Ο Νικόλαος Ποριώτης γεννήθηκε στην Καλλίπολι το 1870, μεγάλωσε όμως
στη Σμύρνη, όπου και σπούδασε
στην Ευαγγελική Σχολή. Από το 1889 εγκατεστάθη στας Αθήνας και το 1890 κατετάχθη
στον οικονομικό κλάδο του Πολεμικού Ναυτικού, όπου παρέμεινε εως το 1898 και κατόπι,
από το 1912 εως το 1925 διετέλεσε γραμματεύς των κατά καιρούς στολάρχων.
Πρωτοπαρουσιάσθηκε στα ελληνικά γράμματα σπουδαστής ακόμα στη Σμύρνη
κι' εξακολούθησε να εργάζεται κυρίως σε μεταφράσεις αρχαίων ελληνικών και ξένων
θεατρικών έργων. Έτσι εξέδωσε του Ευριπίδη : Φοίνισσαι και Ικέτιδες (1911), Εκάβη
(1912), Ίων (1933), του Σοφοκλή : Ηλέκτρα (1932), από την Οδύσσεια του Ομήρου
τα ψηφία Χ, Ψ, Ω σε τονικό εξάμετρο, του Μολιέρου τα Ερωτικά Πείσματα (1912),
του Γολδόνη τη Λοκαντιέρα (1903), του Ζαν Ρισπέν το Ισπανικά παραμύθια (1913),
του Όσκαρ Ουάιλδ τη Σαλώμη (1907) και τη Φλωρεντινή τραγωδία (1917), του Τζακόζα
το Σαν τα φύλλα (1916), του Μαίτερλιγκ τη Μαρία Μαγδαληνή (1916), του Σημ. Μπανέλλη
το Δείπνο με τα σκώμματα (1916) και ποιήματα διαφόρων ποιητών με τον τίτλο Ξένη
Λύρα (1925), του Ντ' Αννούντσιο την Κόρη του Γιόριου και του Σαίξπηρ την Κωμωδία
Άλλ' αντ' άλλων (1933).
Η πρωτότυπη εργασία του Ποριώτη είναι λίγα ποιήματα δημοσιευμένα στο
Νουμά κι’ άλλα περιοδικά, η έμμετρη τραγωδία Ροδόπη (1913) και τα Κρυπτογραφικά
αβάκια (1925). Με τον Κιμ. Μιχαηλίδη συνεργαζόταν στην έκδοση του περιοδικού «Παναθήναια»,
έκανε συντάκτης στο εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ελευθερουδάκη κι' από καιρό σε καιρό
εκδίδει κι' από ένα τεύχος του δικού του περιοδικού «Θυμέλη» με δική του μονάχα
ύλη.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
