Εμφανίζονται 10 τίτλοι με αναζήτηση: Βιογραφίες στην ευρύτερη περιοχή: "ΚΑΛΥΜΝΟΣ Επαρχία ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ" .
ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
(Onesikritos). A Greek historian, of the island of Astypalaea
or of Aegina. In mature years he was a pupil of the Cynic Diogenes, and then accompanied
Alexander the Great upon his expedition. By order of Alexander he investigated,
with Nearchus, the route by sea from India to the mouths of the Euphrates and
Tigris. He afterwards lived at the court of Lysimachus, king of Thrace. During
Alexander's life he began a comprehensive history of that personage, which fell
into disrepute, owing to its exaggerations and its false accounts of distant lands.
Only scanty fragments of it are preserved.
This text is from: Harry Thurston Peck, Harpers Dictionary of Classical Antiquities. Cited Oct 2002 from The Perseus Project URL below, which contains interesting hyperlinks
ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ (Αρχαία πόλη) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
ΚΑΛΥΜΝΟΣ (Πόλη) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
ΛΕΡΟΣ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
There is no writer more frequently cited by the Scholiasts, and none with whom our poet more often agrees, than Pherecydes of Leros, one of the most celebrated of the early logographers. His chief work was a mythological history in ten books entitled Archaiologiai, Historiai, or Autochthones. The opening book was a Theogonia, and then followed a description of the heroic age. The legend of the Argonauts and the history of Jason came probably in the sixth and seventh books. Apollonius acquired from Pherecydes not merely details connected with the Argonauts, but also historical and geographical notices which he worked into his poem.
One of the best known of the Greek logographi, and a contemporary of Hellanicus and Herodotus. His chief work was a mythological history in ten books, beginning with the genealogy of the gods, and passing on to an account of the Heroic Age and of the origins of the great families of his own time.
Long before Pindar, Archilochus had related how Heracles overcame the tauriform suitor , and won the fair maiden; how, after their marriage, Heracles and Deianeira dwelt with Oeneus at Calydon, until they were obliged to leave the country, because Heracles had accidentally slain the king's cupbearer; and how, at the river Evenus, the Centaur Nessus offered insult to the young wife, and was slain by her husband . It may be added that the prose mythographer Pherecydes (circ. 480 B.C.) had told the story of Deianeira . His birthplace was the island of Leros, near Miletus; but his home was at Athens, and his work, it can hardly be doubted, was known to Sophocles.
Demodocus, (Demodokos) of Leros, the author of four epigrams in the Greek Anthology, containing bitter attacks upon the Chians, Cappadocians, and Cilicians. (Brunck, Anal. ii. 56 ; Jacobs, ii. 56, xiii. 698.) He is mentioned by Aristotle. (Ethic. Nicom. vii. 9.)
ΠΑΤΜΟΣ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
1772 - 1851
(Πάτμος, 1772 - Αθήνα, 1851)
´Eνας από τους τρεις ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας. Σπούδασε
στην Πατμιάδα Σχολή και σταδιοδρόμησε ως εμπορικός υπάλληλος. Το 1813 στην Οδησσό
συνδέθηκε φιλικά με τον Νικόλαο Σκουφά και τον Αθανάσιο Τσακάλωφ. Οι τρεις τους
στις 14 Σεπτεμβρίου 1814 συνέστησαν τη Φιλική Εταιρεία. Το Δεκέμβριο του ίδιου
χρόνου εγκαταστάθηκε στην Κων/πολη
όπου ως το 1818 εργάστηκε δραστήρια για την προσέλκυση μελών. Με συστατικές επιστολές
από τον ´Ανθιμο Γαζή κατευθύνθηκε στην Πετρούπολη,
όπου τον Ιανουάριο του 1820 συνάντησε τον Ι. Καποδίστρια, τον ενημέρωσε για την
Εταιρεία και του πρόσφερε την αρχηγία της. Μετά την άρνηση του Καποδίστρια στράφηκε
προς τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, ο οποίος και ανέλαβε την ηγεσία της. Ο Ξάνθος συνέχισε
να εργάζεται στη Ρωσία και
τη Μολδοβλαχία για το συντονισμό της επαναστατικής προετοιμασίας και για τη συγκέντρωση
χρημάτων και εφοδίων. Με ειδικούς απεσταλμένους ενημέρωσε τους φιλικούς της Ελλάδας
για την έναρξη του Αγώνα και μετά την αποτυχία της Επανάστασης στις Παραδουνάβιες
Ηγεμονίες κατέβηκε στην Πελοπόννησο.
Το 1826 ανέλαβε να φυγαδεύσει από τις φυλακές της Αυστρίας
τον Αλ. Υψηλάντη μετά από πρόταση του αδελφού του Δημητρίου, αλλά ο ίδιος αρνήθηκε
να τον ακολουθήσει. Εγκαταστάθηκε στο Βουκουρέστι και ζούσε αθόρυβα και τόσο φτωχικά
ώστε το 1832 η σύζυγος του με αναφορά της στη Δ´ Εθνοσυνέλευση ζητούσε «το
έλεος του έθνους». Ο Ιωάννης Φιλήμων στο έργο του «Δοκίμιον Ιστορικόν περί της
Φιλικής Εταιρείας» το 1834, υπό την επίδραση του Αναγνωστόπουλου, τον κατηγόρησε
για κακή διαχείριση των χρημάτων της Εταιρείας. Ο Ξάνθος συνέταξε απολογητική
απάντηση το 1837 και ο Φιλήμων σε άρθρο του στην εφημερίδα «Αιών» το 1839 αποκατέστησε
την αλήθεια. Το 1838 ο Όθων του απένειμε το Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος. Φεύγοντας
από τη Βουλή όπου είχε παρακολουθήσει μια συνεδρίαση έπεσε από σκάλα και τραυματίστηκε
θανάσιμα. Κηδεύτηκε στις 30 Νοεμβρίου 1851 με τιμές στρατηγού. Τα «Απομνημονεύματα
περί της Φιλικής Εταιρείας» που έγραψε, παρά τη συντομία τους, αποτελούν σημαντική
πηγή για την ιστορία της αφού είναι το μοναδικό κείμενο που προέρχεται τη γραφίδα
ιδρυτικού της μέλους.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
