Πληροφορίες τοπωνυμίου

Αρχαία Χρόνια
  Η αρχαία ονομασία του νησιού είναι Κεκρυφάλεια και σημαίνει στολισμένη κεφαλή. Με την ονομασία αυτή το Αγκίστρι αναφέρεται από τον Όμηρο ως σύμμαχος της Αίγινας στον Τρωϊκό Πόλεμο (Ιλιάδα, έπος Α', ραψ. Β', στίχος 562). Ακόμη το αναφέρουν οι ιστορικοί Θουκυδίδης (470-335 π.Χ.) και Διόδωρος (90-21 π.Χ.). Μέχρι σήμερα οι ανασκαφές έχουν φέρει στο φως ποικίλα ενδιαφέροντα αρχαιολογικά ευρήματα που δείχνουν ότι το νησί κατοικήθηκε πριν από 2.500 χρόνια.
  Το Αγκίστρι με τα γύρω νησιά αποτελούσε το βασίλειο της Αίγινας του μυθικού βασιλιά Αιακού. Αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι περιοχές της Μεγαρίτισσας και της Απονήσου καθώς και κοντά στο Κοντάρι. Το Αγκίστρι υφίστατο συχνά τις επιρροές της πολυκύμαντης ιστορίας της Αίγινας.
  Κατά μήκος της Δυτικής ακτής και σε μικρό βάθος διακρίνονται υπόλοιπα κτισμάτων προχριστιανικών χρόνων. Αρχαιολογικά ευρήματα του νησιού εκτίθενται στο Πνευματικό Κέντρο που βρίσκεται στο Μεγαλοχώρι (Μύλος).
14ος αιώνας - 20ος αιώνας
  Το νησί έγινε καταφύγιο για Αλβανούς πρόσφυγες (Αρβανίτες) από την Σερβική αυτοκρατορική επέκταση το 14ο αιώνα. Αργότερα η περιοχή έγινε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η επιρροή από τους Αρβανίτες μπορεί ακόμη και σήμερα να παρατηρηθεί από τα μακριά χρωματιστά φουστάνια και μαντίλια που φοριούνται στο κεφάλι από μερικές ηλικιωμένες γυναίκες, ειδικότερα στο Μεγαλοχώρι.
  Το Αγκίστρι κατά διαστήματα δεν κατοικήθηκε. Στο τέλος του 17ου αιώνα φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε, πιθανόν λόγω των συχνών πειρατικών επιδρομών στην περιοχή στις οποίες ένα μικρό νησί όπως αυτό ήταν ιδιαίτερα ευάλωτο.
  Το 1821 το νησί κατοικήθηκε και πάλι αλλά ο πληθυσμός ήταν ελάχιστος για να αναφερθεί στην απογραφή της εποχής. Το 1835, όμως, με Βασιλικό Διάταγμα, η Κοινότητα Αγκιστρίου σχηματίστηκε και αναφέρθηκαν 248 κάτοικοι.
20ος αιώνας - Σήμερα
  Κατά την δεκαετία του 1920 ο πληθυσμός του Αγκιστρίου ήταν και πάλι ελάχιστος αλλά κατά την περίοδο μεταξύ 1940 και 1990 ήταν ένα από τα λιγοστά μικρά ελληνικά νησιά, του οποίου ο πληθυσμός πραγματικά αυξήθηκε. Σήμερα ο πληθυσμός του νησιού είναι λίγο παραπάνω από 1000 κατοίκους που φτάνει περίπου τους 4.500 την καλοκαιρινή περίοδο. Μέχρι το 1960 το νησί δεν έιχε απευθείας σύνδεση με τον Πειραιά με πλοίο. Το 1973 ηλεκτροδοτήθηκε και στα τέλη του '70 κατασκευάστηκε δρόμος προς τα Λιμενάρια. Από το 1981 είναι σε λειτουργία ένα μικρό 12θέσιο λεωφορείο που καλύπτει την διαδρομή μεταξύ Σκάλας - Μύλου (Μεγαλοχώρι) - Λιμενάρια. Κατά παράδοση τα κύρια προϊόντα του νησιού είναι ρετσίνα από πεύκο, ελαιόλαδο, σύκα, κριθάρι και φρούτα. Ομως τα τελευταία περιπου 40 χρόνια η οικονομία του νησιού βασίζεται στον τουρισμό. Το νησί σήμερα κατανέμεται σε 4 οικισμούς: το Μεγαλοχώρι ή Μύλος, τη Σκάλα, το Μετόχι και τα Λιμενάρια. H έδρα της κοινότητας βρίσκεται στο Μεγαλοχώρι.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Yialos Studios & Tavern

• http://www.yialos-agistri.gr/index.php?id=history_... (4 φωτ.)