή τόσο με αυτοκίνητο όσο και με τα
πόδια. Το Καταφύγιο είναι ξύλινο, με ενιαίο χώρο 17m2 και σκεπαστή βεράντα με
θέα προς τη λίμνη. Διαθέτει δύο τριπλές κουκέτες με ημίδιπλα κρεβάτια, όπου μπορούν
να κοιμηθούν - λίγο στενάχωρα - 12 άτομα. Υπάρχει θέρμανση και δυνατότητα προετοιμασίας
πρόχειρου φαγητού σε σόμπα ξύλων (μασίνα). Νερό υπάρχει σε απόσταση 300 m.
Το εκπαιδευτικό δάσος
Βρίσκεται κοντά στο Μπελοκομίτη
και καλύπτει έκταση 5.688 στρεμμάτων. Τα οικοσυστήματα που συνθέτουν το δάσος
είναι :
•τα παραμεσογειακά οικοσυστήματα της πλατυφύλλου δρυός
•τα μεσογειακά των ορεινών κωνοφόρων (ειδικότερα της υβριδογενούς ελάτης)
•τα μεικτά ελάτης / δρυός και δρυός / ελάτης
•τα ψευδαλπικά
•τα παρόχθια οικοσυστήματα (πλατάνου, ιτιάς κ.ά.)
•και, σε μικροθέσεις, τα υπομεσογειακά οικοσυστήματα πρίνου, γαύρου, οστριάς
και μαλόκεδρου.
Την κυρίαρχη δενδρώδη βλάστηση συνοδεύουν σφένδαμοι, ορεινή φτελιά,
σοβριές, ιπποκαστανιά, αγριοκερασιά, φλαμουριά, πολυάριθμοι θάμνοι καθώς και πλούσια
ποώδης βλάστηση.
Η πανίδα και ειδικότερα η ορνιθοπανίδα του εκπαιδευτικού δάσους είναι
ιδιαίτερα πλούσια και ενδιαφέρουσα για μελέτη και παρατήρηση.
Το παρατηρητήριο
Εχει κατασκευασθεί στη θέση “Ζυγογιαννέϊκα”, μεταξύ του
Φράγματος και του Μπελοκομίτη. Παρέχει στους επισκέπτες τη δυνατότητα να παρατηρήσουν
τη σπάνια ορνιθοπανίδα της περιοχής.
Ο βοτανικός κήπος
Αποσκοπεί στη συγκέντρωση και αποθεματοποίηση ειδών της χλωρίδας
της ευρύτερης περιοχής λίμνης Ν.Πλαστήρα. Λειτουργεί ως “εργαστήριο υπαίθρου”,
χρήσιμο για την εκπαίδευση και ενημέρωση των επισκεπτών, ενταγμένο στη συνολική
προσπάθεια αειφορικής οικοτουριστικής ανάπτυξης της περιοχής. Η έκτασή του ανέρχεται
σε 10 στρέμματα και βρίσκεται σε επαφή με τη λίμνη, σε περιόδους ανόδου της στάθμης
των νερών της. Το γεγονός αυτό διευκολύνει ελκυστικούς συνδυασμούς μεταξύ Βοτανικού
Κήπου και λίμνης, τόσο από αισθητικής όσο και από βοτανικής απόψεως.
Ο πειραματικός αγρός οργανικής καλλιέργειας
Λειτουργεί από το 1994 και έχει συνολική έκταση 5 στρέμματα. Τις καλλιεργητικές
εργασίες έχει αναλάβει ο Συνεταιρισμός Γυναικών της περιοχής. Ο έλεγχος και η
πιστοποίηση των προϊόντων του γίνεται από το ΣΟΓΕ και παράγει πατάτα, ντομάτα,
ξερό φασόλι και κολοκυθάκι. Σκοπός της λειτουργίας του είναι η εκπαίδευση νέων
αγροτών και αγροτισσών της περιοχής σε σύγχρονες μεθόδους οικολογικών καλλιεργειών,
καθώς και η ευαισθητοποίηση του κοινού και η διάδοση της οργανικής καλλιέργειας.
Το κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, έρευνας & ενημέρωσης
Στεγάζεται στο παλιό σχολείο του Νεοχωρίου και προωθεί την επιστημονική
διερεύνηση του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, μέσω προγραμμάτων περιβαλλοντικής
αγωγής και εκπαίδευσης. Αποσκοπεί επίσης στο να προσφέρει έγκυρη και αξιόπιστη
περιβαλλοντική πληροφόρηση, καθώς και να συμβάλλει στην αειφόρο διαχείριση τψν
φυσικών πόρων και την προστασία των οικοσυστημάτων της περιοχής.
Αποτελείται από δύο αίθουσες εργαστηρίων, με πλήρη επιστημονικό εξοπλισμό
(κατάλληλο για την εκπαίδευση και έρευνα στους τομείς των χερσαίων, δασικών και
λιμναίων οικοσυστημάτων), αίθουσα διδασκαλίας - διαλέξεων (με τα απαραίτητα εποπτικά
μέσα), αίθουσα συνεδριάσεων, χώρο εκθεμάτων, γραφεία (με Η/Υ, fax, τηλέφωνο) κ.λ.π.
Τα οικολογικά μονοπάτια
Διαμορφώθηκαν και σημάνθηκαν ειδικές διαδρομές πεζοπορίας
(μήκους περίπου 6 Km) εντός του Εκπαιδευτικού Δάσους, με σκοπό την παρατήρηση
αξιόλογων στοιχείων του φυσικού περιβάλλοντος, ως τρόπου εκπαίδευσης και εναλλακτικής
μορφής ψυχαγωγίας. Σημαντικό επίσης είναι το Οικολογικό Μονοπάτι που συνδέει τα
“Ζυγογιαννέϊκα” με το χωριό Αγραφα
του Ν.Ευρυτανίας, συνολικού μήκους 32 Km.
Ο υδροβιολογικός σταθμός
Μελετά και ερευνά τα βασικά φυσικά, χημικά και βιολογικά
χαρακτηριστικά του λιμναίου οικοσυστήματος. Στόχος είναι η εξέλιξή του σε αυτοδύναμο
τοπικό κέντρο, τόσο για την παρακολούθηση της οικολογικής ποιότητας των υδάτων
της λίμνης και άλλων οικοσυστημάτων της Θεσσαλίας, όσο και για την εκπαίδευση
των επισκεπτών στη διαχείριση λιμνάιων οικοσυστημάτων.
Τα θρησκευτικά μνημεία
•Μονή Παναγίας Πελεκητής : Βρίσκεται στην Καρίτσα,
σε υψόμετρο 1.400 m και αποπερατώθηκε το 1529. Λειτουργεί μόνο στις 15 Αυγούστου,
οπότε και πανηγυρίζει.
•Μονή Κορώνας: Βρίσκεται πάνω από το Μοσχάτο,
σε υψόμετρο 800 m, με πανοραμική θέα προς τον κάμπο. Χρονολογείται από το 12ο
αιώνα. Λειτουργεί με μικρό αριθμό μοναχών. Πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου το Γενέσιον
της Θεοτόκου και στις 4 Δεκεμβρίου του Αγ.Σεραφείμ.
•Μονή Πέτρας : Βρίσκεται κοντά στο Καταφύγιο.
Κτίσθηκε πιθανόν το 1553 και λειτούργησε ως το 1930.
•Μονή Αγ.Τριάδας - Σιαϊκα : Βρίσκεται νότια της λίμνης, κοντά στο Καροπλέσι.
Κτίσθηκε το 1540 και δεν λειτουργεί.
Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζουν : Η Μονή Αγ.Τριάδας στο Μορφοβούνι
(1858), το ξωκκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής στο Μεσενικόλα
(1647), ο ναός Αγ.Παντελεήμονα στην Πεζούλα
(16ος-18ος αιώνας) και η Μονή Αγ.Τριάδας στη Φυλακτή
(πριν το 1700).
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Νοέμβριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Καρδίτσας
ΜΕΣΕΝΙΚΟΛΑΣ (Χωριό) ΚΑΡΔΙΤΣΑ
Στη διασταύρωση με τον περιφερειακό κατευθυνόμαστε βόρεια, σταματάμε
για λίγο στη βρύση Βασιαρδάνη, όπου μπορούμε (πιθανόν) να αγοράσουμε κεράσια και
άλλα φρούτα από κάποιους χωρικούς, που ανάλογα με την εποχή εκθέτουν εδώ τα προϊόντα
τους και δροσιζόμαστε με το κρύο νερό.
Λίγο πιο πάνω συναντούμε το χώρο αναψυχής του Μεσενικόλα όπου γίνεται
και η γνωστή "γιορτή κρασιού". Οι κάτοικοι αυτού του χωριού οργανώνουν κατά τις
13, 14, 15 Αυγούστου πανηγύρι διαθέτοντας το περίφημο κρασί τους δωρεάν. Ο Μεσενικόλας
ήταν, σύμφωνα με την παλιά διοικητική διαίρεση της χώρας, έδρα του Δήμου Νεβροπόλεως,
ο οποίος συμπεριλάμβανε τα χωριά:
Βουνέσι (Μορφοβούνι),
Κερασιά, Στούγκο
(Κρυονέρι), Μπεζούλα (Πεζούλα),
Σερμένικο (Φυλακτή), Νεοχώρι,
Πορτίτσα, Αγ.
Γεώργιος, Μπλάσδο (Μοσχάτο)
και Ιερά Μονή Κρυεράς Πηγής
(Μ. Κορώνας).
Στην πρώτη μαρτυρία για την ύπαρξη του, του 15ου αιώνα, (απογραφή
του 1454-55, που έγινε σε τμήμα της Θεσσαλίας από τον Μουράντ Μπέη, γιο της Τιμουρτάς
και τον γραμματικό του Ρουστέμ), ο Μεσενικόλας εμφανίζεται με το όνομα Μοσνικόλας.
Η επόμενη μαρτυρία προκύπτει από αδημοσίευτο έγγραφο της 17-11-1785
μεταξύ κάποιου Μεσενικολίτη Στεργίου (Ψημμένου) και του Τούρκου Χοσίναγα.
Από εδώ κατάγονται οι αγωνιστές Δ. Φωτάκης (ή Φουτάκης), που πολέμησε
ως το 1827 με τον Μπότσαρη αλλά και με άλλους οπλαρχηγούς, καθώς και ο Πάσχος
ή Πασχαλίδης, κι εδώ κατά την αποτυχημένη επανάσταση του 1878 οι επαναστάτες συνέταξαν
την προκήρυξη της προσωρινής Διοίκησης των Αγράφων.
Σήμερα αυτή η κωμόπολη της οποίας οι κάτοικοι φημίζονται για την εργατικότητα
και τη νοικοκυροσύνη τους, διαθέτει αγροτικό ιατρείο, σχολεία Α'βάθμιας και Β'βάθμιας
εκπαίδευσης, χωροφυλακή και ξενώνα 20 κλινών με αίθουσα συσκέψεων, ταχυδρομείο
και αθλητικές εγκαταστάσεις.
Στο κέντρο και πλάι στη δροσερή πλατεία με τους γηραιούς πλάτανους,
δεσπόζει η εκκλησία της Παναγίας. Έξω από το χωριό μπορούμε να περπατήσουμε μέσα
στο δάσος ως το Διάσελο, την λίμνη, την Κούλια, το Πετράλωνο (με τις αγριόπαπιες)
και το νερόμυλο.
Αλλά θα ήταν σημαντική παράλειψη να μην επισκεφθούμε το μικρό ξωκκλήσι
της Παναγίας της Ζωοδόχου Πηγής με ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες του 1647, που έγιναν
από τον ζωγράφο, ιερομόναχο Σαμουήλ. Ο δωρητής της αγιογράφησης του ναού ήταν
ο Παναγιώτης της Μορφέσης από το Νεοχώρι. Στην ίδια περιοχή βρίσκεται η εκκλησία
του Αγ. Δημητρίου του 19ου αιώνα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Καρδίτσας
ΜΟΡΦΟΒΟΥΝΙ (Κωμόπολη) ΚΑΡΔΙΤΣΑ
Μετά το Μεσενικόλα,
2 km βορειώτερα, βρίσκουμε το Μορφοβούνι (Βουνέσι), ιδιαίτερη πατρίδα του Νικολάου
Πλαστήρα.
Οι Βουνεσιώτες φημίζονται για την αγάπη τους στη διασκέδαση και τη
φιλοξενία τους. Τα καφενεία και οι ψησταριές είναι γεμάτες κόσμο. Το
γραφικό αυτό χωριό είναι σκαρφαλωμένο στην πλαγιά με στενά δρομάκια και τα σπίτια
είναι στριμωγμένα το ένα πλάι στο άλλο. Στα "πόδια" του υπάρχει ένα γήπεδο και
στη θέση "Αυγέρη", πλάι στη λίμνη, το Δασαρχείο διαμόρφωσε ένα όμορφο χώρο αναψυχής
για πικ-νικ.
Σε απόσταση 2 km περίπου από το χωριό θα βρούμε τη μονή της Αγ. Τριάδας,
που κτίστηκε το 1858 στη θέση παλιώτερης του 17ου αιώνα. Το μοναστήρι
πριν καεί από τους Ιταλούς λειτουργούσε ως σανατόριο. Σήμερα σώζεται μόνο ο ναός
αθωνικού τύπου, το μεγαλύτερο μέρος του περίβολου και τα λιθανάγλυφα των θυρωμάτων.
Φεύγοντας από το χωριό νιώθουμε, όπως λεν οι ντόπιοι, να "αλλάζει ο χαβάς": είναι
δηλαδή έντονη η αίσθηση της διαφοράς του κλίματος ως προς εκείνο του κάμπου.
Δεξιά μας ο καινούργιος δρόμος κατηφορίζει προς τη Μητρόπολη και την
Καρδίτσα και πιο κάτω ένας άλλος δασικός αυτή τη φορά, μας οδηγεί μέσα από το
πυκνό δάσος, στον αρχιτεκτονικά πολύ ενδιαφέροντα οικισμό του Ελληνόπυργου. Στην
ίδια περιοχή υπάρχει σπήλαιο με σταλακτίτες και σταλαγμίτες, ανεξερεύνητο ακόμα,
αλλά φαίνεται ότι παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Καρδίτσας
ΜΟΣΧΑΤΟ (Χωριό) ΚΑΡΔΙΤΣΑ
Για το Μοσχάτο (Μπλάσδο), παλαιότερη αναφορά προκύπτει από κτητορική
επιγραφή στο παρεκκλήσι της Ι.Μ. Πέτρας Καταφυγίου. Η επιγραφή αναφέρει το δωρητή
των εξόδων για την αγιογράφηση του παρεκκλησίου της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος μοναχό
Άνθιμο "εκ κώμης Βλάσδου...." τον Δεκέμβρη του 1673.
Πρόκειται για ένα γραφικότατο οικισμό με πέτρινα σπίτια και καλντερίμια
και υπέροχη θέα, μόλις 15 km από την Καρδίτσα. Τα βράδια οι Καρδιτσιώτες ανηφορίζουν
εκεί για να διασκεδάσουν στις ταβέρνες του. Οι ξένοι μπορούν να διανυκτερεύσουν
σε ιδιωτικό ξενώνα 12 κλινών.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Καρδίτσας
ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ (Λίμνη) ΚΑΡΔΙΤΣΑ
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
