Εμφανίζονται 3 τίτλοι με αναζήτηση: Οι κάτοικοι του τόπου για το τοπωνύμιο: "ΡΕΘΥΜΝΟ Νομός ΚΡΗΤΗ".
Η περίφημη κρητική ενδυμασία ακόμα και σήμερα φοριέται κυρίως από
τους άνδρες σε καθημερινή βάση σε ορισμένα χωριά ενώ αποτελεί το επίσημο ένδυμα
για άνδρες και γυναίκες σε κάθε παραδοσιακή εκδήλωση. Είναι αρκετά πολυποίκιλη
και συνδυάζει την υφαντική με την κεντητική τέχνη. Την ανδρική φορεσιά που έκανε
την εμφάνισή της το 16ο αι. κατασκευάζει ειδικός ράφτης και αποτελείται από το
«σαρίκι», δηλαδή το πλεκτό, μαύρο μαντήλι για το κεφάλι και τα «στιβάνια» που
είναι τα υποδήματα της στολής. Η επίσημη διακοσμούνταν με πλούσια κεντήματα σε
βαθυκύανες ή μαύρες αποχρώσεις και συνοδεύονταν πάντα από το ασημένιο μαχαίρι
και το σαρίκι. Η γυναικεία παραδοσιακή φορεσιά καθιερώθηκε κατά το τελευταίο τέταρτο
του 16ου αι. και περιλαμβάνει δύο παραλλαγές: τη Σφακιανή, δηλαδή τη φορεσιά της
περιοχής των Σφακίων που αργότερα αποτέλεσε την επίσημη στολή ολόκληρης της Κρήτης,
και την Ανωγειανή που παρουσιάστηκε στα μέσα περίπου το 17ου αι. κι επειδή φορέθηκε
ιδιαίτερα στην περιοχή των Ανωγείων Μυλοποτάμου πήρε αυτό το όνομα.
Η στενή σχέση των κρητικών με τη μουσική και το χορό ανιχνεύεται ήδη
από τις απαρχές του μύθου και της ιστορίας της. Γνωστοί και χαρακτηριστικοί μύθοι
όπως αυτός των Κουρητών που χόρευαν χτυπώντας τις ασπίδες τους για να καλύψουν
το κλάμα του Δία όσο καθώς και ιστορικές μαρτυρίες και έργα τέχνης όπως η περίφημη
σαρκοφάγος από την Αγία Τριάδα στην οποία για πρώτη φορά απεικονίζεται επτάχορδη
λύρα της αλλά και η μαρτυρία του Ομήρου σχετικά με την ασπίδα του Αχιλλέα που
απεικόνιζε γλέντι στην Κνωσό, περιγράφουν με σαφήνεια μια γεωγραφική περιοχή στην
οποία η μουσική και ο χορός είχαν βαρύνουσα σημασία και μάλιστα σε κάθε περιστατικό
της καθημερινής τους ζωής: στη θρησκευτική ζωή, τη διασκέδαση, τη γέννηση, το
γάμο, το θάνατο ακόμα και στον πόλεμο.
Το βασικό όργανο της κριτικής μουσικής, η κρητική λύρα, αρχίζει να
κάνει έντονη την παρουσία της γύρω στον 17ο αι. μ.Χ. και από τον 18ο αι. και μετά
καθιερώνεται πλήρως. Φυσικά η αρχική μορφή της λύρας ήταν αρκετά διαφορετική από
τη σημερινή που πρωτοκατασκευάστηκε το 1940 από τον Ρεθυμνιώτη Μανόλη Σταγάκη.Η
αχλαδόσχημη λύρα που έχει επικρατήσει μέχρι τις μέρες μας συνοδευόταν παλαιότερα
από το μπουλγαρί και αργότερα από το λαούτο το οποίο και έχει επικρατήσει. Τόσο
ο ήχος και το σχήμα της κρητικής λύρας όσο και τα παραδοσιακά ακούσματα της κρητικής
μουσικής διαμορφώνονται μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και σ΄ αυτό κανείς δεν
μπορεί να αμφισβητήσει το σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισαν λυράρηδες από το Ρέθυμνο.
Χωρίς αμφιβολία την περίοδο αυτή οι Ρεθεμνιώτες Κώστας Μουντάκης και Θανάσης Σκορδαλός
ήταν εκείνοι που χάραξαν το δρόμο και οδήγησαν προς την καθιέρωση και την παγκόσμια
αναγνώριση της κρητικής παραδοσιακής μουσικής στις επόμενες δεκαετίες. Παράλληλα
μ΄ εκείνους αλλά και ακόμα παλαιότερα μεγάλοι και άξιοι καλλιτέχνες από το Ρέθυμνο
όπως ο Μανόλης Λαγός, ο Ανδρέας Ροδινός και ο Στέλιος Φουσταλιέρης που επιδόθηκε
κυρίως στο μπουλγαρί, έθεταν τα θεμέλια της κρητικής, παραδοσιακής μουσικής. Με
τη λύρα λοιπόν και το λαούτο και πιο σπάνια και με βιολί και κιθάρα τραγουδούν
τις μαντινάδες που είναι μικρά δίστιχα κυρίως με ερωτικό περιεχόμενο. Εκτός από
τις μαντινάδες τραγουδιόνται και τα ριζίτικα, αργά τραγούδια με αφηγηματικό χαρακτήρα
και θέμα το γάμο, το θάνατο, ιστορικά γεγονότα, ηρωικά πρόσωπα κ.α.
Σε συνδυασμό με την παραδοσιακή μουσική και τα τραγούδια όπως αυτά
διαμορφώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου, οι κρητικοί και οι ρεθυμνιώτες που ξεχωρίζουν
για τη λεβεντιά τους ανέπτυξαν και την τέχνη του χορού που οι ρίζες του θα πρέπει
να αναζητηθούν στη μινωική εποχή. Εκτός από τους κυκλικούς χορούς υπάρχει και
η σούστα που χορεύεται από ζευγάρια. Πρόκειται για ένα ερωτικό και ταυτόχρονα
πολύ ζωηρό χορό που χορεύεται σχεδόν στις μύτες των ποδιών.
Ο κρητικός γάμος και η βάφτιση είναι δύο ακόμα εκδηλώσεις που συνδέονται
άμεσα με τη θρησκεία ενώ παράλληλα αποτελούν σημαντικές ευκαιρίες για διασκέδαση
και σύσφιξη των φιλικών και συγγενικών δεσμών. Ιδιαίτερα ο κρητικό γάμος είναι
μια ξεχωριστή εκδήλωση με πολύ γλέντι που μπορεί να διαρκέσει ακόμα και μέρες,
Το τελετουργικό ξεκινάει με την «συνεπαρσά» όπου ο γαμπρός, οι συγγενείς και οι
φίλοι του πηγαίνουν όλοι μαζί παίζοντας λύρα και τραγουδώντας μαντινάδες, να πάρουν
τη νύφη από το σπίτι της. Εκεί είναι συγκεντρωμένοι οι συγγενείς και οι φίλοι
της νύφης που αφού ανταλλάξουν μαντινάδες με την ομάδα του γαμπρού, παραδίδουν
τη νύφη ρίχνοντας πυροβολισμούς στον αέρα. Το γλέντι που ακολουθεί την τελετή
είναι τρικούβερτο και περιλαμβάνει κρητικούς χορούς και τραγούδια καθώς και άφθονο
κρασί και κρέας.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
