Εμφανίζονται 17 τίτλοι με αναζήτηση: Προσκυνήματα στην ευρύτερη περιοχή: "ΒΟΛΙΣΣΟΣ Χωριό ΧΙΟΣ" .
ΑΓΙΟ ΓΑΛΑ (Χωριό) ΧΙΟΣ
This church was built at the base of the cliff that holds up the village. The church honors the name of Panaghia Galaktotrofousa (translation: Milk Feeding) and contains the icon of the Virgin Mary. The church's architecture is an example of subsequent architectural developments of the octagonal type exhibited in Nea Moni. The church's interior was extended, thereby becoming useful as a narthex, however, the church leads to a spiral tunnel where there is a chapel similar to the central church. This chapel honors the name of Aghia Anna (St. Anna).
Ναός Παναγίας Αγιογαλούσαινας: Συνδέσεις
The church can be described as a small, basilica type, single-aisle church that has been built from local stone. A very large portion of its stone structure has come from an ancient edifice while the tiles covering the church's exterior date back to the Byzantine period. The church's interior still displays the well maintained illustrations and frescoes that date back to the 17th century. The wood carved iconostasis is in excellent condition and is dated 1711.
ΚΟΥΡΟΥΝΙΑ (Χωριό) ΧΙΟΣ
Μας είναι άγνωστο ποιά ακριβώς χρονολογία χτίστηκε. Πάντως σε έγγραφο
του 1784 αναφέρεται η ύπαρξή της. Το 1831 ανακαινίστηκε, μάλλον μετά απο καταστροφή
του ναού το 1822. Στο υπέρυθρο της παλιάς πόρτας υπήρχε σκαλιστή μαρμάρινη εικόνα
του Αγίου διακοσμημένη γύρω-γύρω με σταφύλια. Η εκκλησία αρχικά είχε μόνο την
νότια πόρτα. Η δυτική ανοίχτηκε τον Αύγουστο του 1886. Το πρώτο τέμπλο της εκκλησίας
ήταν ξυλόγλυπτο. Το 1902 ομως αποφάσιασαν να το αντικαταστήσουν χωρίς δυστυχώς
να φροντίσουν να διασώσουν έστω και κάποια κομμάτια που σήμερα θα είχαν ενδεxoμένως
αρχαιολογική αξία. Έχει βρεθεί στο σπίτι του Κωνσταντίνου Χατζητσοπάνου το συμφωνητικό
της εποχής εκείνης με ημερομηνία 17 Μαίου 1902, που αναφέρεται στην ανάθεση της
εργασίας αντικατάστασης του τέμπλου με νέο χτιστό όμοιο με αυτό της εκκλησίας
του Σωτήρος Χριστού στην Βολισσό.
Η συμφωνία έγινε μεταξύ της εκκλησιαστικής επιτροπής και των εργολάβων απο το
χωριό Βασιλειώνικο, Γεώργιο Α. Φράγκο και Γεώργιο Ν. Φράγκο. Η δαπάνη ανερχόταν
στο ποσό των 3.000 γροσσίων, χωρίς την αξία των απαιτούμενων υλικών και με την
σύμφωνη γνώμη των κατοίκων για παροχή βοήθειας με προσωπική εργασία.
Η εικόνα του Αγίου σύμφωνα με εκτίμηση Γερμανού αρχαιολόγου περιηγητή
που έτυχε να περάσει απο τα μέρη μας πρέπει να είναι του 15ου αιώνα.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε, όταν μελετώντας απο κοντά τα υλικά που
έχουν χρησιμοποιηθεί, διαπίστωσε οτι είναι τα ίδια με εκείνα που χρησιμοποιούσαν
οι αγιογράφοι της εποχής εκείνης.
Κατά την σφαγή της Χίου το 1822 η εικόνα του Αγίου φυγαδεύτηκε στην
Ύδρα
για να σωθεί και επανήλθε το 1826 παραμένοντας έτσι το κυριότερο θρησκευτικό μας
κειμήλιο.
Το 1926 σε εργασίες που εγιναν δίπλα στην εκκλησία βρέθηκε στο δυτικό
μέρος εντοιχισμένη πλάκα που έγραφε: "Ιερός Αγρός Ηρακλέους". Η εντοιχισμένη
πλάκα παρέμεινε πάνω απο την δυτική πόρτα μέχρι 1971 που έγιναν επισκευές στην
εκκλησία.
Το 1937-38 η εκκλησιαστική επιτροπή και το Κοινοτικό Συμβούλιο Κουρουνίων
αποφάσισαν να κάνουν διάνοιξη του αυλόγυρου της εκκλησίας. Μέχρι αυτή την εποχή
στον αυλόγυρο υπήρχαν τρείς σχολικοί κήποι πλάτους 10 μ. Ο πλάτανος, ένας απο
τους υψηλότερους και παλαιότερους του νησιού, δέσποζε στη μέση αγγίζοντας σε πολλά
σημεία τους κήπους. Η διάνοιξη ομως του αυλόγυρου προς τα ανατολικά κρίθηκε απαραίτητη
για την καλύτερη διεξαγωγή του πανηγυριού και την φιλοξενία των πολλών μαθητών
του σχολείου. Σ' αυτή την διάνοιξη λοιπόν και συγκεκριμένα πίσω απο το Αγιο Βήμα
βρέθηκε τοίχος απο μεγάλες πελεκημένες πέτρες. Μάλιστα κάτω από το κοίλωμα μιάς
πέτρας βρέθηκε κρανίο με διατηρημένη μια τούφα ξανθά μαλλιά. Στην εκσκαφή πίσω
απο το Ιερό βρέθηκε μια στρογγυλή πλάκα με αυλάκι χαραγμένο γύρω-γύρω που κατέληγε
σε κρουνό.
Το 1965, όταν ο κ. Βασίλης Κεφάλας ήταν πρόεδρος της κοινότητας, επισκέφθηκε
το χωριό κάποια αρχαιολόγος του Υπουργείου. Ο κ. Βασίλης Κεφάλας της έδειξε τις
πλάκες και το συμπέρασμά της ήταν ότι στην θέση που έχει κτιστεί η εκκλησία υπήρχε
αρχαίος ειδωλολατρικός ναός του Ηρακλέους και οτι η πλάκα με το αυλάκι προέρχεται
απο το θυσιαστήριο του ναού. Προσδιόρισε ότι ο ναός πρέπει να ήταν τής εποχής
τής μεγαλογραμματοσύνης τον 3ο-2ο π.Χ. αιώνα. Αυτή η πληροφορία επιβεβαιώθηκε
αργότερα, όταν στην μεγάλη επισκευή τής εκκλησίας το 1971-1972 βρέθηκε πως οι
πέτρες που έχουν χρησιμοποιηθεί για το χτίσιμο του ναού είναι όμοιες με αυτές
που βρέθηκαν κατά την εκσκαφή του αυλόγυρου. Αλλη παράδοση αναφέρει ότι στην θέση
που βρίσκεται σήμερα το Ηρώο των πεσόντων, υπήρχε μοναστήρι. Τον Αύγουστο του
1969 ο ναός κινδύνευσε να καταστραφεί απο πυρκαγιά. Ευτυχώς όμως η φωτιά έσβησε
έγκαιρα καταστρέφοντας μόνο λίγα στασίδια.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Φιλοπρόοδου Ομίλου Κουρουνίων Χίου
ΚΟΥΡΟΥΝΙΑ (Χωριό) ΧΙΟΣ
Αγνωστο πότε κτίστηκε, πάντως σε έγγραφο του 1844 αναφέρεται η υπάρξή της. Mετά
το 1955 έγιναν επισκευές και χτίστηκε υπόστεγο στην νότια πλευρά του ναού. Βρίσκεται
βορειοανατολικά του χωριού και σε αντίθεση με τα υπόλοιπα εξωκλήσια που είναι
χτισμένα στην ίδια βουνοπλαγιά, η Αγία Βαρβάρα είναι στην απέναντι δίδυμη βουνοπλαγιά
και είναι το πλησιέστερο εξωκλήσι στο χωριό. Εορτάζεται στις 4 Δεκεμβρίου. Ανήκε
στον Αγιο Ιωάννη Θεολόγο και σημερινοί κτήτορες είναι οι απόγονοι του ιερέως Ν.
Μιχαλάκη, ο Γεώρ. Τακτικός και οι απόγονοι του Παντελή Δ. Κατσαρού.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Φιλοπρόοδου Ομίλου Κουρουνίων Χίου
Κτίστηκε το 1997 στην παραλία Αγαλάτου απο τούς Νικόλαο, Αγγελική, Μιχάλη, Γιώργο
και Ανδρέα Σαραντινό. Το οικόπεδο παραχωρήθηκε απο την οικογένεια Γεωργίου Π.
Κατσαρού. Εορτάζεται στίς 28 Ιουλίου. Ανήκει στον Αγιο Ιωάννη Θεολόγο.
Αγνωστο πότε κτίστηκε. Επισκευή και κατασκευή υποστέγου στην Βόρεια πλευρά του
ναού έγινε την περίοδο 1960-65. Βρίσκεται δυτικά του Αγίου Προκοπίου. Εορτάζεται
στίς 20 Οκτωβρίου. Ανήκε στον Αγιο Ιωάννη Θεολόγο και αγοράστηκε απο τούς Π. Μοσχούρη,
Δ. Κυριακάκη και Μ. Σταματινό. Σήμερα ανήκει στους κληρονόμους τους.
Κτίστηκε πριν την επανάσταση και ανακαινίστηκε το 1953. Βρίσκεται Νότια του χωριού
πάνω στίς πλαγιές της Αμανής. Εορτάζεται στίς 23 Απριλίου. Ανήκε στον Αγιο Ιωάννη
Θεολόγο και αγοράστηκε απο τούς Ι. Ν. Μιχαλάκη, Σ. Κοτσάτο και Σ. Χιονά. Σήμερα
ανήκει στον Γ. Δ. Μιχαλάκη, στον Γ. Μ. Κοτσάτο, στον Γ. Ι. Κοτσάτο και στον Α.
Σ. Χιονά.
Αγνωστο πότε κτίστηκε, όμως πρέπει να είναι παλαιό εξωκλήσι αν κρίνουμε απο τα
υλικά που είναι κατασκευασμένη η σκεπή. Μεγάλες επισκευές εσωτερικά και εξωτερικά
του ναού έγιναν μετά το 1950. Βρίσκεται στα δυτικά του χωριού.
Εορτάζεται στίς 8 Ιουλίου.
Ανήκε στον Αγιο Ιωάννη Θεολόγο και αγοράστηκε απο τίς οικογένειες Κεφάλα και Κοτσάτου.
Σήμερα ανήκει στούς Νικόλαο, Ιωάννη, Αθανάσιο και Δημήτριο Π. Κεφάλα καθώς και
στον Νικ. Ι. Κοτσάτο.
Είναι το πιο απομακρυσμένο εξωκλήσι. Πρέπει να έχει κτιστεί την ίδια εποχή με
την Αγία Ματρώνα. Μετά το 1965 έγιναν κάποιες επισκευές και κτίστηκε υπόστεγο
στην ανατολική πλευρά τού ναού.
Εορτάζεται την Παρασκευή της Διακαινησίμου.
Ανήκε στον Αγιο Ιωάννη Θεολόγο αλλά σημερινοί κτήτορες είναι οι απόγονοι του Ι.
Ν. Μιχαλάκη, ο Παν. Κυριακάκης, ο Χ. Βορριάς, οι κληρονόμοι της Δεσπ. Β. Βουρνού
και ο Γεώργιος Δ. Σπανός.
Αγνωστο πότε κτίστηκε, όμως θεωρείται το παλαιότερο εξωκλήσι των Κουρουνίων. Ανακαινίστηκε
το 1956 και το 1968 έγιναν διάφορες επισκευές συντήρησης.
Εορτάζεται στίς 23 Αυγούστου.
Ανήκε στον Αγιο Ιωάννη Θεολόγο και αγοράστηκε μετά την επανάσταση απο τούς απογόνους
των οικογενειών Γ. Κοτσάτου, Ισ. Σιταρά και Δ. Καρούση. Σήμερα ανήκει στούς κληρονόμους
τού παπά Βασ. Κοτσάτου, στον Δ. Καρούση και στον Ι. Σταματινό.
ΔΙΕΥΧΑ (Χωριό) ΧΙΟΣ
Βρίσκεται στο χωριό Διευχά, πριν τη Βολισσό και τιμάται στο όνομα
του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου (29 Αυγούστου). Το 1574 ανακαινίσθηκε από τον
Ιερομόναχο Ιάκωβο Λαγκαδιώτη. Ηταν το σπουδαιότερο μετά τη Ν. Μονή Μοναστήρι.
Εδώ μόναζαν άνθρωποι από τις αριστοκρατικότερες οικογένειες του νησιού. Είχε σπουδαία
βιβλιοθήκη με αξιόλογη μεμβράνη του 1462 μ.Χ., που μάλλον ήταν η Διαθήκη της Οσίας
Ματρώνας της Χιοπολίτιδας. Το 1822 καταστράφηκε από τους Τούρκους και αργότερα
ανακαινίσθηκε. Ο Ναός σε τρεις περιόδους 1620, 1730 και 1849 αγιογραφήθηκε με
περίφημες τοιχογραφίες, λαϊκής τεχνοτροπίας με Δυτική επίδραση, που μέχρι σήμερα
σώζονται σε καλή κατάσταση. Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούνιο 2003
από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Χίου.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Χίου.
This Monastery is located in the village of Diefha which lies in the northern part of Chios. It honors the name of Aghios Yiannis Prodromos (St. John the Baptist) on August 29th of each year. In 1574, it was renovated by the monk Iakovos Lagadiotis and was considered the most significant monastery following Nea Moni. Men descending from the Chian aristocracy lived in the Moundon Monastery as monks. The Monastery maintained an impressive library containing an exquisite parchment that is dated to 1462 A.D. This parchment probably belonged to the Holy Matrona who was a citizen of Chios. The Turks destroyed the Monastery in 1822, however, it was reconstructed in the years to follow. The interior walls of the church of the Monastery display a series of impressive wall paintings dating around 1620, 1730 and 1849. These wall paintings are maintained in good condition and display a combination of the folk technique with Western influence.
ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΚΕΛΛΗΣ (Μοναστήρι) ΧΙΟΣ
Στο κεφαλοχώρι της Βολισσού βρίσκεται το κτιριακό συγκρότημα του Ι.
Προσκυνήματος της Χιοπολίτισας Αγ. Μαρκέλλας. Εδώ είναι και ο τόπος που μαρτύρησε
(1500 μ.Χ.).
Η Αγία που 'χε καταγωγή από την Βολισσό ορφάνεψε σε μικρή ηλικία από
μητέρα. Αργότερα οι σωματικές της καλλονές άναψαν αμαρτωλούς πόθους στο σαρκολάτρη
πατέρα της, στις κτηνώδεις επιθυμίες του οποίου δεν ήθελε να υποκύψει γι' αυτό
εγκατέλειψε το σπίτι και κατέφυγε στα βουνά.
Ο παράφρων πατέρας την ανακαλύπτει. Βάζει φωτιά στην πυκνή βάτο που
κρυβόταν και στη συνέχεια την καταδιώκει και με βέλος την πληγώνει. Εκείνη προσεύχεται
και παρακαλεί να σχισθεί η πέτρα που πατά για να την σώσει. Η γη ανοίγει και την
καταπίνει ως το στήθος. Ο σκληρός πατέρας την προφθάνει. Της αποκόπτει τους μαστούς
και ύστερα την κεφαλή την οποία και ρίπτει στην θάλασσα.
Το μέρος εκείνο που καθαγιάσθηκε από την αιμόφυρτη κεφαλή της Αγίας
συχνά μετατρέπεται σε θαυματουργή πηγή με ιαματικό νερό. Και στον τόπο του κρησφύγετου
της βάτου, η ευσέβεια των πιστών ύψωσε συμπαθητικό ναό αφιερωμένο στο όνομά της.
Την ημέρα της εορτής 22 Ιουλίου, παρουσία των αρχών του νησιού και κοσμοσυρροής
πιστών, γίνεται με κάθε επισημότητα, η λιτάνευση της Ιερής Εικόνας της και κάθε
χρόνο η Αγία θαυματουργεί στη χάρη της.
Μνημονεύουμε ενδεικτικά μερικά από τα πολλά θαύματά της σε παλαιότερους
χρόνους (17ο και 18ο αιώνα), όσα αναγράφονται στο Χιακό Λειμωνάριο, όπως είναι:
η θεραπεία των δυο ασθενών παιδιών (δυο ιερέων από τη Βολισσό), η σωτηρία από
βέβαιο θάνατο γυναίκας μισοπεθαμένης στον Αγιο Γιώργη στο Φλώρι του Βροντάδου,
το φως που χάρισε σε τυφλό παιδί, η ίαση σε ασθενή κοπέλα από τα Ψαρά που έπασχε
από ανίατο νόσημα στο στόμα, η θαυματουργική επέμβασή της σε ανίκανο χρόνια πολλά
να περπατήσει ασθενή, η θεραπεία παράλυτης γυναίκας κ.ά.
Αλλά και τώρα τελευταία (Ιούλιος 1992) ο αυτόπτης μάρτυρας, αιδεσιμότατος
Νικόλαος Μακρής μας ιστορεί τα ακόλουθα πρόσφατα περιστατικά, όπου η Αγία έκαμε
την θαυματουργική παρουσίας της.
Α) Ενώ ο ίδιος τελούσε, μπροστά σε προσκυνητές, την Παράκληση στο
Αγίασμά της, την ώρα του Ευαγγελίου το νερό έβραζε και έχασε την αλμυρή του γεύση.
Β) Σ' έναν από τους ευκαλύπτους του περιβόλου του ναού αποκόπηκε ένα
χοντρό κλαδί. Στο σημείο της κοπής σχηματίστηκε το πρόσωπο κοπέλας με μαλλιά και
φωτοστέφανο. (Εικάζεται) ότι είναι η μορφή της Αγίας).
Εκτός όμως από τις παραπάνω μαρτυρίες, ο ναός είναι γεμάτος από αναρίθμητα
αφιερώματα πιστών, που θεραπεύτηκαν κατά καιρούς, αδιάψευστοι μάρτυρες των θαυμάτων
της Αγίας. Πλήθος κόσμου από όλα τα μέρη Ελλάδας συρρέει στο Ιερό Προσκύνημα της
Αγίας Μαρκέλλας για να δεχθεί τις ευεργετικές της δωρεές.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Μάιο 2003 από τουριστικό
φυλλάδιο του Δήμου Χίου.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
