Πληροφορίες τοπωνυμίου

Από φωτιά, 1870

ΓΕΝΙΣΕΑ (Κωμόπολη) ΞΑΝΘΗ

ΒΙΣΤΩΝΙΔΑ (Δήμος) ΞΑΝΘΗ
  Ο Δήμος Βιστωνίδας πήρε το όνομα του από την λίμνη Βιστωνίδα και από τους Βίστωνες που κατοικούσαν στην περιοχή αυτή.
  Σύμφωνα με τις ιστορικές μαρτυρίες κατοικούσε απο τα πανάρχαια χρόνια εκεί η θρακική φυλή των Βιστώνων. Πιο συγκεκριμένα οι Βίστωνες ζούσαν στις περιοχές των οικισμών Σουνίου, Πολύσιτου, Σέλινου, Συδινής, Κουτσού και Γενισέας. Μυθικός βασιλιάς των Βιστώνων υπήρξε ο Διομήδης, ο οποίος είχε τέσσερα περίφημα άλογα. Μητέρα του Διομήδη και γυναίκα του Αρη ήταν η Βιστωνίδα από την οποία και πήρε το όνομα η γνωστή λίμνη.
  Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας η περιοχή του σημερινού δήμου είχε ιδιαίτερη ιστορία και πολύ περισσότερο η έδρα του νέου δήμου Γενισέα.
  Στην αρχή πλήθη Γιουρούκων (αγροίκων νομάδων Τούρκων και Τουρκομάνων) κατέκλυσαν την πεδιάδα και αλλοίωσαν τη δημογραφική φυσιογνωμία της πεδιάδας. Δημιούργησαν δική τους πόλη τη Γένιτζε (Γενισέα) που αργότερα μετά την περίοδο της τουρκοκρατίας αναδείχθηκε σε μεγάλο θρησκευτικό, πολιτικό και στρατιωτικό κέντρο της περιοχής.
  Αργότερα μετά τους μεγάλους σεισμούς του Μαρτίου και Απριλίου του 1829, οι ζημιές ήταν τεράστιες και σχεδόν ισοπεδώθηκαν τα πάντα, οπότε έπρεπε οι κάτοικοι της να ξαναρχίσουν απ'το μηδέν την ανοικοδόμηση της πόλης χωρίς καμία βοήθεια. Με τη ζωντάνια όμως που διέκρινε τους κατοίκους της (χριστιανοί κατά το πλείστον), και με την αποφασιστικότητα που επέδειξαν άρχισε σιγά σιγά μια ανοδική πορεία. Η μονοκαλλιέργεια του καπνού εξασφάλισε ιδιαίτερα υψηλά έσοδα στους κατοίκους με αποτέλεσμα αυτά να θεωρούνται τα πιο φημισμένα.
  Η έδρα των εμπορικών συναλλαγών του καπνού μεταφέρθηκε στη Γενισέα η οποία αποτέλεσε τη Μέκκα του καπνού εκείνη την εποχή. Μετά όμως από φωτιά που προκλήθηκε από τους Τούρκους, κάηκε ολοσχερώς η Γενισέα και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μεταφερθεί ξανά η έδρα των συναλλαγών στην Ξάνθη.
  Κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους (1913-1919), το χωριό ξανακάηκε ολοσχερώς και οι κάτοικοι του αναγκάστηκαν μετά την καταστροφή να μετοικήσουν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.
  Τέλος κατά την Μικρασιατική καταστροφή (1922), τόσο η Γενισέα όσο και υπόλοιπη περιοχή δέχτηκαν την αθρόα συρροή των προσφύγων, οι οποίοι έφεραν μαζί τους ένα μικρό κομμάτι από τις αλησμόνητες πατρίδες, έθιμα και παραδόσεις, οι οποίες όμως σιγά σιγά τα τελευταία χρόνια δεν ακολουθούνται.
  Τα μόνα έθιμα που παρέμειναν είναι τα πανηγύρια που γίνονται προς τιμήν των Αγίων που θεωρούνται και είναι προστάτες των χωριών τους, αλλά και όλων των χριστιανών.

Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Βιστωνίδος

• http://www.vistonida.gr/frames/istoria/istoria.htm... (2 φωτ.)