Πληροφορίες τοπωνυμίου

  Η Σκύρος εμφανίζεται σε κάθε σελίδα της Ελληνικής ιστορίας, αρχίζοντας από τη Μυθολογία και τον Θησέα που σκοτώθηκε στη Σκύρο και την κρυφή φιλοξενία του Αχιλλέα από τον βασιλιά Λυκομήδη, την ανακάλυψή του από τον Οδυσσέα και την αναχώρησή τους για την Τροία. Όπως αποδεικνύουν οι αρχαιολογικές ανασκαφές στο Παλαμάρι, η Σκύρος αποτέλεσε εμπορικό κέντρο στη εποχή της χαλκοκρατίας (2500-1800 π.Χ.). Ο Αθηναίος στρατηγός Κίμων κατέλαβε το νησί το 470 π.Χ. διώκοντας τους Δόλοπες πειρατές που το χρησιμοποιούσαν ως ορμητήριο και εγκαθιστώντας Αθηναίους κληρούχους. Εν συνεχεία πέρασε στους Μακεδόνες το 332 π.Χ. μέχρι το 196 π.Χ. οπότε κα επέστρεψε στην κυριαρχία των Αθηναίων. Κατά τους Ρωμαϊκούς χρόνους η Σκύρος εντάχθηκε στο "θέμα του Αιγαίου Πελάγους" και αποτέλεσε τόπο εξορίας ισχυρών προσώπων. Στις αρχές του 13ου αι. η Σκύρος πέρασε στην κυριαρχία των Ενετών και το 1538 κατακτήθηκε από το στόλο του Τούρκου αρχιναυάρχου Μπαρμπαρόσσα. Στην Επανάσταση του 1821, η Σκύρος συμμετείχε ενεργά και χρησιμοποιήθηκε σαν καταφύγιο.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Σκύρου (1996).

Από τον Κίμωνα τον Αθηναίο (474-473 π.Χ.)

Οι κάτοικοι έγιναν σκλάβοι των Αθηναίων κληρούχων

Οι Σκυριανοί στην επανάσταση του 1821

• http://www.inskyros.gr/12a%2009%20tourkokratia.htm...