Πληροφορίες τοπωνυμίου

Εμφανίζονται 10 τίτλοι με αναζήτηση: Προσκυνήματα στην ευρύτερη περιοχή: "ΑΜΑΛΙΑΔΑ Πόλη ΗΛΕΙΑ" .

Προσκυνήματα (10)

Εκκλησίες

Αγιος Βλάσης

ΔΑΦΝΗ (Χωριό) ΑΜΑΛΙΑΔΑ
Το μοναστήρι του Αγίου Βλάση βρίσκεται στα όρια του δημοτικού διαμερίσματος Δάφνης του Δήμου Αμαλιάδας. Το μεταβυζαντινό αυτό μοναστήρι χρονολογείται μεταξύ του 15ου και του 16ου αιώνα, καθώς δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για το πότε χτίστηκε.
Αρχικά, το μοναστήρι ήταν ιδιοκτησίας του Αγίου Όρους και, συγκεκριμένα, της Μονής Δοχυαρρίου και, μέχρι τη δεκαετία του 1950, υπήρχε και καλόγερος. Στη δεκαετία του 1960, η περιοχή αγοράστηκε από τον Αγροτικό Σύλλογο και ολόκληρη η περιοχή μαζί με το μοναστήρι μοιράστηκε στα μέλη του Συλλόγου.
Με την πάροδο του χρόνου έγιναν πολλές καταστροφές και οι περίοικοι χρειάστηκε να επέμβουν οι ίδιοι για να σταθεί όρθιο το μοναστήρι, που είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ιστορία του τόπου. Όσοι έχουν ασχοληθεί περισσότερο με την ιστορία του μοναστηριού λένε ότι η αρχική του μορφή δεν ήταν ίδια με αυτή που παρουσιάζεται σήμερα, όμως, οι επεμβάσεις ήταν αναγκαίες για να μπορέσει να σωθεί αυτός ο ιερός χώρος που για πολλούς είναι θαυματουργός. Από τις παρεμβάσεις, που έγιναν παλαιότερα, καταστράφηκαν αρκετές τοιχογραφίες, που βρίσκονταν στη βόρεια πλευρά του, ωστόσο διασώζονται ακόμη και σήμερα αρκετές τοιχογραφίες στο ιερό του ναού. Προσπάθεια διατήρησης του μνημείου γίνεται και από Εταιρεία Φίλων Αρχαιοτήτων Δάφνης, ώστε να σωθούν και να αποκατασταθούν οι τοιχογραφίες, καθώς και επαφές με τις αρμόδιες αρχές για να γίνουν οι απαραίτητες επεμβάσεις στο δρόμο, ώστε να είναι δυνατή η πρόσβαση. Η Εταιρεία κατάφερε να φέρει στην επιφάνεια και την παλιά πηγή που υπάρχει δίπλα στον Αγιο Βλάση.
Το μνημείο βρίσκεται στην ίδια ευθεία με το Μυκηναϊκό νεκροταφείο της Δάφνης και, με την αποκατάσταση του παλαιού μονοπατιού, η απόσταση θα είναι μικρότερη του ενός χιλιόμετρου.
Η ανάπλαση του Αγίου Βλάση συμπεριλαμβάνεται στο τεχνικό πρόγραμμα έτους 2003 του Δήμου Αμαλιάδας με το ποσό των 30.000€ από το 3ο Κ.Π.Σ. Η γιορτή του Αγίου είναι στις 11 Φεβρουαρίου.

Το Νοέμβριο 2004 παρατίθεται τον Νοέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Αμαλιάδος

http://www.amaliada.gr/νέα_σελίδα_23.htm (2 φωτ.)

Παναγία Δαφνιώτισας

ΔΑΦΝΙΩΤΙΣΣΑ (Χωριό) ΑΜΑΛΙΑΔΑ
  ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου βρίσκεται στη θέση "Παναγίτσα" περιφερείας Κοινότητας Δαφνιώτισσας Ν. Ηλείας, στην κορυφή ενός μικρού λόφου, και απέχει περίπου 2 χλμ. νότια-νοτιοδυτικά από το χωριό.
  Ο χρόνος κτίσεως ή ανακατασκευή του ναού είναι μέχρι σήμερα άγνωστος και χάνεται διαμέσου των αιώνων. Το μνημείο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της περιοχής και έχει γίνει αιτία δημιουργίας παραδόσεων που μεταφέρονται από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά των κατοίκων της περιοχής.
  Ο Ιερός Ναός είναι τρίκλιτος λιθόκτιστος Βασιλική, βυζαντινής αρχιτεκτονικής, εμβαδού 80,67 μ2 . Το ύψος του μνημείου είναι 3,00 μ. και πάνω από το φυσικό έδαφος και το ύψος της σύγχρονης ξύλινης κεραμοσκεπούς στέγης είναι 1,80 μ. Το θεμέλιο είναι και αυτό λιθόκτιστο, η δε στάθμη θεμελίωσης βρίσκεται περίπου 1,40 μ. κάτω από το φυσικό έδαφος. Τα πάχη των φερόντων τοίχων κυμαίνονται από 67 cm στην πρόσοψη, σε 72 cm στην ανατολική όψη.
  Στην ανατολική όψη, οι κόγχες του ιερού είναι πολυγωνικές εξωτερικά και ημικυκλικές εσωτερικά. Στη δυτική πλευρά της εκκλησίας, αποκαλύφθηκε από την ανασκαφή ορθογωνικό λιθόκτιστο θεμέλιο σε απόσταση 2,80 μ. από την πρόσοψη και μήκους όσο και η πρόσοψη (9,85μ).
  Εσωτερικά, η εκκλησία είναι σοβατισμένη και το δάπεδο είναι από σκυρόδεμα.. Δύο συμπαγείς φέροντες τοίχοι με τρία τοξωτά ανοίγματα 0,70 μ. έως 0,85 μ., ο καθένας, διασχίζουν το μνημείο από ανατολή προς δύση και το χωρίζουν σε τρία κλίτη. Το τέμπλο αποτελείται από τρεις πέτρινους σοβατισμένους μη φέροντες τοίχους, πάχους 0,50 μ., με ένα τοξωτό άνοιγμα ο κάθε τοίχος, που συντελούν τις τρεις πύλες προς το Ιερό. Η Αγία Τράπεζα διαστάσεων 0,97 μ. x 0,97 μ. είναι κτιστή και σοβατισμένη. Το δάπεδο του ιερού είναι 8 cm πιο πάνω από το δάπεδο του υπολοίπου ναού. Σε δειγματοληπτική τομή που έγινε σε τοίχο δεν ανευρέθησαν τοιχογραφίες πίσω από το σοβά.
  Η τυπολογία των υλικών κατασκευής του μνημείου φαίνεται μόνο από τις εξωτερικές όψεις του κτιρίου, μια που το εσωτερικό του είναι σοβατισμένο. Η χρονολογία κτίσεως δεν είναι γνωστή, όμως ο τρόπος που είναι κτισμένο μαρτυρά ότι ο ναός κατά τη διάρκεια της "ζωής" του έχει ανεγερθεί, ερειπωθεί και ανακατασκευαστεί επί ιδίων ή περίπου ιδίων θεμελίων. Το εξέχον θεμέλιο της δυτικής όψης δείχνει ότι ο ναός κάποτε θα πρέπει να είχε διαφορετική κάτοψη ή ότι η σημερινή πρόσοψη, ίσως, και να μην αποτελούσε την πρόσοψη του αρχικού ναού. Από τα θεμέλια του ναού έως την στέψη των φερόντων τοίχων υπάρχει διαστρωμάτωση από διαφορετικούς λίθους και κονιάματα. Από τα θεμέλια μέχρι κάποιο ύψους των τοίχων υπάρχει κογχυλιάτης λίθος λαξευμένος και πολύ καλά δομημένος. Ας σημειωθεί εδώ, ότι ο κογχυλιάτης λίθος είναι ένα πέτρωμα που δεν απαντάται στην περιοχή. Από ένα σημείο και πάνω, ο κογχυλιάτης λίθος δίνει τη θέση του σε απλούς λίθους της περιοχής, όχι καλά δομημένους μαζί με ψημένα συμπαγή τούβλα και μικρότερους λίθους για σφήνωμα.

Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Αμαλιάδος

http://www.amaliada.gr/παναγία_δαφνιώτισας.htm (2 φωτ.)

Μοναστήρια

Μονή Φραγκαβίλλας

ΑΜΑΛΙΑΔΑ (Πόλη) ΗΛΕΙΑ
Έξω απο την Αμαλιάδα βρίσκεται η βυζαντινή Μονή Φραγκαβίλλας, σήμερα οικοτροφείο της Μητροπόλεως Ηλείας. Το καθολικό της, κτίσμα της μεσοβυζαντινής περιόδου, είναι ένας από τους σημαντικότερους ναούς της Ηλείας. Ανηκει στον τύπο του τετράστηλου σταυροειδούς εγγεγραμμένου ναού με τρούλλο. Μεταγενέστερες προσθήκες και μετασκευές έχουν αλλοιώσει τη μορφή του εξωτερικά, που σήμερα εμφανίζεται ογκώδης και αδιάρθρωτη. Στο εσωτερικό του διατηρείται ενδιαφέρων τοιχογραφικός διάκοσμος. Ο παλαιότερος είναι μάλλον σύγρονος της ανεγέρσεως του μνημείου και ο νεώτερος χρονολογείται στον 17ο αιώνα.

Φραγκαβίλλα

  Ένα από τα διασημότερα μνημεία της χριστιανικής αρχιτεκτονικής στην Ηλεία, ο ναός της Φραγκαβίλλας, ενάμισι χιλιόμετρο περίπου από το κέντρο της Αμαλιάδας και νοτιοανατολικά της, χτισμένη πάνω σε ωραίο κι αρκετά μεγάλο πλάτωμα, διαφοροποιημένο από το χρόνο, γεμάτο πράσινο, που προσδίδει ακόμη περισσότερη ομορφιά. Ένας γήλοφος με πανοραμική άποψη του Ηλειακού κάμπου μέχρι το Κάστρο Χλεμούτσι και τη Ζάκυνθο, το λόφο της Σκαφιδιάς αριστερότερα.
Η Φραγκαβίλλα αποτελούσε οικισμό (Φράνκα Βίλλα), με βάση την πρώτη απογραφή που έκανε η Οθωμανική διοίκηση το 1460 μ.Χ.
  Ο οικισμός της Φραγκαβίλλας εμφανίστηκε τον 7ο αι. μ.Χ. ως ένα σύνολο διάσπαρτων αγροικιών, χτισμένες κι από Εζερίτες ποιμένες που εκδιώχθηκαν από τον Λέοντα τον Σκληρό μετά το 811μ.Χ.
  Τον 7ο ή 8ο αι. μ.Χ., σε μια προσπάθεια αναδιοργάνωσης της εκκλησίας της Πελοποννήσου, χτίζεται ο ναός της Παναγίας Πλατυτέρας.
  Η επικρατέστερη εκδοχή για την ονομασία της Φραγκαβίλλας είναι αυτή που αναφέρεται από κάποιο Φράγκο ευγενή, ο οποίος είχε χτίσει στην περιοχή κάποια έπαυλη, εξοχική κατοικία ή Βίλλα, όπως ονομαζόταν από τους Ρωμαίους.
Ο ναός της Φραγκαβίλλας είναι βυζαντινού ρυθμού, όπως φαίνεται από τις πέτρες των τοίχων, που συμπληρώνεται από κεραμόπλακες, της εσωτερικής του διαίρεσης, ώστε να σχηματίζεται Σταυρός του τρούλου και, γενικά, της όλης τεχνοτροπίας του.
Ο Σταυρός, που σχηματίζεται στην οροφή, είναι ισομερής, δηλ. σχηματίζεται από τους θόλους που εκτείνονται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα (βορρά, νότο, ανατολή, δύση). Από τη δυτική είσοδο μέχρι τον τρούλο είναι ένας θόλος, ενώ αριστερά και δεξιά του πρόναου δύο μικρότεροι και στενότεροι θόλοι. Στον μεσαίο ακολουθεί ο Τρούλος, κυκλικός και όχι υψηλός, με οκτώ(8) παράθυρα, τα τρία (3) ανοιχτά μετά από επιδιόρθωση, ενώ τα υπόλοιπα πέντε (5) κλειστά και ζωγραφισμένα. Ο τρούλος στηρίζεται σε τέσσερις (4) πλινθόκτιστες κολώνες (πεσσούς). Αριστερά και δεξιά του ισομερείς θόλοι. Ανατολικά από τον Τρούλο είναι ο θόλος που σκεπάζει το ιερό του ναού. Αριστερά και δεξιά του θόλου του ιερού βρίσκονται άλλοι δύο θόλοι, στενότεροι και παράλληλοι, όπως και του πρόναου. Ο αριστερός θόλος σκεπάζει την προσκομιδή. Ο χώρος αυτός επικοινωνεί με το κεντρικό ιερό (βήμα) με μια μικρή πόρτα. Ο δεξιός θόλος σκεπάζει μέρος του κυρίως ναού (παλαιότερα, ίσως, ήταν κινητό έπιπλο σκευοφυλακίου που δεν υπάρχει σήμερα).
Όλος ο ναός στηρίζεται σε τέσσερις (4) τετράγωνες πλινθόκτιστες κολώνες, χρωματισμένες (και ζωγραφισμένες) απ' έξω, σε όσα σημεία υπάρχει αμμοκονία. Το τέμπλο δεν είναι το αρχικό, αλλά νεώτερη προσθήκη, όπως και οι ζωγραφιές του είναι νεώτερες, περίπου του 16ου ή 17ου αι.
  Μετά από εργασίες συντήρησης του ναού αποκαλύφθηκαν περίφημες Βυζαντινές Αγιογραφίες. Στο μεσαίο θόλο και στο κέντρο, σε μεγάλη και θαυμάσια ζωγραφιά, είναι η Θεοτόκος φέρουσα το βρέφος. Αριστερά και δεξιά της Πλατυρέρας κοσμούν αρχάγγελοι, ένας από κάθε πλευρά. Στο κέντρο του τρούλου μέσα σε κύκλο, είναι ο Παντοκράτωρ ζωγραφισμένος στα τέλη του 1600 μ.Χ. Στο ανατολικό μέρος εικονίζονται η ετοιμασία του θρόνου, δεξιά και αριστερά ανά δύο Αγγελοι ολόσωμοι σε δέηση, ο ένας ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και ο άλλος ο Αρχάγγελος Γαβριήλ. Στο δυτικό μέρος, η Παναγία δεομένη, δεξιά και αριστερά της ανά δύο Άγγελοι. Στο βόρειο τμήμα, ο Αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και δεξιά κι αριστερά του δύο Εξαπτέρυγα. Στο νότιο μέρος, το τετράμορφο, δεξιά και αριστερά τα Χερουβίμ και τα πολυόμματα. Στο ύψος των παραθύρων, αποκαλύφθηκαν προφήτες που κρατούν ανοιχτά ειλητάρια με κείμενα από τις προφητείες τους. Επίσης, ξεχωρίζει και η αγιογραφία του Αγίου Γεωργίου, ζωγραφισμένη το 1660 μ.Χ. περίπου.
Πέραν, όμως, από τις τοιχογραφίες του ναού, αξιοπρόσεχτη είναι η ιστορική και θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της Φραγκαβίλλας, η Θεοτόκος η Οδηγήτρια, που έχει στην αγκάλη της το Θείο Βρέφος. Είναι Βυζαντινής τέχνης, που χρονολογείται από το 1050 μ.Χ., και επαργυρώθηκε το 1892. Η παραπάνω εικόνα είναι ιστορική, αλλά και θαυματουργός, αφού προϋπήρχε όλων των ιστορικών της Φραγκοκρατίας, της Ενετοκρατίας και της Τουρκοκρατίας.

Το κείμενο παρατίθεται τον Νοέμβριο 2004 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του Δήμου Αμαλιάδος