Εμφανίζονται 28 τίτλοι με αναζήτηση: Πληροφορίες για τον τόπο στην ευρύτερη περιοχή: "ΚΑΡΥΤΑΙΝΑ Χωριό ΓΟΡΤΥΣ" .
ΒΑΣΙΛΙΣ (Αρχαία πόλη) ΓΟΡΤΥΣ
Basilis: Eth. Basilites, a town of Arcadia in the district Parrhasia, on the Alpheius,
said to have been founded by the Arcadian king Cypselus, and containing a temple
of the Eleusinian Demeter. It is identified by Kiepert in his map with the Cypsela
mentioned by Thucydides. There are a few remains of Basilis near Kyparissia.
This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited May 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΒΟΥΦΑΣΙΟΝ (Αρχαία πόλη) ΓΟΡΤΥΣ
Bouphagion. A town of Arcadia, in the district Cynuria, situated near the sources
of the river Buphagus (Bouphagos), a tributary of the Alpheius, which formed the
boundary between the territories of Heraea and Megalopolis. It is placed by Leake
at Papadha, and by Boblaye, near Zula-Sarakini.
ΒΡΕΝΘΗ (Αρχαία πόλη) ΓΟΡΤΥΣ
Brenthe: Brenthaios, Brenthieus, a town of Arcadia in the district Cynuria, near the right bank of the river Alpheius, and on a small tributary called Brentheates (Brentheates), only 5 stadia in length. It corresponds to the modern Karitena.
ΓΟΡΤΥΣ (Αρχαία πόλη) ΑΡΚΑΔΙΑ
Gortys or Gortyna (Gortus, Gortuna), a town of Arcadia in the district Cynuria,
situated near the river Gortynius (Gortunios), also called Lusius (Lousios) nearer
its sources, which was a tributary of the Alpheius, and was remarkable for the
coldness of its waters. The town is said to have been founded by Gortys, a son
of Stymphalus, and is described by Pausanias as a village in his time, though
it had formerly been a considerable city. Most of its inhabitants were removed
to Megalopolis upon the foundation of the latter city in B.C. 371; but it must
have continued to be a place of some importance, since Polybius says that it was
taken by Euripidas, the general of the Eleians, in the Social War, B.C. 219. At
that time it was subject to Thelpusa. It contained a celebrated temple of Asclepius,
built of Pentelic marble, and containing statues of Asclepius and Hygieia by Scopas.
Cicero alludes to this temple, when he says (de Nat. Deer. iii. 22) that near
the river Lusius was the sepulchre of one of the Aeculapii, of whom he reckoned
three. Its ruins are seen upon a height near the village of Atzikolo. There are
still remains of its principal gate and of its walls, consisting of polygonal
masonry.
This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited May 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΛΥΚΑΙΑ (Αρχαία πόλη) ΑΡΚΑΔΙΑ
...There was another Lycoa
not far from the Alpheius, near its junction with the Lusius or Gortynius, at
the foot of Mt. Lycaeus.It has been conjectured that the proper name of the latter
of these towns was Lycaea, since Pausanias (viii. 27. § 4) speaks of the Lycaeatae
(Lukaiatai) as a people in the district of Cynuria, and Stephanus mentions a town
Lycaea (Lukaia). (Leake, Morea, vol. ii. p. 304.)
This extract is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited May 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΜΑΡΑΘΑ (Αρχαία πόλη) ΓΟΡΤΥΣ
Maatha (Maratha), a village of Arcadia, in the district Cynuria, between
Buphagium and Gortys, perhaps represented by the ruin called the Castle of Leodhoro.
(Paus. viii. 28. § 1; Leake, Morea, vol. ii. p. 66, Peloponnesiaca, p. 232.)
ΡΑΙΤΕΑΙ (Αρχαία πόλη) ΓΟΡΤΥΣ
Rhaeteae (Rhaiteai), a place in the Arcadian district of Cynuria, at the confluence of the Gortynius and Alpheius. (Pans. viii. 28. § 3.)
ΤΡΑΠΕΖΟΥΣ (Αρχαία πόλη) ΓΟΡΤΥΣ
Trapezus (Trapezous,-ountos: Eth. Trapezountios), a town of Arcadia,
in the district Parrhasia, a little to the left of the river Alpheius, is said
to have derived its name from its founder Trapezeus, the son of Lycaon, or from
trapeza (trapeza), a table, because Zeus here overturned the table on which Lycaon
offered him human food. (Paus. viii. 3. § § 2, 3; Apollod. iii. 8. § 1.) It was
the royal residence of Hippothous, who transferred the seat of government from
Tegea to Trapezus. On the foundation of Megalopolis, in B.C. 371, the inhabitants
of Trapezus refused to remove to the new city; and having thus incurred the anger
of the other Arcadians, they quitted Peloponnesus, and took refuge in Trapezus
on the Pontus Euxeinus, where they were received as a kindred people. The statues
of some of their gods were removed to Megalopolis, where they were seen by Pausanias.
Trapezus stood above the modern Mavria. (Paus. viii. 5. § 4, 27. § § 4-6, viii.
29. § 1, 31. § 5; Herod. vi. 127; Steph. B. s. v.; Leake, Morea, vol. ii. p. 292;
Ross, Reisen im Peloponnes, vol. i. p. 90.)
This text is from: Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) (ed. William Smith, LLD). Cited September 2004 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΜΑΡΑΘΑ (Αρχαία πόλη) ΓΟΡΤΥΣ
A town of Arcadia at the source of the Buphagus.
ΤΡΑΠΕΖΟΥΣ (Αρχαία πόλη) ΓΟΡΤΥΣ
A city of Arcadia, on the Alpheus, the name of which was mythically
derived from the trapeza, or altar, on which Lycaon was said to have offered human
sacrifices to Zeus. At the time of the building of Megalopolis, the inhabitants
of Trapezus, as was alleged, rather than be transferred to the new city, migrated
to the shores of the Euxine, and their city fell to ruin.
This text is cited Oct 2002 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΒΟΥΦΑΣΙΟΝ (Αρχαία πόλη) ΓΟΡΤΥΣ
ΚΩΤΙΛΙΟΝ (Βουνό) ΓΟΡΤΥΣ
Πάνω στο βουνό στις Βασσές βρίσκεται ο Ναός του Επικούριου Απόλλωνος, ενώ έχουν ανασκαφεί άλλοι δύο ναοί σε άλλες θέσεις, της Αρτεμης και της Αφροδίτης.
ΤΡΑΠΕΖΟΥΣ (Αρχαία πόλη) ΓΟΡΤΥΣ
ΒΟΥΦΑΣΙΟΝ (Αρχαία πόλη) ΓΟΡΤΥΣ
A town situated, according to Pausanias, at the sources of the Bouphagos
river. It has long been identified with a fortified hill site, commanding the
road from the plain of Elis to the plain of Megalopolis, near the springs of Papadaes.
There are remains of inner and outer circuits, with both rectangular and round
towers, and gates protected by flanking walls. The masonry, of local grayblue
limestone, is well fitted, of coursed rectangular or trapezoidal blocks with the
exception of a few large, unshaped stones; it has been dated late 4th or early
3d c. B.C. by comparison with similar work (a few large blocks remaining from
the archaic period) in the S fort at Gortys. A triglyph, a limestone column drum,
and a few scraps of wall are the only traces of other structures.
Not far away at Haghios Nikolaos is another small fort overlooking
the same route; it lies W of Gortys above the village of Vlachorafti at the highest
point of the range. There seem to be remains of two circuit walls with towers.
The masonry is generally similar to that at Palaiokastro.
A third fort in the same area overlooks Gortys and Haghios Nikolaos
and commands one of the few routes to E Arkadia. Natural outcroppings were supplemented
with large unshaped blocks, two or three courses of which are preserved in several
places. There is a cross wall at the narrowest point and a projecting rectangular
tower. The remains, with the exception of three cut limestone blocks, appear to
be from the archaic period, as does an inscribed stele found at the foot of the
slope.
M. H. Mc Allister, ed.
This text is from: The Princeton encyclopedia of classical sites,
Princeton University Press 1976. Cited Nov 2002 from
Perseus Project URL below, which contains bibliography & interesting hyperlinks.
ΓΟΡΤΥΣ (Αρχαία πόλη) ΑΡΚΑΔΙΑ
An ancient city of Kynouria, lay on the banks of the Gortynios river,
ca. 7 km N of presentday Eliniko. Little is known of the history of the place.
After the founding of Megalopolis (Paus. 8.27.3) Gortys had to give up some of
its population, and sank to the status of a village. It nonetheless had enough
power, and was prestigious enough, to build its imposing fortifications and to
hire Skopas to do the sculpture for one of the two Asklepios temples. Later a
member of the Achaian League, it was no more than a village in Pausanias' day
(8.28.1).
After crossing a bridge to the W side of the river, one finds one's
self in a Sanctuary of Asklepios. The sanctuary included a large temple (23.6
x 13.2 m) with pronaos but no opisthodomos. The building dates from the 4th c.,
and if the marble fragments of Doric columns found in the vicinity belong, this
was the temple for which Skopas did the sculpture. To the S on the banks of a
ravine, and partially destroyed by the ravine, are the remains of a smaller temple.
Nearby there are also the remains of a bathing establishment with hypocausts and
pool. The structure was first built in the 4th c. B.C. on the plan of a large
house around a court containing a large bathing pool. The second stage of the
building, with hypocausts, dates from the first half of the 3d c. To the S of
the ravine are the remains of a portico and a watch tower. About 40 m SE of the
portico, across a second ravine, are remains of houses in use from the 4th c.
B.C. to the 1st or 2d A.D.
Following the course of the river S, one comes upon the acropolis
of Gortys. There are two sections, completely separate and distinct from each
other: a N acropolis and a S fortress. The acropolis runs SE-NW for ca. 425 m,
and varies in width between 100 and 160 m. There are three gates preserved, and
five round towers, these latter in the W corner, the best preserved portion. The
N-NE section had no towers, but was built with a more or less saw-toothed design.
This portion of the walls seems to be of 4th-3d c. date, while the rest of the
circuit is earlier 4th c. The S fortress, on the high banks of the Gortynius,
has square towers, and seems later, possibly 3d c. It seems that the two fortifications
did not coexist, and that the blocks of the S fort may well have come from the
SE wall of the acropolis, no trace of which is to be found today.
To the SW of the S fortification there are the remains of still another
Sanctuary of Asklepios, also inscriptionally assured. The sanctuary contained
the foundations of a temple (27.09 x 13.5 m) of 5th-4th c. date, a bath, and an
adyton. A deposit of military-related equipment was also found in the sanctuary.
W. F. Wyatt, Jr., ed.
This text is from: The Princeton encyclopedia of classical sites,
Princeton University Press 1976. Cited Nov 2002 from
Perseus Project URL below, which contains bibliography & interesting hyperlinks.
ΑΤΣΙΧΟΛΟΣ (Χωριό) ΓΟΡΤΥΣ
Χτισμένος στη δεξιά όχθη του Λούσιου. Εχει αξιόλογα Βυζαντινά μνημεία. Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αθανασίου (χτισμένος με πέτρα της περιοχής), η παραδοσιακή κρήνη και το πυκνό δάσος από δάφνες είναι μερικά από τα αξιοθέατα του χωριού. Το 1826 ο Θ. Κολοκοτρώνης στον Ατσίχολο χτύπησε τη στρατιά του Ιμπραήμ και του προξένησε σημαντικές απώλειες. Ο Βυζαντινός Ατσίχολος έχει τοποθετηθεί σε παρόχθια, περιοχή του Λούσιου ποταμού, δίπλα στα ερείπια της Αρχαίας πόλης Γόρτυνας. Η πρώτη μαρτυρία με το όνομά του, προέρχεται από την κτητορική επιγραφή του ασκητηρίου των Ταξιαρχών, του αρχαιοτέρου της περιοχής (15ου αι.). Ακμασε το Μεσαίωνα και εγκαταλείφθηκε περί τα μέσα του 17ου αι.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Γόρτυνος
ΒΛΑΧΟΡΡΑΠΤΗ (Χωριό) ΓΟΡΤΥΣ
Χτισμένο μεταξύ των λόφων «Κούνιες, Λακκώματα, Αγιος Γεώργιος». Ο Παυσανίας αναφέρει στη περιοχή του την ύπαρξη της αρχαίας πόλης «Μάραθα». Το νεώτερο χωριό δημιουργήθηκε γύρω στα 1600 μ.Χ. Ανέδειξε πολλούς διαπρεπείς άνδρες στο χώρο της Εκκλησίας, και των Γραμμάτων. Από το Βλαχορράπτη κατάγονται οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, οι οποίοι ποικιλοτρόπως έχουν ευεργετήσει το τόπο μας και την ιδιαίτερη πατρίδα τους. Η Αγία Τριάδα είναι ο ενοριακός ναός του χωριού. Στο λόφο του Αγίου Νικολάού σώζονται ερείπια του αρχαίού οχυρού και της Ακρόπολης που προστάτευε την Αρχαία Γόρτυνα. Αυτό ήταν το Πελασγικό Κάστρο των Μαράθων. Εδώ βρίσκεται και το σπίτι του Εθνικού Αγωνιστή Ηλιόπουλου.
Μερικά από τα πολιτιστικά μνημεία τον Βλαχορράπτη είναι: Ερείπια του Αρχαίου κεντρικού ομώνυμου οικισμού, η Μεταβυζαντινή εκκλησία του Αγίου Δημητρίου και το Λαογραφικό τοπικό Μουσείο. Επίσης το σύνολο των σπιτιών αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της Αρκαδικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Από τον γραφικό κάμπο της περιοχής «Παπαρουνίτσας» περνούσε η αρχαία «Πέμπτη Μυκηναϊκή οδός» και αργότερα ο «Ρωμαϊκός Δρόμος».
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Γόρτυνος
ΓΟΡΤΥΣ (Αρχαία πόλη) ΑΡΚΑΔΙΑ
Βρίσκεται στα όρια του Ατσιχώλου δίπλα στον Λούσιο Ποταμό. Υπήρξε η μητρόπολη της μεγάλης Κρητικής Γόρτυνας. Από την Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή του 1950 ήρθαν στο φως τα Θεμέλια του ναού του Ασκληπιού, όπου κατά τον Παυσανία υπήρχαν μαρμάρινα αγάλματα του Ασκληπιού και της Υγείας. Στη νότια πλευρά του ναού αποκαλύφθηκε κυκλικό κτίσμα με 9 λουτήρες και μωσαϊκό δάπεδο. Πρόκειται για τα περίφημα ιαματικά λουτρά τον Ασκληπιού. Σημαντικό Θεωρείται και το υδραγωγείο με ωραίούς πήλινους σωλήνες. Στον αρχαιολογικό χώρο της Γόρτυνας υπάρχει και ο Ιερός Ναός του Αγίου Ανδρέα (κτίσμα 11ου αι.). Ο Ναός αποτελεί δίκλιτη τρουλαία βασιλική, με κυλινδρικό και δυσανάλογο τρούλο προς το όλο οικοδόμημα. Δέχθηκε μετατροπές στην υστεροβυζαντινή περίοδο.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Γόρτυνος
ΚΑΡΥΤΑΙΝΑ (Χωριό) ΓΟΡΤΥΣ
Ριζωμένη στη πλαγιά του βουνού Αχρειοβούνι. Ντυμένη με όλη την παλιά
αρχοντιά της, δίδει από μακριά το επιβλητικό της "παρόν" στον επισκέπτη. Με την
κατάληψη της Πελοποννήσου από τους Φράγκους το 1209 και κατά τη διανομή της από
τον Γοδεφρείδο Βιλλαρδονίνο τον Α', η Καρύταινα έγινε Γαλλική Βαρωνεία και περιελάμβανε
μια περιοχή σε έκταση Νομού υπό τον Ούγκω ντε Μπρυγέρ που ήταν ο πρώτος Βαρώνος
της και στη συνέχεια διαδέχθη αυτόν ο Γοδεφρείδος ντε Μπρυγιέρ.
Στην Καρύταινα (αρχές 17ου αιώνα) έζησε ο Άγιος Αθανάσιος Επίσκοπος
Χριστιανουπόλεως και Καρυταίνης, πολιούχος της Καρύταινας. Στην είσοδο της πόλης
υπάρχει ομώνυμος ναός και η μνήμη του Αγίου εορτάζεται την 17η Μαϊου. Στα χρόνια
της Τουρκοκρατίας η Καρύταινα έγινε πρωτεύουσα ιδίου "Καζά". Ήταν κέντρο εμπορικό,
είχε μεγάλο παζάρι και κυρίως συγκέντρωνε το εμπόριο των σιτηρών της περιοχής.
Είχε μεγάλη παραγωγή σε μετάξι και οικοτεχνία ταπήτων.
Με την έναρξη του αγώνα ενάντια στον τούρκο κατακτητή ελευθερώνεται
και γίνεται το Αρχηγείο των Επαναστατημένων Ελλήνων ενάντια στον Τούρκο Κατακτητή.
Αποκαλείται "το Μετερίζι του 1821". Η "Εφορεία Καρυταίνης" πού ήταν τοπικός οργανισμός
για το συντονισμό του Αγώνα, διόρισε Αρχιστράτηγο των Ελληνικών Δυνάμεων της περιοχής
τον Θ. Κολοκοτρώνη. Εδώ μετά την απελευθέρωση λειτούργησε ένα από τα πρώτα σχολεία
του Καποδίστρια, καθώς και το πρώτο έκτακτο στρατοδικείο την εποχή του Όθωνα.
Για ένα διάστημα υπήρξε πρωτεύουσα της Επαρχίας Γορτυνίας.
Η Καρύταινα έχει ανακηρυχθεί Παραδοσιακός οικισμός.
Το μήνα Αύγουστο γίνονται πολλές εκδηλώσεις μεταξύ των οποίων και
το "Παζάρι Γυναικών της Καρύταινας". .
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Γόρτυνος
ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟ (Χωριό) ΓΟΡΤΥΣ
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
