Εμφανίζονται 9 τίτλοι με αναζήτηση: Βιογραφίες για το τοπωνύμιο: "ΥΔΡΑ Νησί ΕΛΛΑΔΑ".
1782 - 1858
Ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς άνδρες της Επανάστασης ,
πήρε μέρος στη Β´ Εθνική Συνέλευση του ´Αστρους
και το Δεκέμβριο του 1823 διορίστηκε πρόεδρος του Εκτελεστικού Σώματος. Στη θέση
αυτή παρέμεινε σε όλη τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου στον οποίο η ανάμειξή του
υπήρξε καθοριστική και η σύγκρουσή του με τον Κολοκοτρώνη επέφερε βαρύτατο πλήγμα
στον Αγώνα. Στις αρχές του 1825 ανέλαβε την ευθύνη των επιχειρήσεων εναντίον του
Ιμπραήμ, η απειρία του όμως είχε ως συνέπεια διαδοχικές αποτυχίες που οδήγησαν
στην παραίτησή του. Ανήκε στην αντικαποδιστριακή παράταξη. Το 1837 διορίστηκε
από τον Όθωνα αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας και μετά το 1843 πρόεδρος
της Γερουσίας. Το 1848 σχημάτισε κυβέρνηση ανίκανη να αντιμετωπίσει τα εσωτερικά
και εξωτερικά προβλήματα και αντικαταστάθηκε από την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου
Κανάρη. Ως τον θάνατό του ήταν αφοσιωμένος στον ´Oθωνα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Βουλής των Ελλήνων
1769 - 1852
Σημαντική πολιτική μορφή του αγώνα του 1821 και ένας από τους κυριότερους
οικονομικούς ενισχυτές του ιδιαίτερα κατά την πρώτη περίοδο. Από τον Όθωνα διορίστηκε
γερουσιαστής.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων
1769 - 1835
(1796 - Αθήνα,1835)
Ναύαρχος της Eλληνικής Eπανάστασης, γιος του Δημητρίου Βώκου, γνωστός
όμως με το παρωνύμιο Μιαούλης. Ασχολήθηκε με τη ναυτιλία από τα εφηβικά του χρόνια
και έδρασε σε ναυτιλιακές επιχειρήσεις που του προσπόρισαν σημαντικά κέρδη με
τα οποία απέκτησε πλοία μεγάλης χωρητικότητας. Αναγνωρίστηκε ναύαρχος των Υδραίων
από τα τέλη του 1821. Το πρώτο του ανδραγάθημα πραγματοποιήθηκε στη ναυμαχία της
Πάτρας στις 20/2/1822 και
στη συνέχεια διακρίθηκε στη Χίο,
στο Ναύπλιο, στα Ψαρά
και στη ναυμαχία του Γέροντα (1824), τη μεγαλύτερη ναυτική σύγκρουση κατά τη διάρκεια
της Επανάστασης. Προσπάθησε να αποτρέψει την απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο
(1825) και να ενισχύσει το Μεσολόγγι
κατά τη B´ πολιορκία του. Ο Καποδίστριας, που τον εκτιμούσε ιδιαίτερα, του
ανέθεσε την αρχηγία του στόλου του Αιγαίου,
αλλά στη συνέχεια υπήρξε από τους πρωτεργάτες της αντικαποδιστριακής κίνησης και
έφτασε στο σημείο να διατάξει την πυρπόληση των ελληνικών πλοίων στο λιμάνι του
Πόρου, ενέργεια που τον στιγμάτισε.
Ορίστηκε μέλος της επιτροπής που μετέβη στο Μόναχο
για να προσφέρει την αφοσίωση του έθνους στον ´Oθωνα, από τον οποίο διορίστηκε
αρχηγός του Ναυτικού Διευθυντηρίου και γενικός επιθεωρητής του στόλου. Πέθανε
στην Αθήνα και τάφηκε στον Πειραιά
στην Ακτή που ονομάστηκε έκτοτε Ακτή Μιαούλη.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Βουλής των Ελλήνων
1785 - 1821
('Yδρα, 1785 - Κουτσοπόδι
´Αργους, 1821)
Φιλικός και πρωτεργάτης της επαναστατικής εξέγερσης στην Ύδρα. Όταν
μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία στην Κων/πολη,
εγκατέλειψε τα εμπορικά του σχέδια και γύρισε στην Ύδρα, όπου περίμενε την έναρξη
του Αγώνα. Τη νύχτα της 27ης Μαρτίου 1821 κήρυξε, παρά την επιφυλακτικότητα των
προκρίτων, την Eπανάσταση στην Ύδρα μέσα σε ακράτητο ενθουσιασμό του λαού και
στη συνέχεια ανέλαβε την πολιτική και στρατιωτική διοίκηση του νησιού. Η αριστοκρατική
ηγεσία φαινόταν να έχει καταργηθεί και να έχει αντικατασταθεί από ένα λαϊκό πολίτευμα,
ψυχή και νους του οποίου ήταν ο Οικονόμου. Η πρώτη ναυτική εκστρατεία του ενωμένου
στόλου των νησιών για την απελευθέρωση της Χίου
δεν καρποφόρησε (Απρίλιος 1821) και ο ίδιος θεωρήθηκε υπεύθυνος για την αποτυχία.
Η προσπάθειά του να επιβάλει τους διεθνείς κανόνες δικαίου για ίση διανομή της
λείας από τη σύλληψη εχθρικών πλοίων προκάλεσε αντιδράσεις, πολλά πληρώματα τον
εγκατέλειψαν και τρεις πλοίαρχοι όρμησαν να τον φονεύσουν. Οι αντίπαλοι του τον
συνέλαβαν και τον μετέφεραν στο Κρανίδι.
Στις 16 Δεκεμβρίου 1821 δολοφονήθηκε από στρατιωτική δύναμη που είχε σταλεί για
να τον συλλάβει. Παρόλο που η εξουσία του διήρκεσε ενάμισι, περίπου, μήνα, η προσφορά
του στην Eπανάσταση υπήρξε σημαντική, καθώς «με την τόλμη του ανυψώθηκε υπεράνω
της παντοδύναμης αριστοκρατίας και οδήγησε το λαό στον αγώνα της ελευθερίας και
της δόξας», όπως αναφέρει ο Σπ. Τρικούπης.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων
1784 - 1831
Πρόκριτος της Ύδρας, ναυμάχος της Ελληνικής Επανάστασης και αρμοστής
της Κρήτης (1823-24). Από μικρός
ασχολήθηκε με το ναυτικό επάγγελμα. Αντιτάχτηκε στην αρχή στον ξεσηκωμό της Ύδρας,
αλλά στη συνέχεια πήρε ενεργό μέρος στις επιχειρήσεις. Σημαντικότερη ήταν η συμμετοχή
του στη ναυμαχία της Πάτρας.
Ως πληρεξούσιος των Υδραίων συμμετείχε στις Εθνοσυνελεύσεις Επιδαύρου
(1822) και ´Aστρους
(1823). Το 1823 διορίστηκε αρμοστής της Κρήτης
μετά από πρόταση των Κρητικών. Η παρουσία του αναζωογόνησε την Κρητική Eπανάσταση
και εξομάλυνε τις αντιθέσεις των Σφακιανών με τους άλλους Κρητικούς οπλαρχηγούς.
´Oμως δε μπόρεσε να γεφυρώσει τις εσωτερικές αντιθέσεις, ενώ η αποβίβαση
μεγάλων Τουρκοαιγυπτιακών δυνάμεων καθιστούσε προβληματική την εξέλιξη της Κρητικής
Eπανάστασης, αφού δε μπορούσε να εξασφαλίσει την πειθαρχία των οπλαρχηγών. Το
1824 επέστρεψε στην Ελλάδα.
Πήρε μέρος στην επιχείρηση των Ψαρών
και στη Ναυμαχία του Γέροντα (1824).
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων
1782 - 1829
Φιλικός, ναύαρχος της ναυτικής μοίρας της Ύδρας. Από την εφηβική του
ηλικία ασχολήθηκε με τη ναυτιλία και γρήγορα έγινε πλοιοκτήτης. Μυήθηκε το 1818
στη Φιλική Εταιρεία και ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα για την προετοιμασία της
Eπανάστασης. Με την έναρξη της Eπανάστασης δραστηριοποιήθηκε και διέθεσε τα πλοία
του στον Αγώνα. Έλαβε μέρος στη ναυτική εκστρατεία στη Χίο
και στο βορειοανατολικό Αιγαίο.
Επειδή η αντιμετώπιση των ισχυρών τουρκικών πλοίων παρουσίαζε δυσχέρειες αποφασίστηκε
η χρήση πυρπολικών. Λέγεται μάλιστα ότι είναι ο πρώτος που πρότεινε τη χρήση των
πυρπολικών. Διεύθυνε την επιχείρηση πυρπόλησης τουρκικού δίκροτου στην Ερεσό
από τον Παπανικολή. Ανέπτυξε δράση στη θαλάσσια περιοχή της Σάμου,
καθώς και στις νότιες και δυτικές πελοποννησιακές ακτές. Για την Eπανάσταση εκτός
από τα πλοία του διέθεσε και όλη τη χρηματική περιουσία του.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Βουλής των Ελλήνων
1774 - 1825
(Ύδρα, 1774 - Σφακτηρία,
1825 )
Ναυμάχος της Ελληνικής Επανάστασης. Από μικρός ασχολήθηκε με το ναυτικό
επάγγελμα και με την κήρυξη της Επανάστασης μετέτρεψε το πλοίο του σε πολεμικό.
Το 1821 με την υδραϊκή ναυτική μοίρα έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του Αιγαίου
και στον Παγασητικό. Αλλά
και στα επόμενα χρόνια συμμετείχε σε όλες σχεδόν τις ναυτικές εκστρατείες στο
Αιγαίο, τα Πελοποννησιακά
παράλια και τον Κορινθιακό.
Το 1825 κατέπλευσε στο Νεόκαστρο με τρόφιμα και πολεμικό υλικό και κατόρθωσε να
εφοδιάσει το φρούριο που πολιορκούσε ο Ιμπραήμ. O Tσαμαδός σκοτώθηκε στη Σφακτηρία
κατά την επίθεση των δυνάμεων του Iμπραήμ.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Βουλής των Ελλήνων
1789 - 1864
(Ύδρα 1789 - Αθήνα 1864)
Αγωνιστής, από τους ικανότερους πλοιάρχους του ελληνικού ναυτικού
κατά την Eπανάσταση του 1821. Είχε εκπαιδευτεί στην Κέρκυρα
και από νεαρή ηλικία είχε επιδοθεί στο ναυτικό επάγγελμα. Με την έκρηξη του Αγώνα
εντάχθηκε στη ναυτική υδραϊκή δύναμη υπό τον Ανδρέα Μιαούλη. Πήρε μέρος σε πολλές
ναυτικές επιχειρήσεις και χρησιμοποιήθηκε επίσης εξαιτίας της γλωσσομάθειάς του
πολλές φορές από την Ελληνική Κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις με τον εχθρικό στόλο
ή το στόλο των ξένων δυνάμεων . Αξιομνημότευτη υπήρξε η δράση του στον Ιόνιο και
Ιταλικό κόλπο. Το 1823 έγινε διοικητής Σύρου
και Μυκόνου και το 1836 ορίστηκε
αρχηγός της ναυτικής μοίρας του Αιγαίου.
Διετέλεσε υπασπιστής του βασιλιά Όθωνα και διευθυντής του Ναυτικού Διευθυντηρίου
Πόρου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων
1783 - 1841
Εξέχουσα μορφή του Ναυτικού Αγώνα του 1821. Αντιναύαρχος του υδραϊκού
στόλου, από τους τολμηρότερους αγωνιστές στις θαλάσσιες επιχειρήσεις. Πήρε μέρος
στην επιχείρηση για την απελευθέρωση της Χίου
και το 1824 μετά την καταστροφή των Ψαρών
στην επιχείρηση ανακατάληψης του νησιού. Αποφασιστική υπήρξε η συμβολή του στις
ναυμαχίες της Μυκάλης, του
Γέροντα και του Καφηρέα.
Συμμετείχε (1826 ) στον ανεφοδιασμό των πολιορκημένων στο Μεσολόγγι
και στην επιχείρηση της Αλεξάνδρειας
( 1827 ) για την πυρπόληση του Αιγυπτιακού στόλου. Ο Καποδίστριας τού ανέθεσε
την αρχηγία της μοίρας των ακτών της Μεσσηνίας
και τον αποκλεισμό της θαλάσσιας περιοχής από τον Αμβρακικό
ως την Κρήτη. Στην οθωνική
περίοδο ήταν διοικητής του πολεμικού ναυστάθμου του Πόρου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
