Πληροφορίες τοπωνυμίου

ΑΓΑΘΟΝΗΣΙ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
  Το Αγαθονήσι είναι η βορειότερη νησίδα του δωδεκανησιακού συμπλέγματος.
  Ο θαλάσσιος διαμελισμός του νησιού είναι εντυπωσιακός: Σχηματίζει ωραίους απάνεμους όρμους, όπως τη Χοχλιά, τον Αγιο Γεώργιο, τον Πόρο και το Μαΐστρο και αντίστοιχα μικρά ακρωτήρια.
  Το έδαφος του νησιού αποτελείται από βραχώδεις και άγονους λόφους. Τα καλλιεργήσιμα εδάφη είναι ελάχιστα. Η βλάστηση φτωχή και θαμνώδης, αραιά και τα δέντρα, ελιές, χαρουπιές, αμυγδαλιές, συκιές και φραγκοσυκιές.
  Πηγές δεν υπάρχουν εκτός από λίγα πηγάδια με υφάλμυρο νερό. Η ύδρευση των κατοίκων γίνεται με ομβροδεξαμενές, που σε περιόδους ανομβρίας τις γεμίζουν υδροφόρα πλοία.
  Το Αγαθονήσι είναι η αρχαία Υετούσα. Κατά τους ερευνητές οφείλει το σημερινό όνομά του σε παρετυμολογία από το φυτωνύμιο Αγκαθονήσι.
  Λίγα αρχαία λείψανα, που βρέθηκαν στο νησί, μας επιτρέπουν να πιθανολογήσουμε ότι η Υετούσα είχε κατοίκους από τα πολύ παλιά χρόνια.
  Το νησί μάλλον εποικίστηκε μόνιμα στα μέσα του 19ου αιώνα από Πάτμιους και Φουρνιώτες. Μαρτυρείται ότι το έτος 1895 είναι εγκατεστημένες στο νησί πέντε ή έξι οικογένειες.
  Ο πληθυσμός ανέρχεται σήμερα στους 112 κατοίκους. Με την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα υπάγεται διοικητικά στο Δήμο Πάτμου της επαρχίας Καλύμνου με το όνομα Αγκαθονήσι ή Γάδαρος (επειδή το σχήμα του μοιάζει με γάιδαρο που καλπάζει προς τον ποταμό Μαίανδρο). Το 1953 ανακηρύχθηκε σε χωριστή κοινότητα και έτσι παραμένει μέχρι σήμερα.
  Ο παλαιότερος οικισμός είναι το Μεγάλο Χωριό με 80 κατοίκους, που για λόγους προφύλαξης από τους πειρατές είναι χτισμένο σε σημείο που να μη φαίνεται από τη θάλασσα. Αθέατο από τη θάλασσα είναι και το Μικρό Χωριό με 15 κατοίκους. Ο τρίτος και νεότερος οικισμός, ο Αης Γιώργης, με 15 κατοίκους, βρίσκεται στο μυχό του ομώνυμου όρμου. Ορμος και οικισμός πήραν το όνομά τους από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, που είναι και ο ενοριακός ναός του νησιού. Υπάρχουν και άλλα πέντε ξωκλήσια σε διάφορα σημεία του νησιού.
  Η ήσυχη ζωή στο νησί, η ηρεμία, η φιλόξενη διάθεση των κατοίκων, η καθαρότητα των παραλιών και της θάλασσας και τα φρέσκα ψάρια, που μπορεί ο επισκέπτης να απολαύσει μαγειρεμένα με όλους τους παραδοσιακούς τρόπους, κάνουν το Αγαθονήσι ιδεώδη τρόπο για κείνους που θέλουν ήσυχες διακοπές, μακριά από τον κοσμικό τουρισμό.
Κείμενο: Μανώλης Μακρής
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Φεβρουάριο 2004 από τουριστικό φυλλάδιο της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Δωδεκανήσου.

ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ (Νησάκι) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
  Η ακατοίκητη νησίδα Αγία Κυριακή βρίσκεται σε απόσταση 1000 μ. από τις δυτικές ακτές της Καλύμνου και 1400 από τις νότιες της Τελένδου. Στο ανατολικό της τμήμα υψώνεται το νεότερο εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής, το οποίο είναι κτισμένο πάνω στα ερείπια δύο παλαιότερων ναών. Ως υπέρθυρο της εισόδου του έχει χρησιμοποιηθεί μαρμάρινο αρχαίο γείσο.
  Γύρω από το νεότερο εκκλησάκι διατηρούνται τ' απομεινάρια μίας τρίκλιτης παλαιοχριστιανικής βασιλικής, εξωτερικών διαστάσεων 12,40 μ. μήκος, χωρίς την αψίδα, επί 8,85 πλάτος. Απ' αυτή σώζονται η μεγάλη ημικυκλική αψίδα, τμήματα των τοίχων της, καθώς και οι τοίχοι τριών ορθογωνίων προσκτισμάτων. Σχηματιζόταν έτσι ένα μικρό κτιριακό συγκρότημα στο νησί, κατά πάσα πιθανότητα μοναστηριακό, το οποίο πρέπει να κτίστηκε στα τέλη του 5ου - αρχές 6ου μ.Χ. αιώνα.
  Σε απόσταση 150 περίπου μέτρων ΒΔ της βασιλικής υπάρχουν στον φυσικό βράχο εμφανή σημάδια λατόμευσης του φαιόχρωμου ασβεστόλιθου, για την προμήθεια του υλικού κατασκευής της βασιλικής.
  Αργότερα, μετά την ερείπωση του παλαιοχριστιανικού ναού ανεγέρθηκε στο χώρο του κεντρικού κλίτους του ένα μονόχωρο εκκλησάκι, εσωτερικών διαστάσεων 7,80 x 5 μ. και αυτό σήμερα κατεστραμμένο. Αυτό πρέπει να οικοδομήθηκε κατά τους βυζαντινούς χρόνους, εποχή, κατά την οποία κτίζονται στην Κάλυμνο μικρά εκκλησάκια πάνω στα ερείπια παλαιοχριστιανικών βασιλικών.

Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καλυμνίων

• http://www.kalymnos-isl.gr/history/agia_kyriakh.ht...

Αγία Μαρίνα- Πλάτανος

ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ (Κωμόπολη) ΛΕΡΟΣ
  Ένα από τα δύο λιμάνια του νησιού η Αγία Μαρίνα, μικρός παραλιακός οικισμός επεκτάθηκε με το χρόνο και ενώθηκε με τον Πλάτανο, την αρχαιότερη συνοικία και πρωτεύουσα του νησιού. Είναι το διοικητικό και εμπορικό κέντρο του νησιού. Από μακριά δείχνει μια μικρή πόλη που εκτείνεται αμφιθεατρικά ανάμεσα σε δύο βουνοπλαγιές με άσπρα σπίτια, που απλώνονται από την παραλία μέχρι τους πρόποδες του Κάστρου. Οσο πλησιάζει όμως ο επισκέπτης η πόλη ξεδιπλώνει ένα-ένα τα θέλγητρά της.
  Στον Πλάτανο διατηρούνται πολλά παραδοσιακά δίπατα σπίτια, κι ανάμεσά τους πολλά αρχοντικά, πυκνοδομημένα έτσι, που δημιουργούν στενά γραφικά σοκάκια και προκαλούν τον επισκέπτη να τα διαβεί. Να συναντήσει τη νοσταλγική ατμόσφαιρα της παλιάς πόλης, το Αυλάκι με τις κρύες βρύσες απ’το καθάριο νερό της πηγής του Παληασκλούπη ή τον παλιό ανεμόμυλο. Η δημαρχία στεγάζεται σε δύο νεοκλασικά κτίρια και δίπλα της ένας γνήσιος παραδοσιακός καφενές, η “Λεριακή Λέσχη”, από τα λίγα που έχουν διασωθεί σήμερα.
  Πλάτανος και Αγία Μαρίνα, άρρηκτα συνδεδεμένες συνοικίες πια, διαθέτουν τη μεγαλύτερη αγορά του νησιού. Μια όμορφη μικρή φιλόξενη πόλη που έχει πολλά να σας προσφέρει από σύγχρονα καταστήματα για κάθε σας αγορά μέχρι τη μαγευτική θέα της από το περίφημο Κάστρο της Παναγιάς. Χτισμένο στην κορυφή του λόφου Απιτύκι, δεσπόζει πάνω από την Αγία Μαρίνα, ελέγχοντας όλη τη γύρω περιοχή με πανοραμική θέα στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, από την Πάτμο ως την Κάλυμνο και πέρα ως τις ακτές της Μικρασίας.
  Για να φτάσετε ως εκεί, αν σας αρέσουν οι ρομαντικοί περίπατοι, θα ανηφορίσετε από τις γειτονιές του Πλάτανου προς την Αγία Παρασκευή κι από εκεί θα ακολουθήσετε το μονοπάτι με τα 500 περίπου σκαλιά. Για τους βιαστικούς υπάρχει ο άνετος αυτοκινητόδρομος.
  Το βυζαντινό κάστρο, που θεμελιώθηκε πάνω σε ερείπια της αρχαίας Ακρόπολης της Λέρου του 7ου αιώνα και ολοκληρώθηκε στις μέρες των ιπποτών του Αγίου Ιωάννη και των Ενετών, είναι καλοδιατηρημένο. Στην εποχή του ήταν απόρθητο, με τρεις επάλξεις και πρόσφερε σίγουρο καταφύγιο στους κατοίκους σε περιόδους επιδρομών. Ανάμεσα στις τρεις μικρές εκκλησίες του κάστρου δεσπόζει ο ναός της Παναγίας, ο πιο σπουδαίος τόπος λατρείας για τους Λέριους, που βρίσκεται στη δυτική πλευρά. Διαθέτει χρυσοποίκιλτο τέμπλο και αξιόλογες αγιογραφίες. Στο Εκκλησιαστικό Μουσείο που στεγάζεται σε νέο κτίριο δίπλα στο Ναό, εκτίθενται σπάνια χειρόγραφα και ιερά βιβλία, πολύτιμες εικόνες, ιερά άμφια και άλλα εκκλησιαστικά αντικείμενα. Στο κάστρο υπάρχουν μεγάλες υπόγειες αποθήκες και δεξαμενές νερού.
Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Λέρου.

ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ (Νησάκι ερημικό) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
  Το νησάκι του Αγίου Ανδρέα βρίσκεται σε απόσταση 120 μ. από τις ΝΔ ακτές της Καλύμνου. Το βάθος του καναλιού, που χωρίζει τα δύο νησιά είναι πολύ μικρό, γεγονός που δείχνει ότι κάποτε ήταν ενωμένα μεταξύ τους.
  Στο ανατολικό τμήμα του Αγίου Ανδρέα και σε απόσταση λίγων μέτρων από τη θάλασσα, σώζονται τα ερείπια παλαιοχριστιανικού κτιριακού συγκροτήματος, αποτελούμενο από ένα ναό, μία υδατοδεξαμενή και τρία ορθογώνια διαμερίσματα. Απ’ όλα καλύτερα διατηρείται η υπέργεια υδατοδεξαμενή, μέχρι 1,85 μ. ύψος. Πυκνοί σκίνοι και επιχώσεις καλύπτουν τμήματα των τοίχων των οικοδομημάτων.
  Η μορφή του συγκροτήματος δείχνει ότι πρόκειται για μοναστηριακό συγκρότημα του 5ου - 6ου μ.Χ. αιώνα, όπως φαίνεται και από την πολυπληθή επιφανειακή κεραμική.

Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καλυμνίων

• http://www.kalymnos-isl.gr/history/ag_andreas.htm

ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ (Παραλία) ΛΕΡΟΣ
  Στην περιοχή της Καμάρας, λίγο βορειότερα απ’ τη Γούρνα, σ’ ένα βραχώδες ύψωμα ακριβώς πάνω απ’ τη θάλασσα, αρχίζουν σκαλάκια που οδηγούν σε μια μικρή παραλία. Λίγο πιο πέρα, ανάμεσα στα βράχια βρίσκεται το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Ισίδωρου, με τους εξώστες και τους πέτρινους πάγκους του, δίπλα στο παλιό βουλιαγμένο λιμανάκι. Αξίζει να το επισκεφθείτε!
Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Λέρου.

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (Νησάκι ερημικό) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
  Το νησάκι αυτό βρίσκεται σε απόσταση 2,5 ναυτικών μιλίων από τις ΝΔ ακτές της Καλύμνου. Ανάμεσα σ’ αυτό και την Κάλυμνο παρεμβάλλεται η νήσος Νερά.
  Στο ΒΑ τμήμα του Αγίου Νικολάου, σε απόσταση 50 περίπου μέτρων από το νεότερο εκκλησάκι του ομώνυμου Αγίου και 40 μ. από τη θάλασσα διατηρούνται τα ερείπια τρίκλιτης παλαιοχριστιανικής βασιλικής του 5ου - 6ου μ.Χ. αιώνα, εξωτερικών διαστάσεων 8 μ. μήκος, μαζί με την αψίδα, επί 12 πλάτος. Μεγάλα τμήματα τοίχων λείπουν από τη δυτική πλευρά του ναού.
  Η αψίδα του Ιερού Βήματος διαθέτει κτιστό σύνθρονο. Στο νότιο τοίχο του κεντρικού κλίτους υπάρχει κτιστό πεζούλι.
  Το νότιο κλίτος αποτελεί μεταγενέστερη προσθήκη, όπως φαίνεται από το γεγονός ότι οι τοίχοι του ακουμπούν σ' αυτούς του κεντρικού.
  Το βόρειο κλίτος, το οποίο και διατηρείται σε καλύτερη κατάσταση, στεγαζόταν με ημικυκλική καμάρα, από την οποία σώζονται οι γενέσεις της.
  Μελλοντικός καθαρισμός των επιχώσεων του εσωτερικού της βασιλικής θα δείξει αν αυτή είναι όντως τρίκλιτη ή τα θεωρούμενα πλάγια κλίτη είναι τελικά προσκτίσματα, οπότε έχουμε κι εδώ ένα μικρό παλαιοχριστιανικό μοναστηριακό συγκρότημα. Στ’ ανατολικά του ναού υπάρχει μεγάλο πηγάδι, το οποίο συγκέντρωνε τα νερά της βροχής, από την πλαγιά στο εσωτερικό του.

Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καλυμνίων

• http://www.kalymnos-isl.gr/history/ag_nikolaos.htm...

ΑΓΡΙΟΛΙΒΑΔΟ (Παραλία) ΠΑΤΜΟΣ
Απέχει 1,5χμ περίπου από την Σκάλα. Είναι μεγάλη αμμώδη παραλία με μικρά βότσαλα. Ενοικιάζονται ομπρέλες και παρέχονται θαλάσσια αθλήματα.
Είναι ιδανική και για μικρά παιδιά αφού τα νερά είναι ρηχά και ζεστά σε σχέση με αυτά των περισσότερων παραλίων του νησιού.
Στη βορινή πελυρά της παραλίας υπάρχουν όμορφοι μικροί κόλποι που προσεγγίζονται μόνο με βάρκα ή με κανό, όταν
ο καιρός το επιτρέπει.
Η Αγία Θέκλα είναι ένα νησάκι απέναντι από τον κόλπο. Πήρε το όνομά του από το εκκλησάκι που βρίσκεται εκεί.
Υπάρχει και εκεί παραλία που μπορείς να επισκεφθείς κωπηλατώντας.

ΑΛΙΝΔΑ (Χωριό) ΛΕΡΟΣ
  Βρίσκεται στο κέντρο του όρμου της Αγίας Μαρίνας και αποτελεί σήμερα την πιο εξελιγμένη τουριστική περιοχή του νησιού με τις περισσότερες σύγχρονες τουριστικές μονάδες. Το τοπίο είναι κατάφυτο από πεύκα και ελιές, με μια τεράστια αμμουδερή παραλία και κρυστάλλινη θάλασσα. Ο πύργος Μπελένη, ένα κομψό αρχοντικό αναπαλαιωμένο με ιδιαίτερη φροντίδα, φιλοξενεί το Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο, ενώ στην αυλή του οργανώνονται μεγάλες πολιτιστικές εκδηλώσεις κυρίως στις αρχές Αυγούστου. Στο προαύλιο του σημερινού Δημοτικού Ξενώνα βρέθηκε ιερό παλαιοχριστιανικού ναού, της Παναγίας της Γαλατιανής με ψηφιδωτά εξαιρετικής τέχνης. Στη γύρω περιοχή βρίσκονται οι εκκλησίες του Αγίου Σωφρονίου και των Αγίων Σαράντα. Πολύ κοντά στα Αλιντα υπάρχει ο Κρυφός, μια ειδυλλιακή αμμουδιά κρυμμένη ανάμεσα στα βράχια. Μέσα από το βυθό της αναβλύζει πηγή με παγωμένο νερό. Πάνω από τον Κρυφό υψώνεται το Κλειδί, το ψηλότερο σημείο της Λέρου (320μ.). Κάθε Αύγουστο, από το 1907, διοργανώνονται οι γνωστοί Ναυταθλητικοί Αγώνες τα “Αλίντια”, που περιλαμβάνουν κολύμβηση, κωπηλασία, καταδύσεις, κ.ά. Τα γαλάζια νερά στον κόλπο των Αλίντων προσφέρονται για κάθε είδους θαλάσσια σπορ, από γουιντσέρφινγκ μέχρι και σκι.
Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Λέρου.

ΑΡΓΙΝΩΝΤΑ (Οικισμός) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
Little more than a beach, a few houses and two tavernas. Traditional, quiet, a small haven of green between sea and mountains. Convenient base for hill walking and rock climbing.

Ιστοσελίδα Δήμου Καλυμνίων
• http://www.kalymnos-isl.gr/qtour2.html

ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
  Η Αστυπάλαια, η Ιχθυόεσσα των αρχαίων, είναι το δυτικότερο νησί των Δωδεκανήσων και απέχει 23 μίλια από την Ανάφη των Κυκλάδων.. Μοιάζει με δυό νησιά ενωμένα απο μια στενή λωρίδα γής πλάτους μόλις 105 μέτρων. Κυριότερος οικισμός είναι η Χώρα που είναι χτισμένη αμφιθεατρικά σε λόφο στην κορυφή του οποίου δεσπόζει το ενετικό κάστρο. Είναι ένας γραφικός οικισμός με χρώμα καθαρά νησιώτικο και με πολλούς ανεμόμυλους.
  Κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Πύρα από το ερυθρό χρώμα της γης, καθώς και Πυλαία. Επικράτησε όμως τελικά το όνομα Αστυπάλαια. Κατά μια εκδοχή το όνομα προέρχεται από τους πρώτους Έλληνες που εγκαταστάθηκαν στο νησί, επειδή βρήκαν εκεί ένα παλιό φοινικικό σταθμό, δηλαδή ένα "άστυ παλιό". Πιθανότερο όμως είναι ότι πρόκειται για παρετυμολογικό μετασχηματισμό άγνωστης φοινικικής λέξης που θα σήμαινε "μέρος χαμηλό" αναφερόμενο φυσικά στο χαμηλό ισθμό που ενώνει τα δύο τμήματα του νησιού. Χαρακτηριστική είναι στο νησί η έντονη παρουσία λαγών και η απουσία φιδιών και εντόμων.
  Κατά τους Ιστορικούς χρόνους η Αστυπάλαια σημείωσε μεγάλη ακμή και αργότερα καταλήφθηκε από τους Αθηναίους. Υπήρξε μάλιστα διάσημη για τον αθλητή της Κλεομήδη. Η Ρώμη κατέλαβε στη συνέχεια το νησί και το χρησιμοποίησε ως βάση εναντίον των πειρατών, δίνοντας όμως στους κατοίκους εσωτερική αυτονομία. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους, η Αστυπάλαια δόθηκε, το 1207, στον Ιωάννη Κιρίνι, ένα Βενετό ευγενή και τυχοδιώκτη. Από τότε και επί 4 αιώνες - με ένα διάλειμμα 64 χρόνων (1269-1333) κατά το οποίο την ανακατέλαβαν οι Βυζαντινοί - το νησί υπήρξε φέουδο του οίκου των Κιρίνι που κατείχαν επιπλέον την Τήνο και τη Μύκονο. Το 1341 ύστερα από μια άγρια επιδρομή του Εμίρη του Αϊδίνιου, Ομάρ Μπέη Μορβασάν, το νησί ερημώθηκε και έμεινε ακατοίκητο για 72 χρόνια. Το 1413 ο Ιωάννης Δ΄ Κιρίνι προσπάθησε να εγκαταστήσει αποίκους και να ιδρύσει νέα πόλη στη θέση της παλιάς, την οποία ονόμασε Αστυνέα. Η προσπάθειά του αυτή όμως δεν πέτυχε γιατί δεν τον ακολούθησαν αρκετοί κάτοικοι. Αργότερα άρχισε η εγκατάσταση νέων αποίκων και τότε ξανακτίστηκε η Αστυπάλαια. Στις 2 Οκτωβρίου 1540 την κατέλαβαν οι Τούρκοι και την περιέλαβαν στα "Δώδεκα προνομιούχα νησιά του Αιγαίου". Το 1821 η Αστυπάλαια προσχώρησε πρόθυμα στην Επανάσταση. Το 1830 στη διάσκεψη του Λονδίνου, που χάραξε τα όρια του νέου Ελληνικού Κράτους, το νησί παρέμεινε στη κατοχή της Τουρκίας μέχρι το 1912, οπότε και κατελήφθη από τους Ιταλούς. Η ιταλική κατοχή κράτησε μέχρι το 1943 και το 1947 η Αστυπάλαια δόθηκε στην Ελλάδα μαζί με όλα τα Δωδεκάνησα.

ΒΑΓΙΑ (Παραλία) ΠΑΤΜΟΣ

Η θάλασσα στη Βαγιά είναι η πιο κρύα στο νησί. Η παραλία έχει βότσαλα και ίσκιο από αλμυρίκια και είναι συνήθως η πιο ήσυχη από τις εύκολα προσβάσιμες παραλίες της Πάτμου.

Η Βαγιά βρίσκεται σε απόσταση 7χμ από την Σκάλα και 1χμ από τη στάση του λεωφορείου στην παραλία του Κάμπου.

ΒΑΘΥΣ (Χωριό) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
The road to Vathi winds between a lunar rockscape and the sea. Watch out for goats on the way! Stop at the top of the approach hill for a magnificent vista of the turquoise fiord leading into a peaceful valley of orange and tangerine groves. At the harbour are tavernas and rooms, some Archaic remains and a surprising freshwater pond stuffed with fish. Inland, it's like the land that time forgot. Narrow lanes to wander or drive, atmospheric old buildings, orchards and small farms.

This text is cited Febr 2004 from the Municipality of Kalymnos URL below.

• http://www.kalymnos-isl.gr/qtour3.html

ΒΛΥΧΑΔΙΑ (Χωριό) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
Α quiet residential village with a couple of small, south facing beaches. Good swimming and snorkelling. This is also a centre for scuba diving and home of a museum devoted to the sea and its treasures - including sponges, of course.

Ιστοσελίδα Δήμου Καλύμνου
• http://www.kalymnos-isl.gr/qtour3.html

ΒΟΥΡΛΙΔΙΑ (Παραλία) ΛΕΡΟΣ
  Ένα παράθυρο με θέα, μια απόμακρη σπάνια ομορφιά του νησιού. Αμμουδιές ανάμεσα σε βράχια, πεντακάθαρες ακρογιαλιές για κολύμπι και ψάρεμα, μονοπάτια για ήσυχους περιπάτους σε συνδυασμό με απομεινάρια του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου στο ύψωμα της Βίγλας, συνθέτουν ένα μοναδικό τοπίο.
Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Λέρου.

ΒΡΟΜΟΛΙΘΟΣ (Παραλία) ΛΕΡΟΣ
  Δίπλα στο Παντέλι, ένας ανοιχτός όρμος, ο Βρομόλιθος με μεγάλη αμμουδερή και σε μερικά σημεία βοτσαλωτή παραλία. Μικρά, φιλόξενα ξενοδοχεία, δωμάτια, πανσιόν, ψαροταβέρνες με εκλεκτούς μεζέδες δίπλα στη θάλασσα, εξυπηρετούν τους καλοκαιρινούς επισκέπτες.
Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Λέρου.

ΓΟΥΡΝΑ (Χωριό) ΛΕΡΟΣ
  Στα ανατολικά του νησιού απλώνεται ένας άλλος ανοιχτός όρμος της Λέρου, η Γούρνα, με πρασινόμαυρη αμμουδιά και ρηχά νερά σε μεγάλη απόσταση μέσα στη θάλασσα. Εξοχικά κεντράκια, όμορφα σπίτια, περιβόλια και φυτείες με εσπεριδοειδή συμπληρώνουν το τοπίο.
  Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Λέρου.

ΓΡΙΓΟΣ (Χωριό) ΠΑΤΜΟΣ

Ο κόλπος του Γροίκου βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά του νησιού. Απέχει 4,5 περίπου χιλιόμετρα από το λιμάνι της Σκάλας. Ο δρόμος είναι παράλληλος με την ακτή, κάνοντας το περπάτημα από και προς τη Σκάλα μια ευχάριστη εμπειρία. Το λεωφορείο περνάει αρκετές φορές την ημέρα και σταματάει σε απόσταση 50 μέτρων από την παραλία.
Ο Γροίκος είναι ένα δημοφιλές μέρος για διαμονή κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού γιατί είναι πιο ήσυχος από τα περισσότερα χωριά, ιδίως τον Αύγουστο. Η ακτή του είναι η μακρύτερη του νησιού, έχει φυσική σκιά από αλμυρίκια,ενώ τα νερά είναι κρυστάλλινα.
Το Τραγονήσι, που κατοικείται μόνο από κατσίκια και τους βοσκούς τους, είναι απέναντι από τον κόλπο προστατεύοντάς τον απ’την κακοκαιρία (εκτός από τους νοτιοανατολικούς ανέμους) και κάνοντάς το κατάλληλο για βόλτα με σκάφος αλλά και στάθμευση στο μουράγιο, όπου το βάθος του νερού είναι 2 μέτρα. Τα περισσότερα σημεία του Γροίκου έχουν θέα της Πέτρας (ή Καλικατσού για τους ντόπιους), του μνημείου της περιοχής.

ΕΜΠΟΡΕΙΟΣ (Οικισμός) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
Quaint, peaceful and set right at the end of the road - a real get away from it all destination. Stay in an apartment or small house, enjoy a choice of three quiet beaches with good snorkelling, stock up at the one mini-market or passing mobile shops, eat in a choice of half a dozen tavernas. Good base for walking or doing absolutely nothing and nice for small children.

Ιστοσελίδα Δήμου Καλύμνου
• http://www.kalymnos-isl.gr/qtour2.html

ΚΑΛΥΜΝΟΣ (Πόλη) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
  Η πρωτεύουσα της Καλύμνου είναι η Πόθια, μια όμορφη πόλη με νησιωτικό χρώμα, κτισμένη αμφιθεατρικά, πυκνοδομημένη με διώροφα χρωματιστά σπίτια, όπου κατοικούν περίπου 11.500 άνθρωποι. Ο εντυπωσιακός ναός του Αγίου Σάββα δεσπόζει πάνω από την πόλη, η οποία απλώνεται μέχρι τις παρυφές των κάστρων της Χώρας και της Χρυσοχεριάς.
  Το μεγάλο και άριστα προστατευμένο λιμάνι της, θεωρείται από τα σημαντικότερα λιμάνια της Ελλάδας, με σημαντική υποδομή και ευκολίες μαρίνας. Εκεί βρίσκονται επιβλητικά διοικητικά κτίρια που ανεγέρθηκαν μεταξύ 1930 και 1935 από τους Ιταλούς σε Βενετσιάνικο ρυθμό. Υπάρχουν πολλές εκκλησίες με πολύτιμες Αγιογραφίες και ξυλόγλυπτα γνωστών ντόπιων καλλιτεχνών. Τα αξιόλογα μουσεία (αρχαιολογικό, λαογραφικό και ναυτικό) προσφέρουν σημαντικές εμπειρίες στον επισκέπτη.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Καλυμνίων.

ΚΡΙΘΩΝΙ (Οικισμός) ΛΕΡΟΣ
  Το Κριθώνι, ανάμεσα στα Αλιντα και την Αγία Μαρίνα, απλώνεται από τη θάλασσα ως ψηλά στο λόφο. Καταπράσινο, με όμορφα σπίτια, πολλά εκκλησάκια, παλιές Λέρικες κατοικίες, πολυτελή ξενοδοχεία, πανσιόν, ενοικιαζόμενα δωμάτια, κέντρα διασκέδασης, εστιατόρια, ακόμα και πισίνες. Το “Πατριαρχείο”, ένα παλιό νεοκλασικό αρχοντικό, έχει στην αυλή του τη μικρή εκκλησία του Αγίου Σωφρονίου. Εδώ φιλοξενούνταν κατά καιρούς ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Σωφρόνιος, που αγάπησε και βοήθησε στην ανάπτυξη της Λέρου.
Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Λέρου.

ΛΑΜΠΗ (Παραλία) ΠΑΤΜΟΣ

Η Λάμπη είναι γνωστή για τα σπάνια πολύχρωμα βότσαλά της. Παλαιότερα υπήρχαν λόφοι ολόκληροι που όμως έχουν μικρύνει κατά πολύ αφού τα βότσαλα είναι τόσο όμορφα που δύσκολα αντιστέκεται κανείς να μην κάνει μια συλλογή. Το μέρος πήρε το όνομά του από τη λάμψη του ήλιου που αντανακλάται στις πέτρες και στα καθαρά νερά του κόλπου.

Η παραλία είναι μεγάλη και έχει σκιά από αλμυρίκια. Η πρόσβαση γίνεται από την παραλία του Κάμπου, στρίβοντας αριστερά στη διασταύρωση μετά την παραλία. Πρόκειται για απόσταση 25 περίπου λεπτών με τα πόδια ή μίας ώρας με καΐκι που φεύγει συνήθως από τη Σκάλα γύρω στις 10 το πρωί.

Ο κόλπος είναι εκτεθειμένος στα μελτέμια κι έτσι η η πρόσβαση με καΐκι δεν είναι πάντα δυνατή.

Η Λάμπη είναι επίσης μια ευχάριστη τοποθεσία για μεσημεριανό και βραδινό φαγητό, η ταβέρνα είναι πάνω στην παραλία και σερβίρει νόστιμο φαγητό μέσα σε ήρεμη ατμόσφαιρα.

Υπάρχουν απομεινάρια του παλιού κτίσματος Πλατύς Γιαλός και της εκκλησίας της Μεταμορφώσεως του 16ου αιώνα που θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά ιερά του νησιού.

ΛΕΙΨΟΙ (Σύμπλεγμα νήσων) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
  Οι Λειψοί είναι μια συστάδα μικρών νησιών πολύ κοντά στην Πάτμο. Το μεγαλύτερο απο αυτά ονομάζεται Λειψώ ή Λειψοί. Ο μικρός οικισμός διαθέτει ασφαλές φυσικό λιμάνι και αμουδερές παραλίες με πεντακάθαρα νερά.
  Η ιστορία των Λειψών είναι συνυφασμένη με αυτή των υπόλοιπων Δωδεκανήσων. Κατοικήθηκαν από τη Νεολιθική εποχή και ανάμεσα στους πρώτους κατοίκους τους ήταν και οι Κάρες. Οι Ελληνιστικοί χρόνοι ήταν η περίοδος που το νησί γνώρισε τη μεγαλύτερή του ακμή ακολουθώντας το παράδειγμα της Ρόδου. Αργότερα, στη Βυζαντινή εποχή αναγνωρίστηκε η στρατηγική τους σημασία. Τον 11ο αιώνα παραχωρήθηκαν, μαζί με την Πάτμο, στον Όσιο Χριστόδουλο με χρυσόβουλο του Αλέξιου Α΄ Κομνηνού. Στην κυριότητα της Μονής της Πάτμου παρέμειναν οι Λειψοί μέχρι και το 1522 και στο διάστημα αυτό ιδρύθηκαν πολλά και σημαντικά μοναστήρια. Τότε όμως πέρασε στην τουρκική κυριαρχία. Ο σημερινός οικισμός ιδρύθηκε το 1669 από έναν Κρητικό γνωστό με το όνομα Λιο, δηλαδή Ηλία. Αυτή την εποχή πολλοί Κρητικοί έφευγαν από την πατρίδα τους για να εγκατασταθούν στα Δωδεκάνησα και σε άλλα νησιά.

Ιστοσελίδα Αναπτυξιακής Εταιρείας Δωδεκανήσου
• http://www.ando.gr/eot/eng/islands/lipsi.htm (1 φωτ.)

ΛΕΙΨΟΙ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
Γεωγραφική θέση:
   Οι Λειψοί είναι συστάδα νησιών του Νοτιοανατολικού Αιγαίου, που βρίσκονται βόρεια της Λέρου και ανατολικά της Πάτμου. Το όνομα δίνει στη συστάδα το νησί Λειψοί ή Λειψώ, που αποτελείται από δυο όγκους ξηράς, που ενώνονται με στενό λαιμό πλάτους 400 μέτρων. Οι Λειψοί έχουν συνολική έκταση 17.350 στρέμματα. Το όνομα είναι πανάρχαιο. Με τη μορφή «Λειψία» συναντιέται σε αρχαίες επιγραφές.
Γεωφυσική περιγραφή:
   Το έδαφος του νησιού αποτελείται από χαμηλούς λόφους, (μέγιστο υψόμετρο 277 περίπου μέτρα στο ΒΔ τμήμα του) και μικρές εύφορες κοιλάδες, ενώ γραφικοί όρμοι (των Λειψών, η Φοντάνα, του Μοσχάτου, η Λίμνη, ο Ταρσανάς, ο Πλατύς Γιαλός, η Λιεντού) διακόπτουν κατά διαστήματα τη τραχιά και απόκρημνη παραλία. Γύρω από τη Λειψώ 24 βραχονησίδες και 6 βράχοι σχηματίζουν ένα εντυπωσιακό πολύνησο.
Ιστορία-Μνημεία:
   Η ιστορία των Λειψών είναι αναπόσπαστα δεμένη με την ιστορία των γειτονικών της μεγαλύτερων νησιών και ιδιαίτερα της Πάτμου. Οπως όλα τα νησιά της Δωδεκανήσου, έτσι και οι Λειψοί φαίνεται να κατοικούνται από τα προϊστορικά χρόνια συνεχώς μέχρι σήμερα. Σε διάφορα σημεία του νησιού βρέθηκαν επιγραφές και αγγεία χρονολογούμενα στους κλασικούς χρόνους. Η γειτνιάση με την Πάτμο μας επιτρέπει να υποθέσουμε ότι ο χριστιανισμός διαδόθηκε στους Λειψούς από τον πρώτο ήδη αιώνα μ.Χ. Σημαντικά είναι τα μνημεία της παλαιοχριστιανικής εποχής, που είναι μια μεγάλη τρίκλιτη βασιλική με ψηφιδωτά δάπεδα και βαπτιστήριο στη θέση «Κουσέλιο», πιθανόν του 5ου αιώνα, και λείψανα τοίχων, αρχιτεκτονικών μελών, ψηφιδωτών δαπέδων στη θέση «Κατσαδιά», εκεί που σήμερα βρίσκονται οι ναοί του Αγίου Σπυρίδωνος και του Αγίου Παντελεήμονος.
Δραστηριότητες:
   Στις αρχές του 20ου αιώνα ο πληθυσμός ήταν 200 περίπου κάτοικοι. Σήμερα οι Λειψοί έχουν 606 κατοίκους, ενώ κατά τους θερινούς μήνες ο πληθυσμός αυξάνεται σημαντικά εξαιτίας της επίσκεψης των μεταναστών από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Γερμανία, την Αττική και την Ρόδο καθώς και των τουριστών, Ελλήνων και ξένων. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία και την αλιεία και από τις δραστηριότητες αυτές παράγουν εκλεκτά προϊόντα. Στα νότια του νησιού υπάρχουν αμπέλια που βγάζουν το εύγεστο ντόπιο μαύρο κρασί. Κύρια ενασχόληση είναι ο τουρισμός. Η τουριστική υποδομή του νησιού είναι ικανοποιητική και συνεχώς βελτιούμενη. Το νερό είναι λίγο, όμως πρόσφατες γεωτρήσεις σε συνδυασμό, με την δημιουργία λιμνοδεξαμενής και δικτύου ύδρευσης καλύπτουν τις ανάγκες των κατοίκων και των επισκεπτών.
Οικισμοί - Διοικητική κατάσταση:
   Ο οικισμός των Λειψών βρίσκεται στο μέσο περίπου του νησιού, στο βάθος του ομώνυμου απάνεμου κόλπου. Υπάρχει εφημέριος, αστυνομικός σταθμός, τελωνοφύλακας, νηπιαγωγείο, δημοτικό σχολείο, γυμνάσιο και λύκειο. Αλλοι οικισμοί είναι το Κουσέλιο, η Κατσαδιά, η Παναγία του Χάρου, ο Πλατύς Γιαλός. Σήμερα οι Λειψοί μαζί με τις γύρω νησίδες αποτελούν τον δήμο Λειψών, που υπάγεται στην επαρχία Καλύμνου.
Αξιοθέατα:
   Οι Λειψοί είναι ένας ιδεώδης τόπος για κάποιον που θέλει να περάσει ήσυχες διακοπές και μακριά από τα αστικά κέντρα να χαρεί τον ήλιο, τη θάλασσα και τη συντροφιά των απλών ανθρώπων. Το νησί διαθέτει ωραιότατες παραλίες: Την Λιεντού, που επειδή βρίσκεται σε κοντινή απόσταση, προτιμάται από πολλούς, τον Κάμπο, τον Πλατύ Γιαλό, την Κατσαδιά στα νότια του νησιού, την Παπανδριά, την Χοχλακούρα, το Τουρκόμνημα, τον Ξηρόκαμπο, τον Μονοδέντρο και τις Καμάρες . Ο γραφικός οικισμός των Λειψών με τα λευκά σπίτια και τα μπλε παραθυρόφυλλα διατηρεί το νησιώτικο χρώμα του, ενώ στην πλατεία ταβερνάκια και καφενεία προσφέρουν τα εκλεκτά τους εδέσματα και ποτά στους επισκέπτες. Στο κέντρο του οικισμού, Β. από τον ναό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, σε ισόγεια αίθουσα βρίσκεται η αρχαιολογική συλλογή των Λειψών. Εκεί υπάρχουν κομμάτια από αγγεία, επιγραφές σε πλάκες και στήλες που ανάγονται στην κλασσική, ελληνιστική και χριστιανική εποχή. Αξίζει να επισκεφθεί κανείς και την γραφική Παναγία του Χάρου, κτισμένη στις αρχές του 17ου αιώνα, τις γειτονικές νησίδες προς τις οποίες διοργανώνονται ημερήσιες εκδρομές-κρουαζιέρες και να περπατήσει στα μονοπάτια που διασχίζουν το νησί οδηγώντας τον φυσιολάτρη περιπατητή σε ειδυλλιακές τοποθεσίες.
Παραδοσιακά φαγητά, γλυκά και ποτά
Φαγητά: Τυρόπιτα, φαβαδοκεφτέδες, κουλούρες (κρίθινες, σταρένιες, εφτάζυμες), καλαμάρι (μαύρο πιλάφι ή γεμιστό), μυζήθρα, τηγανόπιτες, τυρί σε λάδι ή σε άλμη, ψάρια παστά, χταπόδια, τουλουμοτύρι, σπινιάλο, φούσκαλος, πιταρούδια, κατσίκι με πατάτες ή γιουβέτσι, ελιές (μαύρες, πράσινες), λάδι (εξαιρετικής ποιότητας από κορωναίικες ελιές).
Γλυκά: πουγκάκι (ψητό ή τηγανιτό), ξεροτήγανο ή δίπλα, μουσταλευριά - πετιμέζι, μέλι θυμαρίσιο, σύκα ξερά, γλυκά κουταλιού (ντοματάκι, σταφύλι, κυδώνι).
Ποτά: κρασί μαύρο γλυκό φωκιακό - άσπρο και μαύρο ημίγλυκο ή ξηρό (ατομικές παραγωγές σε αγροκτήματα).
Το κείμενο παρατίθεται τον Δεκέμβριο 2002 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Λειψών

ΛΕΡΟΣ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
  Η Λέρος, το νησί της ´Αρτεμης, βρίσκεται ανάμεσα στην Κάλυμνο και την Πάτμο. Καλύπτεται κυρίως από πετρώδεις λόφους με ψηλότερη κορυφή το Κλειδί (305μ). Έχει όμως και πολλές μικρές κοιλάδες, όπως και όρμους, που σχηματίζουν ασφαλέστατα αγκυροβόλια ενώ περιβάλλεται και από πολλά νησάκια. Το όνομα Λέρος είναι πιθανό να προέρχεται από το επίθετο λερός, που σημαίνει λείος.
  Οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν Κάρες. Ο Όμηρος αναφέρει ότι στον Τρωικό Πόλεμο είχαν στείλει πλοία και οι "Καλύνδες νήσοι" πιθανότατα εννοώντας τη Λέρο και την Κάλυμνο. Οι Δωριείς κατέλαβαν το νησί και το αποίκισαν, αλλά αργότερα εκδιώχθηκαν από τους Ίωνες της Μιλήτου, οι οποίοι έφτασαν στο νησί από την πλησιέστερη μικρασιατική ακτή. Σαν αποικία της Μιλήτου, η Λέρος ακολούθησε την τύχη της μητρόπολής της, όταν εκείνη υποτάχθηκε στους Πέρσες. Αργότερα η Λέρος βρέθηκε κατά περιόδους υπό την κυριαρχία της Σπάρτης και της Αθήνας, τελικά όμως παρέμεινε αδιάσπαστα δεμένη με τη Ρόδο. Έτσι όταν οι Ιωαννίτες Ιππότες και αργότερα οι Τούρκοι κατέλαβαν τη Ρόδο, η Λέρος ακολούθησε τη μοίρα της. Ο τουρκικός ζυγός διατηρήθηκε στο νησί από το 1523 ως το 1912, με μια διακοπή τεσσάρων ετών (1824-1828), όταν η Λέρος απελευθερώθηκε από τον ελληνικό στόλο και ενσωματώθηκε στην ανεξάρτητη Ελληνική Επαρχία. Το 1912 την κατέλαβαν οι Ιταλοί και ανέπτυξαν στο νησί μια ισχυρή ναυτική βάση. Από αυτή τη βάση του Πόρτο Λάγκο ξεκίνησε στις 15 Αυγούστου 1940 το ιταλικό υποβρύχιο, που σε καιρό ειρήνης βύθισε μέσα στο λιμάνι της Τήνου το ελληνικό καταδρομικό "'Έλλη". Το 1945 η Λέρος παραδόθηκε στους ´Αγγλους και έπειτα ενοποιήθηκε με την Ελλάδα.
  Η μορφολογία της Λέρου με τους πολλούς λόφους και τις μικρές και εύφορες κοιλάδες ευνόησε την δημιουργία πολλών οικισμών. Πρωτεύουσα θεωρείται ο οικισμός της Αγίας Μαρίνας που σκαρφαλώνει στις πλαγιές του λόφου με το βυζαντινό κάστρο και ενώνεται από την άλλη πλαγιά με δύο ακόμα οικισμούς: τον Πλάτανο και Παντέλι.

Ιστοσελίδα Αναπτυξιακής Εταιρείας Δωδεκανήσου
• http://www.ando.gr/eot/greek/nisia/leros.htm (1 φωτ.)

Λακκί

ΛΕΡΟΣ (Λιμάνι) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
  Τέσσερα μόλις χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από τον Πλάτανο βρίσκεται το Λακκί, το κύριο λιμάνι της Λέρου, κλειστό και ασφαλές, που είναι και το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι της Μεσογείου, με σύγχρονες λιμενικές εγκαταστάσεις και με μονάδα εξυπηρέτησης σκαφών αναψυχής.
  Το Λακκί έχει ένα χρώμα εντελώς ξεχωριστό από το υπόλοιπο νησί, αλλά ασυνήθιστο και εξαιρετικά εντυπωσιακό. Με τα επιβλητικά του κτίρια, παρατεταγμένα στην παραλία και χτισμένα με μια ιδιόμορφη αρχιτεκτονική, μοναδική στο είδος της. Με φαρδείς δρόμους, δενδροστοιχίες και πάρκα, όλα σχεδιασμένα και υλοποιημένα από τους Ιταλούς στο Μεσοπόλεμο. Οι Λέριοι διατήρησαν τα ιστορικά αυτά κτίρια, που σήμερα θεωρούνται ως μοναδικά αρχιτεκτονικά αριστουργήματα των αρχών του 20ού αιώνα σε όλη την Ευρώπη και συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών του νησιού. Λίγο πιο έξω, στο δρόμο για τη Γούρνα, βρίσκεται ο Ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Στέκεται εκεί από το 1000μ.Χ και είναι μια από τις πιο αξιόλογες βυζαντινές εκκλησίες, με υπέροχα ψηφιδωτά του ΙΑ' αιώνα.
  Το Λακκί είναι σήμερα ιδιαίτερα ανεπτυγμένο τουριστικά με μια σύγχρονη αγορά, ξενοδοχειακές μονάδες, εστιατόρια και κέντρα διασκέδασης. Έχει αξιόλογες ήσυχες παραλίες όπως είναι το Κουλούκι και οι Μερικιές. Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Λέρου.

Λιάδι

ΛΙΑΔΙ (Σύμπλεγμα νήσων) ΛΕΡΟΣ
Το νησιωτικό σύμπλεγμα Λιάδι αποτελείται από δύο νησίδες (Λιάδι & Πλάκα) και τρεις βραχονησίδες.

ΛΙΒΑΔΙ ΝΤΕΛΑΠΟΘΗΤΟΥ (Παραλία) ΠΑΤΜΟΣ

Απέχει 12 χμ από τη Σκάλα, περίπου 35 λεπτά περπάτημα από την στάση του λεωφορείου στην παραλία του Κάμπου.

Αυτός ο γραφικός κόλπος είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς του νησιού.
Είναι μια αμμώδης παραλία με λίγα μικρά χαλίκια και ήρεμα νερά αφού προστατεύεται από τον Άγιο Γεώργιο, το απέναντι νησί με το ομώνυμο εκκλησάκι.
Μπορεί να κολυμπήσει κάποιος μέχρι τη μικρή αμμώδη παραλία του νησιού αλλά υπάρχει συνήθως ρεύμα και χρειάζεται αρκετή προσπάθεια σε κάποια σημεία (δεν ενδείκνυται για αγύμναστους).
Στο Λιβάδι υπάρχει ταβέρνα για να προμηθευτείς ό,τι χρειάζεσαι.

Για να φτάσει κάποιος στην παραλία στρίβει δεξιά στη διασταύρωση στο τέλος της παραλίας του Κάμπου, ανεβαίνει το λόφο, στο τέρμα στρίβει αριστερά και μετά από 3 περίπου χιλιόμετρα συναντά έναν κατηφορικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο που οδηγεί στην παραλία.

ΜΑΣΟΥΡΙ (Οικισμός) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
A lively, friendly resort set along the tree-lined coast road and a popular base for families and climbers. The wide sand and shingle beach is great for sunbathing, swimming and water sports. Plenty of places to stroll, shop and eat until late at night, some stylish bars, two internet cafes and a few clubs - all used by locals as well as visitors. A wide choice here of hotels and apartments - most with sea views.

This text is cited Febr 2004 from the Municipality of Kalymnos URL below.

• http://www.kalymnos-isl.gr/qtour2.html

ΜΕΛΙΤΣΑΧΑΣ (Οικισμός) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
Small natural cove with a sand and shingle beach facing west. A real suntrap by day and very quiet in the evening, with just one beach taverna. The road from Myrties is not long but it is hilly. Worth the effort, though, especially as it passes the picturesque harbour of Melitsahas, which is full of fishing boats and activity around them. No wonder the couple of tavernas here specialise in fish!

This text is cited Febr 2004 from the Municipality of Kalymnos URL below.

• http://www.kalymnos-isl.gr/qtour2.html

ΜΕΛΟΪ (Παραλία) ΠΑΤΜΟΣ

Η παραλία του Μελογιού απέχει 2 μόνο χιλιόμετρα-15 λεπτά περπάτημα- από το λιμάνι της Σκάλας, έτσι είναι πολύ δημοφιλής σε όσους δεν έχουν μεταφορικό μέσο. Είναι μια αμμώδης παραλία με αλμυρίκια για σκιά.
Υπάρχει επίσης μία παραδοσιακή ταβέρνα καθώς και ένα μουράγιο για μικρά σκάφη.
Το κάμπινγκ του νησιού απέχει 20 μέτρα από την παραλία και διαθέτει εστιατόριο και μικρή αγορά.

ΜΠΛΕΦΟΥΤΗΣ (Οικισμός) ΛΕΡΟΣ
  Βρίσκεται σ’ έναν ακόμα από τους υπέροχους όρμους στα βόρεια της Λέρου, κοντά στο Παρθένι. Ο Μπλεφούτης είναι μικρός καταπράσινος οικισμός, με όμορφη θάλασσα και μικρά ταβερνάκια. Τόπος ιδανικός για ξεκούραση και ήρεμες διακοπές.
Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Λέρου.

ΜΥΡΤΙΕΣ (Λιμάνι) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
Τhe village nestles into the slopes and base of a tree-clad valley with a dramatic backdrop of mountains. Don't miss the breathtaking seascapes from the top of the hill on approach from the Pothia road. There are a few shops, restaurants, bars, hotels, a shingle beach that's rarely crowded and a jetty that is the departure point for 'taxi' boats and cruises. Catch the view from here of sunset over Telendos, gold and crimson across a fiery sea.

This text is cited Febr 2004 from the Municipality of Kalymnos URL below.

• http://www.kalymnos-isl.gr/qtour2.html

ΝΕΡΑ (Νησάκι) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
A tiny island off the coast near Vlihadia. Just a jetty, a taverna, a beach and the Church of the Cross. The latter is part of an old monastery, but the monks are long gone. These days you'll find only peace and quiet, the scent of mountain flowers and herbs and a clear turquoise sea. It's very inviting.

Ιστοσελίδα Δήμου Καλυμνίων
• http://www.kalymnos-isl.gr/qtour3.html

ΞΗΡΟΚΑΜΠΟΣ (Χωριό) ΛΕΡΟΣ
  Ένας μικρός οικισμός, παλιό παραθαλάσσιο χωριουδάκι κι αυτό, στο νοτιότερο τμήμα του νησιού, μόλις 7χλμ. από την Αγία Μαρίνα. Μπροστά του ανοίγεται ο κόλπος του Ξηρόκαμπου με τις μικρές νησίδες, τα Γλαρονήσια, να ασφαλίζουν την είσοδό του κι απέναντι, σε απόσταση ενός ναυτικού μιλιού, ξεκινάει το άλλο Δωδεκανήσι, η Κάλυμνος. Τα σπίτια του Ξηρόκαμπου απλώνονται σε μια μικρή κοιλάδα, φυτεμένη με ελιές, κυπαρίσσια, αμυγδαλιές και πολλά λουλούδια. Στο βάθος το τοπίο γίνεται ανηφορικό και στην κορυφή του λόφου, σε ύψος 70μ., βρίσκεται το Παλιόκαστρο ή κάστρο των Λεπίδων, παλαιότερο από το Κάστρο της Παναγίας στην Αγία Μαρίνα. Ειναι χτισμένο πάνω στα ερείπια αρχαίας ακρόπολης, που χρονολογείται από το 2500π.Χ. Στην πρωτοχριστιανική περίοδο χτίστηκε μεγάλη βασιλική εκκλησία. Σήμερα στον ίδιο χώρο υπάρχει το κάτασπρο εκκλησάκι της Παναγιάς. Ο Ξηρόκαμπος διαθέτει ξενοδοχεία, νοικιαζόμενα δωμάτια και κάμπινκγ, καθώς επίσης εστιατόρια και κέντρα διασκέδασης. Στην αμμουδερή παραλία του Ξηρόκαμπου, που σκιάζεται από αρμυρίκια, ο επισκέπτης θα απολαύσει το κολύμπι σε πεντακάθαρα νερά. Και για τους τολμηρούς υπάρχει η δυνατότητα ελεύθερης κατάδυσης ή και με φιάλες. Εδώ λειτουργεί και σχολή εκπαίδευσης αυτοδυτών.
Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Λέρου.

ΠΑΝΤΕΛΙ (Συνοικία) ΛΕΡΟΣ
  Ένας μικρός όρμος και ψαροχώρι, με γνήσιο νησιώτικο χαρακτήρα, στα ανατολικά του νησιού, κάτω από τον Πλάτανο. Με τη συνεχή επέκτασή του τείνει να ενωθεί μαζί του. Τα περισσότερα σπίτια του είναι παλιά και παραδοσιακά. Τα καϊκια και οι βάρκες των ψαράδων συμπληρώνουν την ειδυλλιακή εικόνα με φόντο το μπλε της καθάριας θάλασσας. Το Παντέλι σήμερα έχει εξελιχθεί σ’ ένα κοσμοπολίτικο κέντρο με τα γιωτ και τις θαλαμηγούς που δένουν στην προβλήτα δίπλα στα ψαροκάικα, με τα εστιατόρια και με την έντονη νυχτερινή ζωή στις ντίσκο, τα μπαράκια και τις παμπ.
Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Λέρου.

ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΑΜΠΟΥ (Παραλία) ΠΑΤΜΟΣ

Ο Κάτω Κάμπος ή η παραλία του Κάμπου είναι η πιο δημοφιλής του νησιού. Την προτιμούν ιδιαίτερα οι οικογένειες με μικρά παιδιά επειδή η θάλασσα είναι ρηχή και σχετικά ζεστή.
Η ακτή αποτελείται από άμμο και βότσαλα και υπάρχουν αλμυρίκια για όποιον αναζητά φυσική σκιά.
Υπάρχουν ομπρέλες, καφετέριες, ταβέρνες και ενοικιαζόμενος εξοπλισμός για θαλάσσια αθλήματα.
Η παραλία είναι εκτεθειμένη σε νότιους και νοτιοδυτικούς ανέμους αλλά είναι ευχάριστη ακόμα και όταν φυσάει.

ΠΑΡΘΕΝΙ (Χωριό) ΛΕΡΟΣ
  Στο βορειότερο άκρο της Λέρου είναι το Παρθένι και ο ομώνυμος κόλπος του με το νησάκι Αρχάγγελος στην είσοδό του. Το μικρό ψαροχώρι απλώνεται σα ζωγραφιά, ανάμεσα σε μια μεγάλη εύφορη κοιλάδα και στη θάλασσα. Τόπος ιστορικός, γνωστός από την αρχαιότητα. Εδώ λέγεται ότι χτίστηκε το ιερό της Παρθένου Αρτέμιδος κι από εκεί πήρε και το σημερινό του όνομα.
Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Λέρου.

ΠΑΤΜΟΣ (Νησί) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ
  Η Πάτμος, Ανατολικά του Αιγαίου Πελάγους, είναι το βορειότερο νησί της Δωδεκανήσου.
  Η μορφολογία του εδάφους έχει ενδιαφέρον αφού μικροί γυμνοί λόφοι αλληλοδιαδέχονται μικρές πεδινές εκτάσεις και δεκάδες ακρωτήρια γράφουν την δαντελωτή παραλιακή της ζώνη με τους γραφικούς όρμους και τα λιμανάκια. Το κλίμα της είναι ξηρό, οι βόρειοι άνεμοι συχνοί και ο ήλιος την λούζει 3000 ώρες τον χρόνο. Απέχει από τον Πειραιά 161 ναυτικά μίλια. Η έκτασή της είναι 34 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το μέγιστο μήκος της από άκρη σε άκρη 25 χιλιόμετρα.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Πάτμου (2000).

ΠΕΤΡΑ (Παραλία) ΠΑΤΜΟΣ

Οι ντόπιοι ονομάζουν συχνά την Πέτρα Καλικατσού (είναι ένα είδος μικρού κορακιού - καλιακούδα, κάργια - που συνήθιζε να φωλιάζει εκεί).
Η διάσημη Πέτρα δεν έχει φιλοξενήσει μόνο κοράκια αφού την εποχή του Αγίου Χριστόδουλου ήταν ερημητήριο.
Χειροποίητες σκάλες, μια δεξαμενή νερού και ένα αποχετευτικό σύστημα είναι όλα ορατά και λειτουργούν ακόμη σήμερα.
Τα συναισθήματα όσων ανεβαίνουν στην κορυφή της Πέτρας είναι έντονα, αλλά διαφορετικά για τον καθένα. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στην ανάβαση, ειδικά εάν είναι βράδυ.

Η παραλία της Πέτρασ είναι οργανωμένη με ψάθινες ομπρέλες, ξύλινες ξαπλώστρες και καντίνα. Είναι μία φυσική παραλία από χοντρές πέτρες που ξεκινάει απο την Πέτρα και συνεχίζει προς το νότιο τμήμα του νησιού. Εκεί αρχίζει μια δημοφιλής παραλία γυμνιστών, το Πλακί, με βότσαλα και μικρές πέτρες και ενα αλμυρίκι για να σε ξεκουράσει απ’τον ήλιο.
Εκεί που τελειώνει το Πλακί ξεκινά μια σειρά μικρών κόλπων και παραλιών με βότσαλα, αρκετές από τις οποίες είναι δυσπρόσιτες.

Πλάτανος- Αγία Μαρίνα

ΠΛΑΤΑΝΟΣ (Συνοικία) ΛΕΡΟΣ
  Ένα από τα δύο λιμάνια του νησιού η Αγία Μαρίνα, μικρός παραλιακός οικισμός επεκτάθηκε με το χρόνο και ενώθηκε με τον Πλάτανο, την αρχαιότερη συνοικία και πρωτεύουσα του νησιού. Είναι το διοικητικό και εμπορικό κέντρο του νησιού. Από μακριά δείχνει μια μικρή πόλη που εκτείνεται αμφιθεατρικά ανάμεσα σε δύο βουνοπλαγιές με άσπρα σπίτια, που απλώνονται από την παραλία μέχρι τους πρόποδες του Κάστρου. Οσο πλησιάζει όμως ο επισκέπτης η πόλη ξεδιπλώνει ένα-ένα τα θέλγητρά της.
  Στον Πλάτανο διατηρούνται πολλά παραδοσιακά δίπατα σπίτια, κι ανάμεσά τους πολλά αρχοντικά, πυκνοδομημένα έτσι, που δημιουργούν στενά γραφικά σοκάκια και προκαλούν τον επισκέπτη να τα διαβεί. Να συναντήσει τη νοσταλγική ατμόσφαιρα της παλιάς πόλης, το Αυλάκι με τις κρύες βρύσες απ’το καθάριο νερό της πηγής του Παληασκλούπη ή τον παλιό ανεμόμυλο. Η δημαρχία στεγάζεται σε δύο νεοκλασικά κτίρια και δίπλα της ένας γνήσιος παραδοσιακός καφενές, η “Λεριακή Λέσχη”, από τα λίγα που έχουν διασωθεί σήμερα.
  Πλάτανος και Αγία Μαρίνα, άρρηκτα συνδεδεμένες συνοικίες πια, διαθέτουν τη μεγαλύτερη αγορά του νησιού. Μια όμορφη μικρή φιλόξενη πόλη που έχει πολλά να σας προσφέρει από σύγχρονα καταστήματα για κάθε σας αγορά μέχρι τη μαγευτική θέα της από το περίφημο Κάστρο της Παναγιάς. Χτισμένο στην κορυφή του λόφου Απιτύκι, δεσπόζει πάνω από την Αγία Μαρίνα, ελέγχοντας όλη τη γύρω περιοχή με πανοραμική θέα στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, από την Πάτμο ως την Κάλυμνο και πέρα ως τις ακτές της Μικρασίας.
  Για να φτάσετε ως εκεί, αν σας αρέσουν οι ρομαντικοί περίπατοι, θα ανηφορίσετε από τις γειτονιές του Πλάτανου προς την Αγία Παρασκευή κι από εκεί θα ακολουθήσετε το μονοπάτι με τα 500 περίπου σκαλιά. Για τους βιαστικούς υπάρχει ο άνετος αυτοκινητόδρομος.
  Το βυζαντινό κάστρο, που θεμελιώθηκε πάνω σε ερείπια της αρχαίας Ακρόπολης της Λέρου του 7ου αιώνα και ολοκληρώθηκε στις μέρες των ιπποτών του Αγίου Ιωάννη και των Ενετών, είναι καλοδιατηρημένο. Στην εποχή του ήταν απόρθητο, με τρεις επάλξεις και πρόσφερε σίγουρο καταφύγιο στους κατοίκους σε περιόδους επιδρομών. Ανάμεσα στις τρεις μικρές εκκλησίες του κάστρου δεσπόζει ο ναός της Παναγίας, ο πιο σπουδαίος τόπος λατρείας για τους Λέριους, που βρίσκεται στη δυτική πλευρά. Διαθέτει χρυσοποίκιλτο τέμπλο και αξιόλογες αγιογραφίες. Στο Εκκλησιαστικό Μουσείο που στεγάζεται σε νέο κτίριο δίπλα στο Ναό, εκτίθενται σπάνια χειρόγραφα και ιερά βιβλία, πολύτιμες εικόνες, ιερά άμφια και άλλα εκκλησιαστικά αντικείμενα. Στο κάστρο υπάρχουν μεγάλες υπόγειες αποθήκες και δεξαμενές νερού.
Το κείμενο παρατίθεται το Νοέμβριο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο του Δήμου Λέρου.

ΣΑΡΗ (Νησάκι ερημικό) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
  Η μικρή αυτή νησίδα απέχει 300 μ. ανατολικά του ακρωτηρίου Χαλή της Καλύμνου. Στην κορυφή της υπάρχει το νεότερο εκκλησάκι του Αγίου Ισιδώρου, το οποίο είναι κτισμένο πάνω στα ερείπια ενός παλαιοχριστιανικού συγκροτήματος.
  Το συγκρότημα αποτελείται από μία βασιλική με δύο αψίδες στ' ανατολικά, δύο υπέργειες καμαροσκεπής υδατοδεξαμενές, ένα ορθογώνιο δωμάτιο - προέκταση της νότιας υδατοδεξαμενής, ένα πηγάδι και πιθανότατα άλλα προσκτίσματα στα νότια της βασιλικής, όπως συμπεραίνουμε από τους σωζόμενους εκεί τοίχους.
  Το μήκος της βασιλικής είναι, χωρίς τις αψίδες, 14 μ. ενώ το πλάτος της 15. Το μεγάλο της πλάτος δικαιολογείται από το γεγονός ότι περιελάμβανε και κάποια νότια προσκτίσματα. Η βασιλική πρέπει να οικοδομήθηκε στα τέλη του 5ου - αρχές 6ου μ.Χ. αιώνα. Λίγο αργότερα προστέθηκαν και οι δύο υδατοδεξαμενές στ' ανατολικά. Η πολυπληθής επιφανειακή παλαιοχριστιανική κεραμική δείχνει ότι το συγκρότημα αυτό, το οποίο προφανώς ήταν μοναστηριακό, είχε μακρά διάρκεια ζωής.

Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καλυμνίων

• http://www.kalymnos-isl.gr/history/sari.htm

Στημένια

ΣΤΗΜΕΝΙΑ (Οικισμός) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
  Η περιοχή Στημένια (προέρχεται από το εις Τεμένη - ια) αποτελεί το ΒΔ τμήμα της κοιλάδας του Βαθύ. Η ανθρώπινη δραστηριότητα σ' αυτήν αρχίζει από τους προϊστορικούς χρόνους και φτάνει έως και σήμερα. Σε απόσταση 50 περίπου μέτρων βόρεια του ναϋδρίου του Αγίου Νικολάου, το οποίο φέρει εσωτερικά, στο βόρειο τοίχο του ίχνη βυζαντινών τοιχογραφιών, υπάρχει ευρύ σπήλαιο. Το άνοιγμα της εισόδου του που βρίσκεται στ' ανατολικά, διατρέχει όλο το πλάτος του σπηλαίου. Οι διαστάσεις του είναι 14 μ. πλάτος, 15 μήκος και 2,50 μέγιστο σημερινό ύψος. Ολόκληρη η θολωτή οροφή του είναι μαυρισμένη από τη μακροχρόνια χρήση φωτιάς στο εσωτερικό του. Στο δυτικό πέρας του έχει διανοιχθεί κάθετο κυκλικό οπαίο άνοιγμα στην οροφή, διαμέτρου 0,80 μ., με πλευρικές εμβαθύνσεις, για να διευκολύνεται το ανεβοκατέβασμα των ανθρώπων απ' αυτό. Προφανώς το άνοιγμα εξυπηρετούσε τόσο τον εξαερισμό, όσο και τον καλύτερο φωτισμό του σπηλαίου. Ο ευρύς σπηλαιώδης χώρος χωριζόταν εσωτερικά σε διαμερίσματα, όπως μαρτυρούν μικρές λαξευτές υποδοχές κατά μήκος του βορείου τοιχώματός του, για την υποδοχή ξύλινων κατασκευών. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι πρέπει να υπήρχε προϊστορική κατοίκηση σ' αυτό. Γύρω από το σπήλαιο, στην ευρύτερη περιοχή, υπάρχει διάσπαρτη επιφανειακά παλαιοχριστιανική και βυζαντινή κεραμική, καθώς και ερείπια οικημάτων. Σε απόσταση 200 περίπου μέτρων ΝΔ του ναϋδρίου του Αγίου Νικολάου βρίσκεται ένας μισοερειπωμένος καμαροσκεπής υπέργειος παλαιοχριστιανικός τάφος, ορθογώνιας κάτοψης. Εσωτερικά, κατά μήκος της βόρειας πλευράς του, υπάρχει στενό καμαροσκέπαστο μικρό διαμέρισμα, προορισμένο για ταφές (στο εσωτερικό του σώζονται κομμάτια οστών). Επίσης στην περιοχή των Στημένιων υπάρχουν διάσπαρτα διάφορα σκόρπια αρχαία λίθινα μέλη, όπως δόμοι και τμήμα αμφικλινούς ταφόπλακας στην αυλή του Αγίου Νικολάου, μία ασβεστολιθική βάση με κυκλικό τύμπανο και περιμετρική αύλακα, η οποία συνοδεύεται από ημισφαιρική λαξευτή γούρνα και διάφορα νομίσματα.

Το κείμενο παρατίθεται τον Απρίλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Καλυμνίων

• http://www.kalymnos-isl.gr/history/vathi.htm#26

ΤΕΛΕΝΔΟΣ (Νησί) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
In 535 AD, Kalymnos experienced a huge earthquake, with tremors that lasted 14 days. As a result, the old capital of Kellaris was lost under the sea and little Telendos became a separate rocky islet, lying off the west coast. This timeless, traffic-free haven is now reached by regular bus boats from Myrties. Several beaches (one for nudists), good fishing and walking, waterside tavernas, lots of local colour - all make this an irresistible place to recharge the batteries.

This text is cited Febr 2004 from the Municipality of Kalymnos URL below.

• http://www.kalymnos-isl.gr/qtour3.html

ΨΕΡΙΜΟΣ (Νησί) ΚΑΛΥΜΝΟΣ
This barely inhabited island lies in the waters between Kalymnos and Kos. It boasts an idyllic sandy beach in a sheltered bay, lined with traditional tavernas and perfect for swimming, paddling or splashing about. In the middle part of the day during summer the beach can be busy with day trippers - at other times it's blissfully tranquil. A local ferry runs daily from Pothia and some picnic cruises stop there.

This text is cited Febr 2004 from the Municipality of Kalymnos URL below.

• http://www.kalymnos-isl.gr/qtour3.html

ΨΙΛΗ ΑΜΜΟΣ (Παραλία) ΠΑΤΜΟΣ

Η Ψιλή Άμμος είναι μια αμμώδη παραλία που απέχει 20 με 30 λεπτά περπάτημα ή 40 με 60 λεπτά με καΐκι από τη Σκάλα. Έχει πολύ κόσμο τις Κυριακές του Αυγούστου, που οι ντόπιοι κάνουν εκδρομές και οι τουρίστες είναι περισσότεροι λόγω εποχής.
Όταν φυσάει, κύματα μισού μέχρι ενάμιση μέτρου σε προκαλούν να παίξεις μαζί τους. Όταν έχει άπνοια οι μύγες μπορεί να γίνουν ενοχλητικές, αλλά υπάρχουν τρόποι προφύλαξης.
Η παραλία είναι χωρισμένη στα δύο (ανεπίσημα). Μακριά από την ταβέρνα είναι το μέρος των γυμνιστών - παρόλο που ο γυμνισμός απαγορεύεται στο ιερό νησί, σε κάποιες παραλίες είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Στη μεριά της ταβέρνας (στην είσοδο της παραλίας) δεν υπάρχουν γυμνιστές. Οι ιδιοκτήτες της ταβέρνας φροντίζουν όλη την παραλία και προσφέρουν φαγητό από φρέσκα υλικά.
Η πιο φρέσκια πρόταση είναι το κατσίκι. Για όσους σκοπεύουν να μείνουν για βραδινό, θα πρέπει να ειδοποιήσουν την ταβέρνα ώστε να ετοιμάσει αρκετή ποσότητα.
Περαστικοί κατασκηνωτές στήνουν σκηνές κάτω από αλμυρίκια και προφυλάσσονται από τον αέρα από 6 πέτρινους τείχους που είναι χτισμένοι εκεί. Κάποιοι φίλοι του νησιού μένουν αποκλειστικά στη Ψιλή Άμμο σε κάθε τους επίσκεψη. Αυτό δυσκολεύει αυτούς που θα θέλανε να βρουν θέση για κατασκήνωση.