Πληροφορίες τοπωνυμίου

Ιστορία του Aργους

  Το Αργος, η αρχαιότερη Ελληνική πόλη χτισμένη και ζωντανή συνέχεια επι πέντε σχεδόν χιλιετηρίδες στη σκιά του λόφου της Λάρισας, έδωσε βροντερό παρόν σε όλες τις περιόδους της Ελληνικής ιστορίας και με πλήθος μνημείων παραμένει ένα ζωντανό λεύκωμα ιστορικής μνήμης. Γενάρχης των Αργείων, κατα την μυθολογία είναι ο Ίναχος, που ίδρυσε τον πρώτο οικισμό στην ίδια ακριβώς θέση με το σύγχρονο Αργος, δίπλα στον χείμαρο που φέρει το ονομά του.
   Κατα την Αρχαιολογική επιστήμη, οι πρώτοι οργανωμένοι κάτοικοι της Αργολίδας εμφανίζονται γύρω στο έτος 2800 π.Χ. ταυτόχρονα με την εμφάνιση και χρήση του χαλκού. Οι οικισμοί αυτοί είναι το Αργος, η Λέρνα, η Τίρινθα, η Ασίνη και οι Μυκήνες. Απο αυτούς μόνο το Αργος συνεχίζει να κατοικείται απο τότε μέχρι σήμερα συνεχώς και στην ίδια θέση.
   Απο το 1600 π.Χ. και μετά, οι Μυκήνες αποκτούν αίγλη και έντονη παρουσία στον Αργολικό χώρο χωρίς όμως οι λοιπές πόλεις να είναι υποτελείς τους. Όταν πλέον τα ηγεμονικά φύλα των Μυκηνών αρχίζουν να παρακμάζουν, το Αργος, που αναπτυσόταν αθόρυβα στους πρόποδες της Λάρισας, αναδυκνείεται πια σαν κυρίαρχη δύναμη στην Αργολική πεδιάδα. Σύμφωνα πάντα με τα συμπεράσματα την Αρχαιολογικής επιστήμης κατα το τέλος της εποχής του χαλκού, το Αργος, οχι μόνο δεν υπέστη ερήμωση αλλά αντίθετα καθίσταται ο κληρονομος των υστεροελλαδικών παραδόσεων της Αργολίδας, συμβάλοντας έτσι στη συγχόνευση του παλαιού πληθυσμού με τα Δωρικά φύλλα που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή.
   Απο τη Γεωμετρική περίοδο το Αργος γίνεται η αρχαιότερη στην Πελοπόννησο οργανωμένη Δωρική πόλη-κράτος, αναλαμβάνοντας την παλιά ηγετική του θέση στον πολιτισμό της Αργολίδας και της Πελοποννήσου την οποία διατηρεί μέχρι το τέλος των ιστορικών χρόνων, παρά το σκληρό ανταγωνισμό του με την Σπάρτη. Τον 9ο π.Χ. αιώνα το Αργος κυβερνάται απο τους Τιμενήδες, που καυχώνται για την απευθείας καταγωγή τους απο τον Ηρακλή και γίνεται το επίκεντρο των ιστορικών και πολιτιστικών εξελίξεων ολόκληρης της περιοχής.
   Τον 7ο π.Χ. αιώνα ο Φείδωνας, ονομαστός βασιλιάς του Αργους, ορίζει για πρώτη φορά στον Ελληνικό χώρο τα μέτρα και τα σταθμά ενώ τον 5ο και 4ο π.Χ. αιώνα ακμάζει στο Αργος η Γλυπτική τέχνη με πρωτογλύπτη τον Πολύκλειτο. Πολλά αριστουργήματα κατασκευάζονται εκείνη την εποχή με πρώτο το μοναδικό, σκαλισμένο στον βράχο, Αρχαίο Θέατρο.
   H υπεροχή του Αργους, στο οποίο υποκύπτουν διαδοχικά οι Μυκήνες, το Ναύπλιο, η Τίρυνθα και η Ασίνη, δίνει το έναυσμα της πρώτης αντιπαράθεσης μεταξύ Αργους και Σπάρτης. Η τελευταία υπερισχύει στην Πελοπόννησο μετά απο πολύχρονους πολέμους και ανταγωνισμούς.
   Την περίοδο της Ρωμαϊκής κατάκτησης το Αργος παραμένει μια ζωντανή και δραστήρια πόλη και πολλά δημόσια έργα και μνημεία της εποχής αυτής σώζονται μέχρι σήμερα. Το Χριστιανισμό πιθανότατα κύρηξε ο Απόστολος Ανδρέας. Μετά την επικράτηση της νέας θρησκείας (5ος αιώνας) το Αργος απέκτησε Επίσκοπο. Χτίζονται εκκλησίες σε όλη την ευρύτερη περιοχή, συχνά στην θέση αρχαίων λατρευτικών κέντρων. Στα τέλη του 9ου αιώνα επίσκοπος αναγορεύεται ο Αγιος Πέτρος, πολιούχος σήμερα του Αργους.
   Στα Βυζαντινά χρόνια το Αργος περιέρχεται στην αφάνεια. Καταχτιέται διαδοχικά απο Φράγκους, Βενετούς και Τούρκους και ακολουθεί την μοίρα όλης της περιφέρειας για να ξεσηκωθεί μεταξύ των πρώτων στην μεγάλη επανάσταση του 1821

Το κείμενο παρατίθεται τον Οκτώβριο 2002 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Αργους

• http://www.argos.gr/istoria.htm (2 φωτ.)

Δ΄ Εθνοσυνέλευση του Αργους (1829)

Η Δ΄ Εθνική Συνέλευση συγκλήθηκε στο Αργος τον Ιούλιο του 1829. Ενέκρινε ψηφίσματα που αναφέρονταν στην οργάνωση της δημόσιας διοίκησης και συγκρότησε τη Γερουσία, σώμα που ουσιαστικά αντικατέστησε το "Πανελλήνιον".

Ιστοσελίδα Βουλής των Ελλήνων
• http://www.parliament.gr/1821/anafora/ethno.asp