Εμφανίζονται 13 τίτλοι με αναζήτηση: Βιογραφίες για το τοπωνύμιο: "ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Πόλη ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ".
1968-85: Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά πέρασε τα παιδικά και εφηβικά
του χρόνια στη Μακεδονική επαρχία, όπου και άρχισε τη μουσική του εκπαίδευση (πιάνο
και θεωρητικά). Την περίοδο 1982-85 συνέθεσε 20 περίπου έργα, έντονα επηρεασμένος
από το ύφος του Μπετόβεν, ενώ παράλληλα άρχισε να εκδηλώνει έντονα μουσικολογικά
ενδιαφέροντα και φιλοσοφικές ανησυχίες.
1985-92: Με την εγκατάσταση του στη Θεσσαλονίκη το 1985 έστρεψε την
προσοχή του στις πιανιστικές, Θεωρητικές, και μουσικολογίες του σπουδές, ενώ οι
φιλοσοφικές του αναζητήσεις τον οδήγησαν εκ παράλληλου στο έργο τον Ευάγγελου
Μουτσόπουλου και στις διδασκαλίες της Προαιώνιας Σοφίας. Ολοκλήρωσε τις μουσικές
του σπουδές με τις ανώτατες διακρίσεις στις σχολές Ανωτέρων Θεωρητικών και Πιάνου
στο Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης (Πτυχία Αρμονίας, Αντίστιξης, Φούγκας, και Δίπλωμα
Πιάνου). Επίσης, παρακολούθησε μαθήματα διεύθυνσης ορχήστρας με τον Κάρολο Τρικολίδη
στο Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης. Το 1986 εισήχθη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών τον Α.Π.Ο.
όπου ακολούθησε τον κλάδο της Μουσικολογίας (5ετης κύκλος σπονδών). Η προσωπική
ερευνητική του δραστηριότητα πάνω στο έργο του συνθέτη Νίκου Αστρινίδη οδήγησε
στην κατάθεση ομώνυμης διπλωματικής εργασίας, μιας από τις πρώτες ολοκληρωμένες
μελέτες του έργου ενός Έλληνα συνθέτη. Παράλληλα, συμμετείχε ενεργά στην ίδρυση
και λειτουργία του περιοδικού "Μουσικοτροπίες", όπου και δημοσίευσε δεκάδες άρθρα,
δοκίμια, βιβλίο- και δισκοπαρουσιάσεις. Γαλβανισμένος από την κινηματογραφική
μουσική του John Williams, άρχισε να συνθέτει ξανά το 1990.
1992-96: Μετά την αποφοίτηση του από το Α.Π.Ο. άρχισε μεταπτυχιακές
σπουδές στη μουσικολογία, αρχικά στο University of Liverpool και κατόπιν στο King's
College, University of London, απ' όπου έλαβε μεταπτυχιακούς τίτλους (M.Mus.,
1995. M.Phil., 1996).
1996-: από το 1996 φοιτά, και από το 1997 επίσης διδάσκει, στο Stanford
University (USA), όπου ολοκληρώνει το διδακτορικό του στο Τμήμα Μουσικής. Έχει
διακριθεί με υποτροφίες από το Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, το Ίδρυμα Κρατικών
Υποτροφιών, το Ροταριανό Όμιλο Θεσσαλονίκης, το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και
Θρησκευμάτων, το Ίδρυμα Ωνάση, την Ακαδημία Αθηνών, και το Stanford University.
Το συνθετικό του έργο είναι βαθιά εκλεκτικό στη φιλοσοφία και τις
επιδράσεις του, αδιαπραγμάτευτα τονικό στο ύφος του, λακωνικό και διαυγές στη
δομή του, και έντονα δραματικό στο χαρακτήρα του. Στο μεγαλύτερο όγκο του αποτελείται
από χαρακτηριστικά κομμάτια για πιάνο, μια σουίτα για πιάνο, ένα κοντσέρτο για
πιάνο, ένα πεντάγωνο και πλήθος μεμονωμένων τραγουδιών, και τη μονόπρακτη όπερα/μιούζικαλ
"Η Μεγάλη Απόφαση τον Πυθαγόρα" (σε κείμενο του Σταύρου Χουλιάρα).
Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής "Λίλιαν Βουδούρη"
Η Ευαγγελία Κίκου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 17/12/1965.
Ξεκινά τις μουσικές σπουδές το 1980 στη Μουσική Σχολή του Γιάννη Ιωαννίδη,
όπου παρακολουθεί μαθήματα κλασσικής κιθάρας. Από το 1983 έως το 1987 ζει στα
Ιωάννινα. Στο διάστημα αυτό ολοκληρώνει τις σπουδές της στο Τμήμα Χημείας του
Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, απ' όπου αποφοιτεί το 1987 με βαθμό Λίαν καλώς. Παράλληλα
συνεχίζει τα μαθήματα κιθάρας στο Δημοτικό Ωδείο Ιωαννίνων, με καθηγητή τον Ε.
Μπουντούνη μέχρι την τάξη της Α' Ανωτέρας. Το 1987 επιστρέφει στην Θεσσαλονίκη
και ξεκινά μαθήματα πιάνου, Ανώτερων Θεωρητικών, και Σύνθεσης στην τάξη του Χρήστου
Σαμαρά στο Ν.Ω.Ο. (Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης). Ακολουθούν τα πτυχία: Πτυχίο Αρμονίας
με βαθμό Αριστα (1989), Πτυχίο Αντίστιξης με βαθμό Αριστα (1991 ), Πτυχίο Φούγκας
με βαθμό Αριστα (1993 ), Πτυχίο Μουσικολογίας με βαθμό Αριστα από την Σχολή Καλών
Τεχνών τον Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1995), Δίπλωμα Σύνθεσης με
βαθμό Αριστα παμψηφεί και Α' βραβείο (1997). Το 1998 ξεκινά Διδακτορικό στην Σύνθεση
στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Iowa (U.S.A.).
Σ' όλο αυτό το χρονικό διάστημα, έχει παρακολουθήσει διάφορα σεμινάρια
κλασσικής κιθάρας, πιάνου, σύνθεσης όπως επίσης και ηλεκτρονικής μουσικής, στην
Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ειδικότερα όμως, η συμμετοχή της στο διεθνές σεμινάριο
τον Darmstadt το καλοκαίρι του 1996 αποτέλεσε μια ξεχωριστή εμπειρία. Εκεί είχε
την ευκαιρία να παρακολουθήσει τα μαθήματα των W. Rihm, B. Ferneyhough, Κ. Stockhausen,
όπως και άλλων συνθετών και θεωρητικών της εποχής μας, καθώς επίσης και έναν μεγάλο
αριθμό συναυλιών με έργα σύγχρονης μουσικής.
Από τα πρώτα χρόνια ενασχόλησής της με την μουσική, η Ευαγγελία Κίκου
συμμετέχει σε διάφορες συναυλίες ως εκτελέστρια κιθάρας ή πιάνου. Στη συνέχεια,
και καθώς το ενδιαφέρον της επικεντρώνεται αποκλειστικά στη Σύνθεση, η συμμετοχή
της σε συναυλίες πραγματοποιείται πλέον με την ιδιότητα τον συνθέτη. Εργα της
έχουν παρουσιαστεί σε συναυλίες στο Ν.Ω.Ο., στο Α.Π.Ο., στο Κέντρο Μουσικής του
Δήμου Θεσσαλονίκης και σε Διπλωματικές εξετάσεις οργάνου. Ιδιαίτερα σημαντική
ήταν η διάκριση του έργου "Αντικατοπτρισμός" για οργανικό σύνολο μεταξύ των 8
προκριθέντων έργων τον διαγωνισμού Σύνθεσης ALEA ΙΙΙ το 1995, το οποίο παρουσιάστηκε
στην Βοστώνη, υπό την διεύθυνση του Θ. Αντωνίου. Το 1998 το έργο "Impressions"
για πιάνο παρουσιάστηκε από το Πανεπιστήμιο της Iowa στα πλαίσια της διοργάνωσης
Greek Composers' Festival του Center for New Music {Απρίλιος 1998), όπως επίσης
και στο Midwest Composers' Symbosium (Νοέμβριος 1998).
Εχει διδάξει Ανώτερα Θεωρητικά και Μορφολογία της Μουσικής στο Ν.Ω.Ο.
και στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας στη Θεσσαλονίκη και στα Ιωάννινα. Επίσης, υπήρξε
συνεργάτης του Τμήματος Μουσικών Σπονδών του Α.Π.Ο. όπου δίδαξε τα μαθήματα "Στοιχεία
τεχνικής Φούγκας" και "Στοιχεία Αντίστιξης".
Είναι μέλος της Ενωσης Ελλήνων Μουσουργών.
Εργογραφία
Τρία κομμάτια για κλαρινέτο και πιάνο, 1991. Α' εκτέλεση: Βερτίσκος,
1991
Περίγραμμα για φλάουτο και κιθάρα, 1992. Α' εκτέλεση: Αίθουσα
Τελετών Α. Π. Θ., 1992
Quintet για φλάουτο, βιόλα, βιολοντσέλο, πιάνο και κρουστά,
1992. Α' εκτέλεση: Βερτίσκος, 1992
Tρίo για φλάουτο, βιολί και βιόλα, 1993. Α' εκτέλεση: Αμφιθέατρο
Τμήματος Μουσικών Σπουδών, 1994
Αντικατοπτρισμός για οργανικό σύνολο, 1994. Α' εκτέλεση: Βοστώνη
1995 Ολόγραμμα για 19 έγχορδα, 1994
Σουίτα για solo βιολί, 1995
Κουαρτέτο εγχόρδων αρ.1, 1996
Lied για mezzo σοπράνο και πιάνο, πάνω σ' ένα απόσπασμα από
το έργο "Ιn Perpetuum" τον Εκτορα Κακναβάτου, 1996. Α' εκτέλεση: Ν.Ω.Ο., Αίθουσα
Δ. Μητρόπουλος, 1997
Impressions για πιάνο, 1996. Α' εκτέλεση: Ν.Ω.Ο., Αίθουσα Δ.
Μητρόπουλος, 1997 Θρήνος για μικτή χορωδία και κρουστά, πάνω σ' ένα απόσπασμα
από το έργο "Οιακκισμοί τον Μενεσθέα Καστελλάνου του Μυστρός" τον Έκτορα Κακναβάτου,
1997
Μετεωρισμός για ορχήστρα, 1997
Αναπαράσταση για μικτή χορωδία και ορχήστρα, πάνω στο απόσπασμα
Νοτιάς από το έργο "Μυθιστόρημα" του Γιώργου Σεφέρη, 1997
Impressions ΙΙ για πιάνο, 1998
Saos, έργο ηλεκτρονικής μουσικής, 1998
Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής "Λίλιαν Βουδούρη"
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε Aρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας και συνέχισε
μεταπτυχιακές σπουδές στο Πολυτεχνείο του Mιλάνου. Tο ίδιο διάστημα ασχολείται
με τη μουσική συμμετέχοντας σε διάφορα σχήματα αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής. Aπό
το 1980-86 σπουδάζει κλασσική κιθάρα στο Eθνικό Ωδείο Aθηνών στην τάξη του Kυριακού
Tζωρζινάκη. Θεωρητικά μαθήματα μουσικής παρακολούθησε στο "Σύγχρονο Ωδείο" και
στο "Mουσικό Kολλέγιο" στη Θεσσαλονίκη.
Tο 1990 συμμετέχει στον Πανελλήνιο διαγωνισμό σύνθεσης του Yπουργείου
Πολιτισμού και το έργο του "Pωξάνη", για βιολί και κιθάρα λαμβάνει έπαινο και
διακρίνεται.
Tο 1994 σε προκήρυξη διαγωνισμού σύνθεσης έργων εκπαιδευτικού χαρακτήρα
για πιάνο του "Mακεδονικού Ωδείου Θεσσαλονίκης", το έργο του "Διάθλαση" - επτά
κομμάτια για πιάνο - βραβεύεται μεταξύ άλλων.
Aπό τον Iούλιο του 1994 είναι μέλος της Ενωσης Eλλήνων Mουσουργών.
Εργα του έχουν ερμηνευτεί στην Eλλάδα και το εξωτερικό.
Σήμερα ζει και εργάζεται ως Aρχιτέκτων και Mουσικός στη Θεσσαλονίκη.
Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής "Λίλιαν Βουδούρη"
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε βιολί και ανώτερα θεωρητικά στο
Kρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Συνέχισε τις μουσικές του σπουδές στη HOCHSCHULE FUR MUSIK του Βερολίνου από όπου
πήρε τα διπλώματα σύνθεσης και διεύθυνσης ορχήστρας.
Από το 1983 έως το 1992 υπήρξε Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Κρατικής
Ορχήστρας Θεσσαλονίκης. Από το 1994 έως το 1997 ήταν Καλλιτεχνικός Διευθυντής
της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Από τον Οκτώβριο του 1997 είναι διευθυντής των Μουσικών
Συνόλων της ΕΡΤ (Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα, Σύγχρονη Ορχήστρα, Χορωδία). Είναι
Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Ωδείου "Μουσικό Κολέγιο" της Θεσσαλονίκης και καθηγητής
στη Σχολή Μουσικολογίας του Α.Π.Θ.
Ως μαέστρος έχει διευθύνει όλες τις ελληνικές ορχήστρες και έχει δώσει
πολλές συμφωνικές συναυλίες και παραστάσεις όπερας στη Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία,
Βέλγιο, Ιταλία, Ισπανία, Σουηδία, Τσεχοσλοβακία, Ηνωμένες Πολιτείες, Βουλγαρία,
Ρουμανία, Κύπρο, Αργεντινή, Ρωσία, Αυστραλία κ.ά.
Ο Α. Μπαλτάς έχει συνθέσει ορχηστρικά έργα ("Τρίπτυχο", Συμφωνία σε
ένα μέρος, Λάργκο και σκέρτσο κ.ά.), έργα μουσικής δωματίου (τρίο για έγχορδα,
τρίο για βιολί - βιολοντσέλο και πιάνο, κουϊντέτο πνευστών κ.ά.), έργα για σόλο
όργανο (σουϊτα για πιάνο), για φωνή και πιάνο (Μικροτράγουδα, DE PROFUNDIS, Μικρά
τραγούδια του Ερωτα κ.ά.), πολλά χορωδιακά έργα, χωρίς συνοδεία, για μικτή, ανδρική
και παιδική χορωδία, το μουσικό παραμύθι "Ο Ευτυχισμένος Πρίγκηπας" (Οσκαρ Ουάϊλντ)
για ορχήστρα, μικτή χορωδία, παιδική χορωδία, σολίστ και αφηγητή.
Αρκετές συνθέσεις του έχουν εκπαιδευτικούς στόχους και απευθύνονται
σε νέους μουσικούς όπως τα έργα "Μουσική για Νέους" (για συμφωνική ορχήστρα και
διασκευή για μεγάλη συμφωνική ορχήστρα πνευστών), το "ντιβερτιμέντο" για ορχήστρα,
το "θέμα και παραλλαγές" για βιολί και πιάνο (βραβείο διαγωνισμού σύνθεσης της
Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών), η "Προσφορά στη Μάνα" (για παιδική χορωδία) κ.ά.
Για τον εμπλουτισμό, ακόμη, του ρεπερτορίου των σπουδαστικών ορχηστρών
έχει ενορχηστρώσει διάφορα έργα όπως τους "16 λαϊκούς σκοπούς" του Γ. Κωνσταντινίδη
(πρωτότυπη μορφή για πιάνο), αποσπάσματα από το WEST SIDE STORY του Μπερνστάϊν,
τραγούδια των Μπίτλς, ραγκτάϊμς κ.ά.
Συνθέσεις του Α. Μπαλτά έχουν εκτελεστεί από όλες τις ελληνικές ορχήστρες,
έχουν ηχογραφηθεί από την ορχήστρα της ΕΡΤ και έχουν παρουσιαστεί στο εξωτερικό
(Ρουμανία, Κύπρο, Γερμανία, Αίγυπτο, Ιταλία, ΗΠΑ, κ.α.).
Η όπερά του "ΜΟΜΟ" (παραγγελία του Μεγάρου Μουσικής) πρωτοπαρουσιάστηκε
στις 19.12.1997 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών).
Ο Α. Μπαλτάς είναι μέλος της Ενωσης Ελλήνων Μουσουργών.
Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής "Λίλιαν Βουδούρη"
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1941. Είναι καθηγητής θεολόγος του Αμερικανικού
Κολεγίου Ανατόλια για 34 χρόνια και, από πολύ νέος, πρωτοψάλτης του Ιερού Ναού
Αγίας Τριάδος Θεσσαλονίκης. Μετά την πρόωρη απώλεια του Θεόδωρου Παπακωνσταντίνου
(1948-1969), δημιουργού και μαέστρου της Παιδικής Χορωδίας Αγίας Τριάδος Θεσσαλονίκης,
ο Β. Παπακωνσταντίνου ανέλαβε να συνεχίσει το έργο του αδελφού του.
Χωρίς άλλες μουσικές σπουδές, πλην της γνώσης της Βυζαντινής Μουσικής,
εργάσθηκε με τα παιδιά σκληρά και με επιμονή, με αποτέλεσμα να ανεβάσει τη Χορωδία
σε ζηλευτό για τον τόπο μας επίπεδο και να την κάνει γνωστή στο εξωτερικό.
Διευθυντής σχολικών χορωδιών, όπως της Χορωδίας του Κολλεγίου Ανατόλια,
έχει παρακολουθήσει χορωδιακά σεμινάρια στο εξωτερικό και έχει διδάξει σε αντίστοιχα
ελληνικά. Εχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και διπλώματα για την όλη του μουσική
προσφορά.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο των: Δήμου
Πάτμου, Νομαρχίας
Δωδεκανήσου, Ι.Μ.
Θεολόγου και Υπουργείου
Αιγαίου (2003).
Η Σιρανούς Τσαλικιάν γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Υπήρξε μέλος της Παιδικής
Χορωδίας της Αγίας Τριάδος Θεσσαλονίκης.
Αποφοίτησε από την τάξη Μονωδίας της Βαρβάρας Τσαμπαλή και ολοκλήρωσε
τις σπουδές της στη Μουσική Ακαδημία της Βιέννης,
όπου μελέτησε με την Ε. Καρούσο (τραγούδι), την Ε Mathis και τον C. Malm. Είναι
κάτοχος του πτυχίου ανωτέρων θεωρητικών (Αρμονίας) από το Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης.
Από το 1998 έως το 2001 υπήρξε μόνιμη σολίστ του θεάτρου Dessau της
Γερμανίας, όπου ερμήνευσε
βασικούς ρόλους του ρεπερτορίου της. Παράλληλα τραγούδησε σε διάφορα Gala όπερας,
έδωσε ρεσιτάλ όπερας και λιντ, και συμμετείχε σε περιοδεία του θεάτρου στην Ελβετία.
Η Σιρανούς Τσαλικιάν έχει συνεργαστεί με τη Volksoper της Βιέννης,
το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, την
Εθνική Λυρική Σκηνή και την Οπερα Θεσσαλονίκης. Ως σολίστ έχει συμπράξει με την
Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης και
την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Εχει επίσης εμφανιστεί στα πλαίσια του
φεστιβάλ Δημητρίων.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο των: Δήμου
Πάτμου, Νομαρχίας
Δωδεκανήσου, Ι.Μ.
Θεολόγου και Υπουργείου
Αιγαίου (2003).
Ψάχνοντας ο ζωγράφος μέσα σε χώρους και μονοπάτια άγνωστα γι' αυτόν,
προσπερνά πολλές φορές το χώρο του, της "τέχνης του την περιοχή". Έτσι κι εγώ,
εδώ και χρόνια, βρήκα αυτήν την περιοχή μέσα στους χώρους που γεννηθήκαμε, μέσα
στους χώρους που ζούμε. Όχι φτιάχνοντας το παλιό σαν τουρίστας ζωγράφος, αλλά
σαν να είναι ένα κομμάτι απ' το πετσί μας. Ο πληγωμένος σοβάς, τα χρώματα που
σπάζουν από το χρόνο, οι πόρτες οι χαλασμένες που στο γούβωμα του ανοίγματος αισθάνεσαι
τη ζεστή παλάμη του ανθρώπου. Αυτό είναι που προσπαθώ πάντα, χωρίς να υπάρχουν
περιθώρια για φυγή. Πολλοί λένε ότι ζωγραφίζουμε το παλιό που χάνεται, το μπετόν
χάνεται μέσα στο μοναδικό και απρόσωπό του σχήμα.
Βιογραφικό
Ο Δημήτρης Σταθόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1946 και κατοικεί
στην Ξάνθη. Από το 1970 πήρε
μέρος σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις: 1970 στο GOETHE Θεσσαλονίκης,1976 στη Φιλοπρόοδη
Ένωση Ξάνθης (Φ.Ε.Ξ.), 1983 στο Κέντρο Εικαστικών Τεχνών Ξάνθης. Ατομικές εκθέσεις:
1977 στη Φ.Ε.Ξάνθης, 1980 στο Κέντρο Εικαστικών Τεχνών Ξάνθης, 1983 στη Στέγη
Γραμμάτων και Τεχνών Καβάλας, συνέχεια στην αίθουσα Δημαρχιακού Μεγάρου Πειραιά
1985. Στην αίθουσα Φ.Ε.Ξ. 1986, στη Στοκχόλμη 1988, στην αίθουσα εκθέσεων του
Δημαρχείου Καλαμαριάς 1989, στο Κέντρο Τέχνης Γκέρμαν 1990 και 1994, στο
Δήμο Κηφισιάς το 1995, το 1996 στο Μόναχο, το 1997 στην Κομοτηνή
και το 1998 στην Ξάνθη.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης
1967
Γεννήθηκε το 1967 και ασχολήθηκε με τη ζωγραφική στα πρώιμα παιδικά
χρόνια στο Καλλιτεχνικό Εργαστήρι του Δήμου Πατρών και αργότερα στο "Εργαστήρι"
Γ. Γουνακίδη (σχέδιο ελεύθερο γραμμικό).
Στα χρόνια του επαγγελματικού προσανατολισμού την κέρδισε ο χώρος
της ψυχικής υγείας. Σπούδασε και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Θεσσαλονίκη ενώ
παράλληλα η σχέση με τη ζωγραφική παρέμενε αναλλοίωτη (αναζήτηση υλικών, σεμινάρια
Ιστορίας Τέχνης κ.λπ.).
Το 1998 πήγε στη Γερμανία στα πλαίσια ενός εκπαιδευτικού προγράμματος και
το 1999 παρουσίασε έργα της από την ενότητα "δέντρα κορμιά" στο Art
Kafe "logo" Kovnwestheim Stuttgart.
Από τον Σεπτέμβριο του 2004 ειδικεύεται στο πρόγραμμα "Art Therapy"
στο Κέντρο Τέχνης και Ψυχοθεραπείας.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Θεσσαλονίκης
1960
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1960. Μαθήτευσε στο ζωγράφο Κώστα Λούστα
(1980 - 83). Πήρε πρώτο έπαινο ζωγραφικής και χαρακτικής του Ιωνικού Κέντρου (Αθήνα
1985). Έκανε τα σκηνικά για θεατρικές παραστάσεις (Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο
1988. Φεστιβάλ Μoment. Περούτσι 1996 και θεατράκι Ο.Π.Π.Ε.Θ. 1997).
Παρουσίασε Περφόρμανς (Εκόραμα, Δ.Ε.Θ. 1988, Ηχοδράσεις, Βασιλικό Θέατρο
1989 και Πολύπτυχο, Μύλος 1996). Το 1992 πήρε υποτροφία U.S.I.A., το 1994 υποτροφία
Fulbright στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Σικάγου και το 1996 προσκαλείται από
το πανεπιστήμιο της ULΜ στο 2o Καλλιτεχνικό Συμπόσιο.
Έχει πραγματοποιήσει 12 ατομικές εκθέσεις (Γκαλερί Πανσέληνος 1984,
Γκαλερί Εγγονόπουλος 1985, Ινστιτούτο Γκαίτε 1987, Αίθουσα Μπουζιάνη 1990, Πνευματικό
Κέντρο Δήμου Αθηναίων 1991, Γκαλερί Schmidt, Βούπερταλ 1991, Αrt Connections,
Ατλάντα1992 κ.ά.).
Συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις (Bartican Center, Λονδίνο 1993,
Αrt Ιnstitute, Μιλγουώκι 1994, Γκαλερί Nash, Μιννεάπολις 1994, Μέγαρο Μελίνας
Μερκούρη1998 κ.ά.). Ατομικές εκθέσεις με τίτλο "Ρεμπέτικο" πραγματοποιήθηκαν
τα τελευταία χρόνια στην Θεσσαλονίκη στο Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο (ΓΕΝΙ ΤΖΑΜΙ)
2000, Γκαλερί "Φλέμιγκ" 2001, Πολυχώρος "Απόγειο" και θέατρο
"Oλυμπιάς" 2002 και Καφέ "Μυροβόλος" 2003.
Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Θεσσαλονίκης
Μια από τις εκφραστικότερες εκπροσώπους του ρεμπέτικου και του λαϊκού
τραγουδιού, η Μαριώ βαφτίστηκε στη μουσική από τα 13 της τραγουδώντας και παίζοντας
ακορντεόν δίπλα στον πατέρα της, που ήταν επίσης μουσικός. Από τότε υπηρετεί με
υποδειγματική συνέπεια και πάθος το τραγούδι δίπλα στους σημαντικότερους εκτελεστές
του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού. Με βάση τη Θεσσαλονίκη έχει περιοδεύσει
στις περισσότερες ελληνικές πόλεις, καθώς και στην Ευρώπη και Σκανδιναβία.
Πρωτοβγήκε στο πάλκο τραγουδώντας Δερβενιώτη και Βίρβο και είχε την
τύχη να τραγουδήσει δίπλα στο Μάρκο Βαμβακάρη. Συμμετείχε στους δίσκους “Η
Θεσσαλονίκη στα Ρεμπέτικα” και “Η Θεσσαλονίκη στα Ρεμπέτικα Νο 2”
(οι πρώτες ανθολογήσεις ρεμπέτικων και λαϊκών τραγουδιών με θέμα τη Θεσσαλονίκη),
“Σβήστα Ολα”, “Πάμε Τσάρκα”, “Ρεμπέτικο Τραγούδι
1935-1959”, “Ο Αραμπάς”, “Αφιέρωμα στο Βασίλη Τσιτσάνη”.
Συμμετείχε ως κεντρική ερμηνεύτρια στην παρουσίαση ανθολογίας τραγουδιών των Καφέ-Αμάν
με τίτλο “Της Ασιάτιδος Μουσικής Ερασταί”, αναδεικνύοντας με την ερμηνεία
της την ομορφιά και την ουσία της ανατολίτικης ρίζας του λαϊκού μας πολιτισμού.
Επίσης στους δίσκους “Τακίμια”, “Μικρές Αγγελίες”, “The
Grand Dame from Greece”,
“Τα Λαλεδάκια”, “Στο Περιβόλι τ’ ουρανού”.
Το 1999 επιλέχθηκε από το συντονιστικό οργανισμό όλων των Ευρωπαϊκών
Φεστιβάλ Μουσικής του Κόσμου (European Forum Of World Music Festivals) ως η σημαντικότερη
Περιοδεύουσα Καλλιτέχνης για το 1999 (Touring Artist of the Year). Την ίδια χρονιά
ο δίσκος της “The Grand Dame from Greece”
μπήκε στο Top 20 του European World Music Charts για τους μήνες Ιούλιο- Αύγουστο.
Συγκινητική και βαθιά ανθρώπινη η Μαριώ θεωρείται από τις τελευταίες
αυθεντικές εκπροσώπους ενός ύφους που αντλεί από την ανθρώπινη εμπειρία και αποφεύγει
τις μιμήσεις και τους ψευδεπίγραφους νεωτερισμούς.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιανουάριο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο
του Πολιτιστικού-Αθλητικού
Οργανισμού Δήμου Αστυπάλαιας (2003).
Ο Γ. Θ. Βαφόπουλος γεννήθηκε στη Γευγελή
το1903. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Έδεσσα,
στην Γουμένισα και τέλος
στην Θεσσαλονίκη, όπου έζησε μέχρι τον θάνατό του, το 1996. Το 1923 γράφεται στη
Μαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όμως, λόγω υγείας, αναγκάζεται να εγκαταλείψει
και να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη. Εργάζεται για λίγο καιρό στο λογιστήριο του
ΣΕΚ και το 1932 διορίζεται στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Το 1938 ιδρύει τη Δημοτική Βιβλιοθήκη,
όπου θα δουλέψει ακούραστα, για την όσο γίνεται καλύτερη οργάνωση και λειτουργία
της, μέχρι το 1964, οπότε αποσύρεται από την Διεύθυνσή της. Διορίστηκε Γενικός
Γραμματέας και αργότερα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κρατικού Θεάτρου
Βορείου Ελλάδος.
Η πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα, έγινε το 1921 με δημοσιεύσεις ποιημάτων
στα περιοδικά "Σφαίρα" και "Νουμάς". Υπήρξε διευθυντής των
"Μακεδονικών Γραμμάτων" και μέλος της ομάδας που εξέδιδε τις "Μακεδονικές
Ημέρες". Η πρώτη του ποιητική συλλογή ήταν "Τα ρόδα της Μυρτάλης"
(1931) κι ακολουθούν η "Προσφορά" (1938), "Η Προσφορά και τα Αναστάσιμα"
(1948), "Το δάπεδο και άλλα ποιήματα" (1951), "Η Μεγάλη Νύχτα και
το Παράθυρο" (1959), "Επιθανάτια και Σάτιρες" (1966), "Τα
Νέα Σατιρικά Γυμνάσματα" (πρωτοεκδόθηκαν το 1975 με το ψευδώνυμο Λουκίλιος
Γιουβενάλης), "Τα Επιγενόμενα" (1977) και "Το Τέλος" (1985).
Επίσης έχει γράψει μία έμμετρη βιβλκή τραγωδία με τίτλο "Εσθήρ" (1934)
και την αυτοβιογραφία του σε πέντε (5) τόμους με τίτλο "Σελίδες Αυτοβιογραφίας"
(1970 - 1991). Ακόμη έχει εκδόσει διηγήματα, μελέτες και δοκίμια, καθώς και πολλά
άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά.
Τιμήθηκε με το Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1967), με το βραβείο "Ουράνη
της Ακαδημίας Αθηνών" (1972), ανακηρύχθηκε "Αντεπιστέλλον μέλος της
Ακαδημίας Αθηνών" (1980) και "Επίτιμος Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής
Θεσσαλονίκης" (1988).
Η Αναστασία (Γερακοπούλου) Βαφοπούλου, γεννήθηκε
στον Πύργο της Ανατολικής
Ρωμυλίας, αλλά μικρή ακόμα εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Τελειώνοντας το Γυμνάσιο, φοιτά για τρία χρόνια στο Αμερικάνικο Κολέγιο
Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια τελειοποιεί τις Ανώτερες Σπουδές της, στο Αμερικάνικο
Κολέγιο Αθηνών. Το 1945, με υποτροφία του Βρεταννικού Συμβουλίου, φεύγει για την
Αγγλία και επιστρέφει το 1947, με το μεταπτυχιακό της δίπλωμα. Το 1946 παντρεύεται
με τον ποιητή Γ. Θ. Βαφόπουλο.
Το 1952 δημιουργεί το "Πρότυπο Ίδρυμα Αγγλικών Σπουδών Βαφοπούλου",
με την τεράστια επιτυχία εκμάθησης της Αγγλικής Γλώσσας, στο χώρο της Θεσσαλονίκης.
Η Αναστασία Βαφοπούλου απεβίωσε το 2001.
Το 1983 με την έναρξη του Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου, ο Δήμος
Θεσσαλονίκης, στον οποίο δωρήθηκε το Κέντρο αυτό, τίμησε το ζεύγος Βαφόπουλου
με το αργυρό μετάλλιο της πόλης.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δήμου Θεσσαλονίκης
1968
Γεννήθηκε το 1968 στη Θεσσαλονίκη όπου ζει και εργάζεται.
Ξεκίνησε τη φωτογραφία το 1981 δίπλα στο φωτογράφο Γιάννη Παπανικολάου
και αργότερα από το 1986 έως το 1990 σπούδασε στην Ανωτέρα Σχολή Καλών Τεχνών
"Le 75" στις Βρυξέλλες (Βέλγιο), στο τμήμα φωτογραφίας.
Στα πλαίσια του Φωτογραφικού Κύκλου παρακολούθησε το 1994 σεμινάρια φωτογραφίας
με το φωτογράφο Πλάτωνα Ριβέλη.
Από το 1991 έως το 2003 ήταν μέλος του "Studio Ikona". Το
2004 ίδρυσε την εταιρία "Φωτοδιάθλαση" και ασχολείται αποκλειστικά με
τη διαφημιστική φωτογραφία.
Σειρές φωτογραφιών του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Φωτογραφία,
Τραμ, Φωτογράφος και Εντευκτήριο ενώ το 1994 διακρίθηκε στον Ετήσιο Πανευρωπαϊκό
Διαγωνισμό Φωτογραφίας της εταιρίας ΒΡ.
Έχει διακοσμήσει με πορτραίτα λογοτεχνών τη Μελέτη - Ανθολογία του
λογοτέχνη Περικλή Σφυρίδη "Εν Θεσσαλονίκη 13 σύγχρονοι πεζογράφοι" που
κυκλοφόρησε το 2001 από τις εκδόσεις Ιανός.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιανουάριο 2005 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Θεσσαλονίκης
Demetrius. Surnamed Cydonius, which surname was probably derived from his living at Cydone (Kudone) in Crete (Cantacuz. iv. 16, 39), for he was a native either of Thessalonica or of Byzantium. (Volaterran. Comment. Urb. xv.; Allatius, de Consensu) He flourished during the latter half of the fourteenth century. The emperor Joannes Cantacuzenus was much attached to him, and raised him to high offices at his court. When the emperor began to meditate upon embracing the monastic life, Demetrius joined him in his design, and in A. D. 1355 both entered the same monastery. Afterwards Demetrius for a time left his country, and went to Milan, where he devoted himself to the study of Latin and theology. He died in a monastery of Crete, but was still alive in A. D. 1384, when Manuel Palaeologus succeeded to the throne, for we still possess a letter addressed by Demetrius to the emperor on his accession. Demetrius is the author of a considerable number of theological and other works, many of which have not yet been published, and he also translated several works from the Latin into Greek. The following are the most important among the works which have appeared in print: 1. Two Epistles addressed to Nicephorus Gregoras and Philotheus. They are prefixed to J. Boivin's edition of Nicephorus Gregoras, Paris, 1702, fol. 2. Monodia, that is, lamentations on those who had fallen at Thessalonica during the disturbances of 1343. It is printed in Combefisius's edition of Theophanes, Paris, 1586. 3. Sumbouleutikos, that is, an oration addressed to the Greeks, in which he gives them his advice as to how the danger which threatened them from the Turks might be averted. It is printed in Combefisius's Auctar. Nov. ii. 4. On Callipolis, which Demetrius advised the Greeks not to surrender to sultan Miirat, who made its surrender the condition of peace. Combefisius, Auctar. Nov. ii. 5. Peri tou kataphronein ton Danaton, was first edited by R. Seller, Basel, 1553, and last and best by Kuinoel, Leipzig, 1786, 8vo. 6. An Epistle to Barlaam, on the procession of the Holy Ghost, is printed in Canisius, Lect. Antiq. vol. vi., ed. Ingolstadt, 1604. 7. A work against Gregorius Palama, was first edited by P. Arcudius in his Opuscula Aurea Theol. Gr. (Rome, 1630, 4to., and reprinted in 1671), which also contain-08. A work against Max. Planudes. (Wharton, Append. to Cave's Histor. Lit. vol. i.; Cave, vol. i., ed. Lond. 1688; Fabric. Bibl. Gr. xi.)
This text is from: A dictionary of Greek and Roman biography and mythology, 1873 (ed. William Smith). Cited Oct 2005 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
