Ναυτικό Μουσείο Γαλαξιδίου

  Το πρώτο ναυτικό μουσείο της Ελλάδας ιδρύθηκε το 1928 και στεγάστηκε σε ένα κτίριο του 1870, πρώην Δημαρχείο της πόλης. Την ιδέα για τη δημιουργία ενός τοπικού μουσείου είχε ο γιατρός Ευθύμιος Βλάμης, γόνος ναυτικής οικογένειας και επί σειρά ετών δήμαρχος και μετέπειτα πρόεδρος της τότε κοινότητας Γαλαξιδίου. Με δική του έκκληση οι Γαλαξιδιώτες έσπευσαν να δωρίσουν τα πολύτιμα κειμήλια που για χρόνια στόλιζαν τα σπίτια τους, κειμήλια που έφεραν το ιστορικό φορτίο μιας πλούσιας ναυτικής παράδοσης και που αποτέλεσαν τον πυρήνα της συλλογής του πρώτου Ναυτικού Μουσείου της Ελλάδας. Το 1932 δημιουργήθηκε και η Αρχαιολογική Συλλογή Γαλαξιδίου που μέχρι σήμερα συστεγάζεται με το Ναυτικό Μουσείο.
  Με τις αδιάλειπτες δωρεές των οικογενειών της πόλης, η συλλογή του μουσείου εμπλουτίστηκε σημαντικά και περιλαμβάνει σήμερα ακρόπρωρα, τμήματα σκαφών, ναυτικά εργαλεία και όργανα, ομοιώματα πλοίων, όπλα αγωνιστών του 1821, καθώς και πλούσιο αρχειακό υλικό, όπως ημερολόγια και έγγραφα πλοίων, διπλώματα πλοιάρχων, ναυτικά φυλλάδια, φωτογραφίες και χάρτες.
  Οι πίνακες ελληνικών ιστιοφόρων ήταν από τα πρώτα εκθέματα του μουσείου και αποτελούν σήμερα την πλουσιότερη συλλογή του είδους στην Ελλάδα. Από τις 160 συνολικά υδατογραφίες, οι 140 απεικονίζουν γαλαξιδιώτικα πλοία, γεγονός που αποδεικνύει τη μεγάλη ακμή της ναυτιλίας του τόπου κατά τη διάρκεια του 19ου και τις αρχές του 20ού αι. Στο μουσείο ανήκει και μια συλλογή από πίνακες του λαϊκού ζωγράφου και καπετάνιου Πέτρου Πετραντζά.
  Στο μουσείο φυλάσσεται επίσης ένα σπάνιο έκθεμα, το πολύτιμο χειρόγραφο με το Χρονικό του Γαλαξιδιού. Πρόκειται για μια σπουδαία όσο και μοναδική πηγή, που αφηγείται την ιστορία της περιοχής από το 10ο έως το 17ο αι. Το έργο, που γράφτηκε το 1703 από τον ιερομόναχο Ευθύμιο, ανακάλυψε στα ερείπια βυζαντινού μοναστηριού το 1864 και εξέδωσε ένα χρόνο αργότερα ο πρωτοπόρος μελετητής της νεοελληνικής γραμματείας Κωνσταντίνος Σάθας.