Εμφανίζονται 13 τίτλοι με αναζήτηση: Ιστορία για το τοπωνύμιο: "ΛΕΣΒΟΣ Νησί ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ".
From about 546 to 479 B.C. Lesbos was ruled by the Persians
In 499 B.C. Lesbos joined the Ionian revolt against the Persians, and in 494 took part in the battle of Lade with 70 triremes.
Arginusae (Arginousai). Three small islands off the coast of Aeolis, opposite Mytilene in Lesbos, celebrated for the naval victory of the Athenians over the Lacedaemonians under Callicratidas, B.C. 406.
No trace of the ancient city (Ilium at Troad) survives; and naturally so, for while the cities all round it were sacked, but not completely destroyed, yet that city was so utterly demolished that all the stones were taken from it to rebuild the others. At any rate, Archaeanax of Mitylene is said to have built a wall round Sigeium with stones taken from there. Sigeium was seized by Athenians under Phrynon the Olympian victor, although the Lesbians laid claim to almost the whole of the Troad. Most of the settlements in the Troad belong, in fact, to the Lesbians, and some endure to this day, while others have disappeared. Pittacus of Mitylene, one of the Seven Wise Men, as they are called, sailed against Phrynon the general and for a time carried on the war, but with poor management and ill consequences. It was at this time that the poet Alcaeus says that he himself, being sorely pressed in a certain battle, threw away his arms. He addresses his account of it to a certain herald, whom he had bidden to report to the people at home that "Alcaeus is safe, but his arms have been hung up as an offering to Ares by the Attic army in the temple of Athena Glaucopis." But later, on being challenged to single combat by Phrynon, he took up his fishing-tackle, ran to meet him, entangled him in his fishing net, and stabbed and slew him with trident and dagger. But since the war still went on, Periander was chosen by both sides as arbiter and ended it.
This extract is from: The Geography of Strabo (ed. H. L. Jones, 1924), Cambridge. Harvard University Press. Cited Jan 2004 from The Perseus Project URL below, which contains comments & interesting hyperlinks.
Following the end of the Late Bronze Age there was a 400 year hiatus at the site (Troy) until it was resettled at ca. 700 B.C. by Greek colonists, possibly from Lesbos or Tenedos.
Sestus, a colony of the Lesbians, as is also Madytus, as the Geographer says, is a Chersonesian city thirty stadia distant from Abydus, from harbor to harbor (Strabo Fr.55b)
Η Λέσβος σ’ όλη τη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας της παρουσιάζει
διαχρονικές πνευματικές προσωπικότητες: τον Τέρπανδρο ( 700 π.Χ.), δημιουργό της
λυρικής ποίησης, τον Πιττακό (648 π.Χ.), έναν από τους εφτά σοφούς άνδρες της
αρχαιότητας, τον Αρίωνα (625 π.Χ.), χαρισματικό λυρικό ποιητή και κιθαρωδό, τον
Αλκαίο (600 π.Χ.), έναν επίσης εξέχοντα λυρικό ποιητή, και την Σαπφώ (620 π.Χ.),
την μεγαλύτερη ποιήτρια της αρχαιότητας, της οποίας τα ποιήματα διακρίνονται για
το πάθος και την αισθαντικότητά τους, γεγονός που δίκαια της απέδωσε τον χαρακτηρισμό
«Δεκάτη Μούσα». ‘Αλλες σημαντικές προσωπικότητες της αρχαιότητας είναι ο Θεόφραστος
(372 π.Χ.), εξαίρετος φιλόσοφος και βοτανολόγος - γνωστός και ως ο «πατέρας» της
Βοτανολογίας - και ο Θεοφάνης (100 π.Χ.), σημαντικός ιστορικός και ακόλουθος του
Πομπηίου στις εκστρατείες του στην Μικρά Ασία.
Κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής - Βυζαντινής εποχής, στο νησί παρατηρείται
σχετική στασιμότητα. Τα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας βρίσκεται ουσιαστικά σε
πνευματικό λήθαργο, αλλά κατά τον 15ο μ.Χ. αιώνα, η πνευματική ζωή αρχίζει να
αναζωπυρώνεται, με πνευματικό κέντρο την Ιερά Μονή Λειμώνος.
Τον 18ο αιώνα εμφανίζονται σημαντικές προσωπικότητες όπως ο Ιγνάτιος
Ουγγροβλαχίας και ο Βενιαμίν ο Λέσβιος, ο κατεξοχήν Δάσκαλος του Έθνους.
Τον 19ο αιώνα οι αδελφοί Δημήτριος και Γρηγόριος Βερναρδάκης, ο Γεώργιος
Αριστείδης και ο Χριστόφορος Λαίλιος στηρίζουν την Ελληνική παιδεία και την πνευματική
ζωή του τόπου.
Τον 20ο αιώνα, ο Αργύρης Εφταλιώτης αναζωογονεί την Νεοελληνική Λογοτεχνία,
ενώ στη συνέχεια οι μεγάλοι πεζογράφοι Στρατής Μυριβήλης και Ηλίας Βενέζης προσφέρουν
με το έργο τους αντιπολεμικά και ανθρωπιστικά ερεθίσματα σ’ ένα παγκόσμιο
αναγνωστικό κοινό. Ο Ασημάκης Πανσέληνος, ο Νίκος Καμπάς, ο Σ. Παρασκευαϊδης,
ο Μ. Κουντουράς φωτίζουν τη Λεσβιακή ´Ανοιξη μέχρι τον Νομπελίστα Οδυσσέα
Ελύτη που η ποίηση του μαζί με της Σαπφούς έκανε γνωστή σε όλο τον κόσμο την μοναδική
και ιδιαίτερη φύση της Λέσβου.
Η ζωγραφική επίσης τα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα έχει
να παρουσιάσει τις δικές της προσωπικότητες : ο Φ. Κόντογλου, ο Ιακωβίδης, ο Πρωτοπάτσης,
ο Ο. Κανέλλης, ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος Χατζημιχαήλ και ο εμπνευσμένος εκδότης
βιβλίων τέχνης Στρατής Ελευθεριάδης - Τεριάντ, προστίθενται στον κατάλογο των
Λέσβιων δημιουργών.
Μέχρι σήμερα - αρχές του 21ου αιώνα - η πνευματική ζωή στο νησί συνεχίζεται
από πολλούς αξιόλογους ανθρώπους των Γραμμάτων και πολιτιστικούς συλλόγους, που
συμβάλλουν στην διαιώνιση μιας ατέρμονης Λεσβιακής πνευματικής ´Ανοιξης.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, της Νομαρχίας Λέσβου
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
