Εμφανίζονται 8 τίτλοι με αναζήτηση: Πληροφορίες για τον τόπο στην ευρύτερη περιοχή: "ΤΗΛΟΣ Νησί ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ" .
ΤΗΛΟΣ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
Telos (Telos: Eth. Telios: Dilos or Piscopia), a small rocky island
in the Carpathian sea, between Rhodus and Nisyrus, from the latter of which its
distance is only 60 stadia, Strabo (x. p. 488) describes it as long and high,
and abounding in stones fit for millstones. Its circumference was 80 stadia, and
it contained a town of the same name, a harbour, hot springs, and a temple of
Poseidon. The attribute long given to it by Strabo is scarcely correct, since
the island is rather of a circular form. The family of the Sicilian tyrant Gelon
originally came from Telos. (Herod. vii. 153.) According to Pliny (iv. 69) the
island was celebrated for a species of ointment, and was in ancient times called
Agathussa. (Steph. B. s. v. Telos; Scylax, p. 38; Stadiasm. Mar. Magni, § 272.)
The town of Telos was situated on the north coast, and remains of it are still
seen above the modern village of Episcopi. The houses, it appears, were all built
in terraces rising above one another, and supported by strong walls of unhewn
stone. The acropolis, of which likewise a few remains exist, was at the top, which
is now occupied by a mediaeval castle. Inscriptions have been found in Telos in
great numbers, but, owing to the nature of the stone, many of them are now illegible.
(Comp. Ross, Hellenica, i. p. 59, foll., Reisen auf den Griech. Inseln, iv. p.
42, foll.)
This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited September 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
Tilos. An island situated between Rhodes and Nisyros. Pliny (4.23.3) says that its older name was Agathousa. The. early settlers of Tilos were Dorians. Tilos joined Rhodes in the foundation of Gela during the 7th c. B.C. (Hdt. 7.153). It appears in the tribute lists in 427-426 B.C. The acropolis and the town lie at Megalo Chorio to the N of the island. They are protected by a fortification system, probably early Hellenistic. At Kastello, near modern Livadhia, there is a steep area protected by a fortification wall and a round Hellenistic tower. Tilos possesses a collection of Classical and Hellenistic sculpture and inscriptions.
D. Schilardi, ed.
This text is from: The Princeton encyclopedia of classical sites,
Princeton University Press 1976. Cited Nov 2002 from
Perseus Project URL below, which contains bibliography & interesting hyperlinks.
ΜΕΓΑΛΟ ΧΩΡΙΟ (Χωριό) ΤΗΛΟΣ
Το Μεγάλο Χωριό με τα πετρόχτιστα σπίτια του απλώνεται στη ρίζα του κάστρου, ακριβώς κάτω από τα ερείπια του παλιού χωριού, που σιγά σιγά εγκαταλείφθηκε όταν πέρασε ο κίνδυνος των πειρατών και οι κάτοικοι ξεθάρρεψαν και κατέβηκαν πιο χαμηλά. Τα στενοσόκακα, που χωρίζουν τους ασβεστωμένους τοίχους των σπιτιών με τα μπλε ξύλινα παντζούρια, θυμίζουν Κυκλάδες. Λίγο πριν τη δύση του ήλιου πρέπει οπωσδήποτε να ανεβείτε στο κάστρο από το ειδικά διαμορφωμένο μονοπάτι. Κάθε ηλιοβασίλεμα είναι διαφορετικό. Εδώ μιλάνε τα βουνά με τον αέρα. Νίσυρος, Κω και Αστυπάλαια ανασαίνουν και ακούς την αναπνοή τους.
ΜΙΚΡΟ ΧΩΡΙΟ (Εγκαταλειμμένος οικισμός) ΤΗΛΟΣ
Το βράδυ η "ανάσταση" του νησιού γίνεται στο Μικρό Χωριό. Μουσείο της φύσης με εκθέματα τα 220 εγκαταλελειμμένα πλινθόκτιστα σπίτια, που ερημώθηκαν μετά τον πόλεμο όταν οι κάτοικοι μετακόμισαν στο λιμάνι. Ένα ολόκληρο χωριό υγραίνει τα μάτια των παλαιότερων που Θυμούνται, και φωτίζει τις καρδιές των νεώτερων που ανακαλύπτουν.
ΤΗΛΟΣ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
Η Τήλος βρίσκεται ανάμεσα στη Νίσυρο
και τη Χάλκη. Έχει έκταση
64 τ.χ., μήκος ακτών 63 χλμ. και απέχει από τον Πειραιά
220 ναυτικά μίλια.
Η Μυθολογία θέλει την Τήλο να παίρνει τ’ όνομά της από τον Τήλο,
το μικρότερο γιο της Τελχινίδας Αλίας και του Ηλίου. Στο νησί αυτό είχε συλλέξει
ο Τήλος θεραπευτικά βότανα για την άρρωστη σύζυγό του κι ήρθε ύστερα κι έχτισε
ναό όπου ο ίδιος έγινε ιερέας. Πέρα, όμως, από τη γοητεία του μύθου η αλήθεια
είναι ότι η καταγωγή του ονόματος της Τήλου, όπως των περισσότερων ελληνικών νησιών,
χάνεται μέσα στο ημίφως της άγνωστης προελληνικής γλώσσας.
Στην Τήλο γεννήθηκε κι έζησε η τρυφερή ποιήτρια Ήριννα, που πέθανε
πολύ νέα κι οι συγγραφείς της εποχής τη θεωρούσαν ισάξια της Σαπφούς.
Η αρχαία πόλη ήταν στην περιοχή του Κάστρου του Μεγάλου
Χωριού κι ελέγετο Τήλος. Είχε ονομαστό ιερό αφιερωμένο στον Πύθιο Απόλλωνα
και στην Πολιάδα Αθηνά, πάνω στα ερείπια του οποίου χτίστηκε κατά τους μεταβυζαντινούς
χρόνους ο ναός του Ταξιάρχη. Στους ελληνιστικούς χρόνους η Τήλος δέχεται την επιρροή
του ισχυρού κράτους της Ρόδου
και τελικά ενσωματώνεται σ’ αυτό.
Το νησί έχει σήμερα 300 κατοίκους. Παλαιότερα είχε πολύ περισσότερους
κατοίκους και υπάρχουν αρκετά οικιστικά σύνολα, από τα οποία μόνο το Μεγάλο
Χωριό, που είναι και πρωτεύουσα του νησιού, και τα Λιβάδια,
το σημερινό λιμάνι, κατοικούνται σήμερα. Οι κάτοικοι του Μικρού Χωριού, που δημιουργήθήκε
πιθανότατα στα χρόνια των Ιπποτών, άρχισαν να το εγκαταλείπουν κατά τη δεκαετία
του 1930 κι άλλοι έφυγαν από το νησί κι άλλοι εγκαταστάθηκαν στα Λιβάδια
που από τότε αναπτύχθηκαν με ταχύ ρυθμό για να αποτελέσουν το σημερινό λιμάνι
της Τήλου.
Η σημερινή Τήλος προσπαθεί να κρατήσει τους λίγους εναπομείναντες
κατοίκους της με κύριο αναπτυξιακό άξονα τον τουρισμό, παράλληλα με μικρής έκτασης
δραστηριότητες στον πρωτογενή τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία, μελισσοκομία, αλιεία).
Η Τήλος παρουσιάζει σημαντικά αξιοθέατα για τον επισκέπτη. Στο Κάστρο,
απ’ όπου αντικρίζει κανείς το γραφικό λιμανάκι του Αγ.
Αντωνίου, σώζεται η παλιά εκκλησία του Ταξιάρχη. Το σπουδαιότερο προσκύνημα
του νησιού είναι η Μονή
του Αγίου Παντελεήμονα στα ΒΔ του νησιού.
Η Τήλος είναι ιδεώδης τόπος για ήσυχες διακοπές.
(Κείμενο: Μανόλης Μακρής)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Φεβρουάριο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο
της Τοπικής Ένωσης
Δήμων και Κοινοτήτων Δωδεκανήσου.
ΤΗΛΟΣ (Λιμάνι) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
Ο γραφικός όρμος του χωριού αποτελεί καταφύγιο για τα σκάφη και είναι το κύριο λιμάνι του νησιού της Τήλου. Σαν θέση μαρτυρείται από το 1807 ενώ σαν οικισμός είναι της δεκαετίας του '30 με πολλά πέτρινα σπίτια να διασώζονται ακόμα και τις ηλικιωμένες γυναίκες να φορούν τις παραδοσιακές στολές ειδικά τις Κυριακές. Ακολουθώντας το δρόμο κατά μήκος της ακτής φθάνεις στο λιμανάκι του Αγ. Στεφάνου με το φάρο, όπου ήταν το μεσαιωνικό λιμάνι το οποίο αναφέρεται στα 1420 από τον Chr. Buondelmonti.
ΤΗΛΟΣ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
Ένα από τα Δωδεκάνησά μας, που δεν της λείπουν ούτε οι φυσικές χάρες
ούτε οι ιστορικές περγαμηνές. Οι επισκέπτες της έχουν να δουν και να χαρούν αρκετά
πράγματα στο νησί: τη σχεδόν πρωτόγονη φύση του, τις καθαρές του θάλασσες, τα
δροσερά νερά του, τ' αποτυπώματα της ευλάβειάς του (με πρώτο το μοναστήρι του
Αγ. Παντελεήμονα), τα θυμητάρια της ιστορίας του, την ήρεμη ζωή του, τους ανθρώπους
του με τις γραφικές εθιμικές εκδηλώσεις, με τους απλούς τους τρόπους και την καλή
τους διάθεση.
"Το Νησί με τις Αμυγδαλιές" ανήκει πια στο παρελθόν, στη
θέση όμως αυτού του θεάματος ήρθε κάτι άλλο, καινούργιο, το ίδιο ξεχωριστό μα
και σπουδαίο: οι νάνοι ελέφαντές της, που οι μελετητές τους μας δείχνουν σε συναρμολογημένους
σκελετούς και πιστά ομοιώματα, όπως ήταν τα ζώα αυτά τον καιρό που ζούσαν στο
νησί. Και το θέαμα τούτο, μοναδικό καθώς είναι στην Ελλάδα αλλά και από τα πιο
αξιόλογα στον κόσμο, συναρτώμενο προς την εκεί μεγάλη παλαιοντολογική ανακάλυψη,
που έφερε τα σημαντικότατα αυτά ευρήματα στο φως, θα δώσει δίκαια ένα νέο χαρακτηριστικό
όνομα στην Τήλο, κάνοντάς την τώρα περισσότερο γνωστή ως "Το Νησί των Ελεφάντων".
Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Αναπτυξιακής Δωδεκανήσου Α.Ε.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
