Εμφανίζονται 2 τίτλοι με αναζήτηση: Προϊόντα στην ευρύτερη περιοχή: "ΜΑΡΩΝΕΙΑ Χωριό ΚΟΜΟΤΗΝΗ" .
ΜΑΡΩΝΕΙΑ (Χωριό) ΚΟΜΟΤΗΝΗ
"Γλυκό άδολο θείο πιοτό" έτσι το περιγράφει ο 'Ομηρος στην Οδύσσεια
(Ραψωδία Ι) το κρασί της Μαρώνειας, που για να το πιούν το αραίωναν σε είκοσι
μέρη νερού και που η γλυκιά μυρωδιά του στον κρατήρα, ευωδίαζε θαυμαστή.
Αυτό το κρασί ήταν που δόξασε την Μαρώνεια από τα Ομηρικά μέχρι τα
Βυζαντινά χρόνια. Είναι επίσης αυτό που μπορεί να την δοξάσει πάλι, με τη νέα
προσπάθεια αναβίωσης του ιστορικού αμπελώνα της Μαρώνειας, που ξεκίνησε το 1993
ο Ευάγγελος Τσάνταλης, όταν δημιούργησε την εταιρία «Μαρώνεια Α.Ε.» Αμπελουργική-Οινοποιητική.
Ήδη 500 περίπου στρέμματα ιδιόκτητων αμπελώνων που καλλιεργούνται με τη φιλική
προς το περιβάλλον μέθοδο της ολοκληρωμένης καλλιέργειας δίδουν ετησίως περί τους
500 τόνους σταφύλια. Η ενθουσιώδης υποδοχή των δύο πρώτων κρασιών Ισμαρικός τοπικός
οίνος Chardonnay και Syrah που κυκλοφόρησαν εδώ και 2 χρόνια στην Ελλάδα και σε
αγορές του εξωτερικού, δίνει τη δύναμη, αλλά και τα απαραίτητα χρηματικά μέσα
ώστε να προχωρήσουν τα επενδυτικά σχέδια κυρίως προς την κατεύθυνση ίδρυσης οινοποιείου
και εμφιαλωτηρίου στην Μαρώνεια. Κατασκευάσθηκε ήδη ένα κτίριο υποδοχής των επισκεπτών
του αμπελώνα της Μαρώνειας, όπου θα υπάρχει μεταξύ άλλων χώρος γευστικών δοκιμών
καθώς και σημείο λιανικής πώλησης των κρασιών. Είναι ένα κτίριο με στοιχεία της
αρχιτεκτονικής των αρχοντικών της Μαρώνειας που συμβαδίζει όσο είναι δυνατόν με
τη φυσιογνωμία της. Για το οινοποιείο και εμφιαλωτήριο έχει ήδη αρχίσει η υλοποίησή
τους.
Κείμενο: Απόστολος Τάσσου και Μελίνα Τάσσου,
μέλη του Δ.Σ. της «Μαρώνεια Α.Ε. Αμπελουργική Οινοποιητική»
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Απρίλιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Μαρωνείας
ΜΑΡΩΝΕΙΑ (Αρχαία πόλη) ΡΟΔΟΠΗ
...Ας ξαναγυρίσουμε για λίγο στον Μάρωνα και τον Οδυσσέα και ας θυμηθούμε πως
του έδωσε το κρασί και με αυτό το κρασί μέθυσε ο Κύκλωπας Πολύφημος. Θα πρέπει
να πούμε ότι εδώ στα πόδια του Ισμάρου, που τα δροσίζει το θρακικό πέλαγος, όπου
η αμυγδαλιά και η ελιά ακόμη και η κάπαρη ευδοκιμούν, σε κλίμα σχεδόν νησιώτικο,
ευδοκιμούσε πάντοτε και το ευλογημένο αμπέλι σε ένα τόσο αρμονικό συνδυασμό εδάφους
και κλίματος ώστε η γύρω από τον Ίσμαρο περιοχή από τα πανάρχαια χρόνια να φημίζεται
για τα κρασιά της. Ο Ισμάριος και Μαρώνειος, αργότερα οίνος, ήταν γνωστός και
περιζήτητος καθώς φανερώνεται και από αρχαία κείμενα, όπως στους «Δειπνοσοφιστές»
του Αθήναιου και σε στίχους του Αρχίλοχου (725-650π.Χ.), του πατέρα της ιαμβικής
και σκωπτικής ποίησης. Ας το ακούσουμε σε μετάφραση:
«Στην άκρη του κονταριού μου το ψωμί μου.
Στην άκρη του κονταριού μου το ισμαριώτικο κρασί.
Πίνω στηριζόμενος στο κοντάρι μου.»
Κι αργότερα όμως, κατά τα Βυζαντινά χρόνια, συνεχίζει να είναι γνωστό
και να τραγουδιέται το Μαρωνίτικο κρασί : «Μαρωνίδος οίνου οπώρης και Μαρωνίδος
οδμής νεκταρίης» όπως αναφέρει στα «Διονυσιακά» ο συγγραφέας Νόννος που έζησε
το 5ο μ.Χ. αιώνα.
Αρχαίοι πέτρινοι ληνοί (πατητήρια) σώζονται και σήμερα λαξευμένοι
σε μονόλιθους του Ισμάρου. Στις εξωτερικές γωνίες του πύργου του βυζαντινού τείχους
σώζονται κτιστοί ληνοί για κοινή χρήση.
Μαρτυρίες ότι εδώ καλλιεργούνταν σε μεγάλη έκταση αμπέλια.
Η αρχαία Μαρώνεια το 492 π.Χ. υποτάχθηκε στους Πέρσες. Ύστερα από
τους Περσικούς πολέμους γίνεται μέλος της πρώτης Αθηναϊκής συμμαχίας. Μετά την
ήττα των Αθηναίων στους Αιγός ποταμούς το 405 π.Χ., πέρασε στην επιρροή των Λακεδαιμονίων,
ενώ στα 377 π.Χ. γίνεται μέλος της δεύτερης τώρα Αθηναϊκής συμμαχίας.
Η Μαρώνεια, κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα ήταν μια πολύ καλά οργανωμένη και
αυτοδιοικούμενη πόλη-κράτος. Ήταν εμποροναυτικό και πολιτιστικό κέντρο της κλασσικής
εποχής. Από εκείνη την εποχή σώζεται πάνω στον Ίσμαρο το τείχος που όριζε τα όρια
της πόλης. Τότε στη Μαρώνεια κόπηκαν νομίσματα που κυκλοφορούσαν σ΄ολόκληρη την
Βαλκανική αλλά και την Μ.Ασία. Η διακόσμηση των νομισμάτων αυτών φανερώνει ότι
ως προστάτες θεούς οι αρχαίοι κάτοικοι της Μαρώνειας είχαν τον Απόλλωνα και τον
Διόνυσο, αλλά και ότι η άμπελος και κατά συνέπεια το κρασί είχαν γι αυτούς μεγάλη
σημασία. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τα περισσότερα από τα νομίσματα αυτά είναι
διακοσμημένα με την άμπελο...
Το 350 π.Χ. υποτάχτηκε στον Φίλιππο τον Β΄ τον πατέρα του Μεγ. Αλεξάνδρου.
Στην Ελληνιστική περίοδο βρέθηκε κάτω από την κυριαρχία των Πτολεμαίων. Έχουμε
μάλιστα μια πληροφορία ότι κατά την περίοδο αυτή, κλήματα από τα αμπέλια της Μαρώνειας
μεταφέρονται να φυτευθούν στην Αίγυπτο. Το 200 π.Χ. λεηλατήθηκε από τον Φίλιππο
τον Πέμπτο, στη συνέχεια το 194 π.Χ. κατακτήθηκε από τον Αντίοχο της Συρίας και
τέλος από τους Ρωμαίους. Στην Ρωμαϊκή εποχή θεωρείται ότι ανήκουν οι ληνοί, δηλαδή
τα πατητήρια που βρέθηκαν λαξευμένοι σε μονόλιθους του τείχους...
Κείμενα: Απόστολος Τάσσου και Μελίνα Τάσσου,
μέλη του Δ.Σ. της «Μαρώνεια Α.Ε. Αμπελουργική Οινοποιητική»
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Απρίλιο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Μαρωνείας
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
