Πληροφορίες τοπωνυμίου

  Στις πλαγιές του Πηλίου, του θεϊκού βαθύσκιου βουνού, αναπαύεται νωχελικά η Μακρινίτσα, κεφαλοχώρι πασίγνωστο, που δεσπόζει για τη θέση και τη θέα της προς το Βόλο, για την μοναδική οικιστική της ιδιαιτερότητα, για το πλήθος των αρχοντικών και των νοικοκυρόσπιτων, για τις εκκλησίες, τις βρύσες, τα καλντερίμια.
  Η Μακρινίτσα κτίστηκε από το 1204-1215 γύρω από την υπάρχουσα ήδη "φωνή της Μακρινίτσης της επ' ονόματι τιμωμένης της Θεομήτορος της οξείας Επισκέψεως" από τη Βυζαντινή οικογένεια των Μαλιασσηνών. Ο μικρός οικισμός που δημιουργείται στους πρώτους αιώνες της τουρκοκρατίας αναπτύσσει οικονομικές δραστηριότητες στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη λόγω της καλλιέργειας του μεταξοσκώληκα και της κατεργασίας δέρματος. Το 1878 η Μακρινίτσα πρωτοστατεί στην επανάσταση κατά των Τούρκων, κατά την οποία διακρίνεται η Μακρινιτσιώτισσα οπλαρχηγός Μαργαρίτα Μπασδέκη. Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους η Μακρινίτσα γίνεται δήμος απ' τους πιο μεγάλους του νομού σε έκταση, κατοίκους και δραστηριότητες. Με το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, ο αγροτικός χαρακτήρας της Μακρινίτσας αλλάζει, ο τουρισμός ανοίγει νέους ορίζοντες για τους κατοίκους.

Το κείμενο παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Κοινότητας Μακρινίτσας

• http://users.otenet.gr/~makrin