Πληροφορίες τοπωνυμίου

Μοναστήρι Αγίου Γεωργίου

ΣΚΥΡΟΣ (Κωμόπολη) ΣΚΥΡΟΣ
  Η Σκύρος από τους προϊστορικούς χρόνους γνώρισε αποίκους τους ακοινώνητους και σκληροτράχηλους Δόλοπες, έπειτα προσαρτήθηκε και υποστηρίχθηκε από την Αθήνα, υπέφερε κατά τη Βυζαντινή εποχή από τους πειρατές, την εκμεταλλεύτηκαν οι Ρωμαίοι και λεηλατήθηκε από τους Τούρκους.
  Ο Σκυριανός, σ’ ένα νησί απομονωμένο στο μέσο του πελάγου, χωρίς καμία βοήθεια από πουθενά, με τους συνεχείς κατατρεγμούς, ζούσε διαρκώς μέσα στον κίνδυνο και την απόγνωση. Συνεχώς, αποζητούσε τρόπο να ημερέψει το τοπίο και τη μοναξιά του. Η μόνη διέξοδος ήταν η πίστη και η προσευχή στο Θεό.
  Έτσι, εξηγείται το μεγάλο ποσοστό βαθιάς πίστης των Σκυριανών, όπου μια ιδιάζουσα μα και πατροπαράδοτη θρησκευτικότητα σε συνάρτηση με τους τοπικούς θρύλους, τα έθιμα και τις δοξασίες ρυθμίζουν ακόμα και σήμερα την ιδιωτική μα και κοινωνική ζωή των Σκυριανών.
  Απόδειξη και έργο είναι οι 180, σήμερα, εκκλησίες (παλιότερα ήταν πάνω από τις διπλάσιες) και αποκορύφωμα η Μονή του Αη Γιώργη. Χτίστηκε το 960 μ.Χ. επί Νικηφόρου Φωκά, πάνω στο Κάστρο στην κορυφή της Χώρας με το οποίο έχουν κοινή και μοναδική είσοδο την "Σιδερόπορτα".
  - ο Αη Γιώργης "ο Επανωτός", επειδή είναι πάνω στο Κάστρο
  - ο Αη Γιώργης "ο Μεγαλόχαρος", με προτεραιότητα 800 ετών από τη γνωστή Παναγία τη "Μεγαλόχαρη" της Τήνου
  - ο Αη Γιώργης "ο Καβαλάρης", ο έφιππος πολέμιος του κακού
  Το μοναστήρι υπάγετε στην Ιερά Μονή της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους και μαζί, ως μετόχι της, μια τεράστια περιουσία από τα καλύτερα κτήματα του νησιού που σχεδόν αγγίζει το 1/5 της έκτασής του. Τα κτήματα δωρίθηκαν από τους Ν.Φωκά και Ι.Τσιμισκή. Σύμφωνα με παράδοση που ποτέ δεν έχει εξακριβωθεί, ενώ μνημονεύεται συχνά στα γραπτά:
  Λέγεται ότι "το 960, ο Νικηφόρος Φωκάς, σε μία του εκστρατεία στην Κρήτη για την απελευθέρωση της Μεγαλονήσου από τους Σαρακηνούς, είχε ως πνευματικό του στρατεύματός του, τον φίλο του, Όσιο Αθανάσιο τον οποίο είχε γνωρίσει στο Μοναστήρι του Κυμινά της Βιθυνίας. Όταν ο στόλος περνούσε κοντά στη Σκύρο, κατά άλλους ο Όσιος Αθανάσιος αρρώστησε και κατά άλλους μια φοβερή τρικυμία ανάγκασε τον αυτοκράτορα Ν.Φωκά ν’ αποβιβάσει το φίλο του στη Σκύρο. Εκεί, ο Όσιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης έμεινε ένα χρόνο κατά τη διάρκεια του οποίου προσευχόταν μέσα σε μια σπηλιά κοντά στο Κάστρο.
  Όταν ξαναπέρασε ο Ν.Φωκάς από τη Σκύρο να παραλάβει το φίλο του, αυτός του είπε ότι προσευχόταν διαρκώς για να νικήσει τους Άραβες, όπως και έγινε. Ζήτησε, δε, να του φτιάξει στη Σκύρο ένα μοναστήρι και ο Φωκάς έφτιαξε τον Αη Γιώργη τον οποίο προίκισε με πολλά κτήματα που εδώρησε στην υπό ίδρυση Μονή του Αγίου Όρους."
  Το καθεστώς των κτημάτων έχει αναγνωρισθεί επισήμως και είναι σημείο τριβής πολλές φορές λόγω ασάφειας ή για άλλους λόγους με τους Σκυριανούς, σε σημείο ν’ αναφέρονται και ευτράπελες ιστορίες για την περιφρούρηση από τους μοναχούς της περιουσίας τους, όπως αυτό, ότι "δεν άφηναν τις μέλισσες να βοσκήσουν στα κτήματα της Μονής".
  Το μοναστήρι χτίστηκε το 960 μ.χ. ανακαινίστηκε το 1600 και επισκευάστηκε το 1984 από τις ζημιές που είχε υποστεί από τους σεισμούς. Στη μονή, ο επισκέπτης πηγαίνει με τα πόδια μιας και βρίσκεται στην περίοπτη θέση πάνω από τη Χώρα, όπου την κούραση της ανηφόρας αποζημιώνει η θέα - από ψηλά - της Σκύρου και του Αιγαίου.
  Η μονή διαθέτει μικρό προαύλιο χώρο αλλά αρκετές πεζούλες και μπαλκόνια σε διάφορα ύψη και με διαφορετικούς προσανατολισμούς μιας και οι άνεμοι που φυσούν τακτικότατα ξεπερνούν τα 9 μποφόρ.
  Ο ναός είναι περίτεχνα τοιχογραφημένος με θέματα διάφορους Αγίους και διακοσμημένος από παλιά ξυλόγλυπτα, τέμπλο και επίπλωση (η Σκύρος από παράδοση έχει αναγνωριστεί διεθνώς στην ξυλογλυπτική).
  Δύο εικόνες, από τις πολλές που παριστάνουν τον Αη Γιώργη, είναι πολύ σημαντικές για την λατρεία των Σκυριανών. Η μία είναι από τις σπάνιες που ο Αι Γιώργης παριστάνεται όρθιος και με μαύρο πρόσωπο, την οποία κάποιος ευλαβής χριστιανός έφερε από την Κωνσταντινούπολη για να τη σώσει από τις εικονομαχίες ενώ η δεύτερη είναι αυτή που, κατά την παράδοση, έφεραν τα κύματα του Αιγαίου και παριστάνει τον Αη Γιώργη καβαλάρη στο άλογο - εικόνα ασημοστόλιστη και θεωρούμενη ως αυστηρός φύλακας της μοναστηριακής περιουσίας.
  Στα τάματα, δεσπόζει το μετάλλιο του πρώτου σύγχρονου Έλληνα Ολυμπιονίκη, του Σπύρου Λούη, το οποίο είχε υποσχεθεί στον Αγιο για τη βοήθειά του.
  Προστάτης του νησιού, παρά τις άτυχες εποχές που καλόγεροι σκληροί και πολλές φορές άπληστοι εκμεταλλεύτηκαν και τυράννησαν, στο όνομα του Αγίου, τους φοβισμένους Σκυριανούς, ο Αη Γιώργης ρίζωσε στις καρδιές τους και πολέμησε καβάλα στ’ άλογό του τα θεριά, τους κουρσάρους, τις αρρώστιες και προστάτευσε τα σπίτια, τις σοδειές και τα κοπάδια του νησιού.
  Στις 23 Απριλίου γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου στη Μονή με φαγοπότι για όλους, από τάματα που προσφέρουν οι ντόπιοι, κατσικοπρόβατα που σφάζονται επιτόπου και μαγειρεύονται υπέροχα με ρύζι κοκκινιστό.

• http://www.inskyros.gr/saint.htm

• http://www.inskyros.gr/18%20moni.htm (1 φωτ.)
• http://www.inskyros.gr/19moni.htm (1 φωτ.)