Εμφανίζονται 9 τίτλοι με αναζήτηση: Αρχαιολογικοί χώροι στην ευρύτερη περιοχή: "ΑΣΤΡΟΣ Λιμάνι ΑΡΚΑΔΙΑ" .
ΒΕΡΒΕΝΑ (Χωριό) ΑΣΤΡΟΣ
Στη θέση Παντελεήμονας της Βέρβενας, σε μια έρημη πλαγιά και σε υψόμετρο 1300μ. περίπου, βρίσκονται τα ερείπια του ιερού της Αρτέμιδος. Απέχει περίπου 45' με τα πόδια από το χωριό Βέρβαινα.
Το 1907 ο Βουρβουραίος καθηγητής αρχαιολογίας Κ. Α. Ρωμαίος έκανε ανασκαφές με πολύ σημαντικά αποτελέσματα. Βρέθηκαν πολλά αρχιτεκτονικά λείψανα από ένα μαρμάρινο ναό και δεκάδες μικροευρήματα αφιερώματα των πιστών. Θραύσματα από αγγεία, χάλκινες αιχμές βελών, πήλινα γυναικεία ειδώλια και άλλα ευρύματα έδειχναν ότι στο μέρος εκείνο λατρευόταν η Αρτεμις, κατεξοχήν Αρκαδική θεά.
Γύρω στο 540 π.χ. χτίστηκε ένας τετράστυλος αμφιπρόστυλος ναός δωρικού ρυθμού. Ο ναός αυτός παρουσιάζει πολλές πρωτοτυπίες στα κιονόκρανα, τα τρίγλυφα και τα γείσα. Μέσα στο σηκό του ναού υπήρχε ένα κολοσσιαίο μαρμάρινο άγαλμα της Αρτέμιδος, ύψους 3μ. από το οποίο βρέθηκε ένα μικρό του τμήμα μόνο. Σύμφωνα με τις αρχαιολογικές ενδείξεις ο ναός πρέπει να λειτουργούσε μέχρι το τέλος της ελληνιστικής περιόδου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών
ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ (Οικισμός) ΑΣΤΡΟΣ
Στη θέση Ανεμόμυλος, 400 μ. βόρεια του χωριού Ελληνικό, υπάρχουν τα λείψανα αρχαίου ναού του 4ου αι. π.Χ., που θεωρείται ότι ανήκει στον Απόλλωνα. Σώζονται τα θεμέλια του ναού. Πάνω τους υπάρχει μικρό κτίσμα με δομικά υλικά από το αρχαίο ιερό.
ΑΣΤΡΟΣ (Λιμάνι) ΑΡΚΑΔΙΑ
Βόρεια του κάστρου του Παραλίου Αστρους και πάνω στο ύψωμα που σχηματίζεται στη μικρή χερσόνησο, διακρίνονται λείψανα αρχαϊκών τειχών. Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, πρόκειται για τείχος που ξεκίνησαν να χτίζουν οι Αιγινίτες οι οποίοι μετοίκησαν στην περιοχή, αλλά τελικά το άφησαν ημιτελές. Στο σημείο αυτό οδηγεί μονοπάτι.
Το κείμενο παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών
ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ (Οικισμός) ΑΣΤΡΟΣ
Το Ελληνικό της Κυνουρίας είναι μεγάλη Ακρόπολη, σε απόσταση 8 χιλ.
ΝΔ του Αστρους. Επιφανειακά
ευρήματα μαρτυρούν κατοίκηση, ήδη από τους Πρωτοελλαδικούς χρόνους. Στους πρώιμους
ελληνιστικούς χρόνους, η ακρόπολη περιβλήθηκε από τείχος, που είχε περίμετρο 1000
περίπου μέτρα. Είχε πάχος 2,20 μ. επτά ορθογώνιους και τρεις ημικυκλικούς πύργους.
Δύο νεκροταφεία των ελληνιστικών και των ρωμαίκών χρόνων, ανέσκαψε τα έτη 1979-80
ο έφορος Θ. Σπυρόπουλος κοντά στις εκκλησίες των αγίων Σάββα και Χριστοφόρου.
Τα ευρήματα εκτίθενται στα Μουσεία
Τριπόλεως και Αστρους.
Κείμενο: Εφόρου Αρχαιοτήτων Dr. Θεόδωρου Γ. Σπυρόπουλου.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Τριπόλεως
ΕΥΑ (Αρχαίος οικισμός) ΑΣΤΡΟΣ
Ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της Αρκαδίας
είναι η Έπαυλη του Ηρώδου Αττικού στην Εύα Δολιανών Κυνουρίας, στην περιοχή της
μονής Λουκούς. Η Εύα ήταν αρχαία κώμη της Κυνουρίας από την οποία σήμερα σώζονται
ελάχιστα λείψανα (θραύσματα κεραμικής κ.λ.π.). Ο Ηρώδης Αττικός (103-179 μ.Χ.)
υπήρξε πάμπλουτος ρήτορας, φιλόσοφος και πολιτικός αλλά και λάτρης και συλλέκτης
έργων τέχνης. Ο πατέρας του Αττικός είχε ήδη στην Εύα μια μικρή έπαυλη από την
οποία φαινεται να διηύθυνε τις οικονομικές επιχειρήσεις του στην Πελοπόννησο.
Ο Ηρώδης Αττικός, έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές του στην Ρώμη
και Αθήνα και καταλάβει αρκετά
αξιώματα στην Ελλάδα και στην Ρώμη αποφάσισε να επεκτείνει την έπαυλη που κληρονόμησε
από τον πατέρα του. Στην απόφασή του αυτή φαίνεται να συνετέλεσε και η πλούσια
ιστορία της περιοχής, όπως και η γειτνίασή της με το διπλανό ιερό του Πολεμοκράτη.
Στην πολυτελή έπαυλή του της Εύας συγκέντρωσε λοιπόν ένα μεγάλο μέρος από τη συλλογή
του σε έργα τέχνης της εποχής όπως και προγενέστερα, μετατρέποντας την έτσι σε
ένα είδος Μουσείου αρχαίας τέχνης και σε καλλιτεχνικό και επιστημονικό ίδρυμα,
αντάξιο των μεγάλων ιδρυμάτων της Ελληνιστικής Ανατολής.
Σήμερα η Έπαυλη του Ηρώδη Αττικού θεωρείται ένα από τα πλουσιώτερα
αρχαιολογικά μνημεία της Ευρώπης. Ο πλούτος των αρχιτεκτονικών, γλυπτών και ψηφιδωτών
της ευρημάτων είναι εκπληκτικός. Η Έπαυλη είναι ένα τεράστιο κτιριακό και πολεοδομικό
συγκρότημα που ξεπερνά τα 20.000 τ.μ. Κτίστηκε σύμφωνα με τις αρχές της ρωμαϊκής
αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας. Η διάταξη μάλιστα των κτισμάτων της βρίσκεται
σε χαρακτηριστική συμφωνία με τα κτίρια της βίλλας του αυτοκράτορα Αδριανού στο
Τίβολι, προς τον οποίο ο Ηρώδης θέλησε έτσι να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του για
την αυτοκρατορική εύνοια που απολάμβανε.
Ο χώρος της Έπαυλης περιλαμβάνει αίθριο (αυλή) που αποτελούσε το κέντρο
της έπαυλης , τεχνητή τάφρο-ποταμό, τρεις στοές με εκπληκτικά ψηφιδωτά δάπεδα,
εξέδρα, Μέγαρο και λουτρικό συγκρότημα. Σώζονται ερείπια από την έπαυλη, υδραγωγείο
με δύο τόξα σε πολύ καλή κατάσταση, ιερό των Νυμφών, θεμέλια οικοδομημάτων, ψηφιδωτά
δάπεδα, κίονες και διάσπαρτο οικοδομικό υλικό.
Η ταύτιση της Έπαυλης έγινε το 1906 από τον αρχαιολόγο Κ. Ρωμαίο,
αν και η θέση ήταν γνωστή από τον περασμένο αιώνα. Οι συστηματικές ανασκαφές άρχισαν
το 1979 και συνεχίζονται μέχρι σήμερα από τον Έφορο Αρχαιοτήτων Δρα Θ. Σπυρόπουλο.
Τα πλούσια ευρήματα από την Έπαυλη εκτίθενται στα Αρχαιολογικά
Μουσεία της Τρίπολης και του Αστρους,
ενώ άλλα παραμένουν σε αποθηκευτικούς χώρους του τελευταίου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Φεβρουάριο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφίες, του ARCADIA website, του Πανεπιστημίου Πατρών
Το περικαλλέστερο και λαμπρότερο έργο των ρωμαϊκών χρόνων στην Ελλάδα
έγινε στην Εύα της Αρκαδίας, 1,5 χιλ. ΝΑ των Κάτω
Δολιανών. Πρόκειται για την έπαυλη του πλούσιου Μαικήνα Ηρώδη Αττικού από
τον Μαραθώνα, που υπήρξε
η σημαντικότερη προσωπικότητα των ρωμαίκών αυτοκρατορικών χρόνων και της όψιμης
αρχαιότητας. Η ίδρυση της μεγάλης βίλλας στην Εύα Αρκαδίας, αποτελεί ένα ιστορικό
παράδοξο, που ερμηνεύεται μόνο απ' την πολυτάραχη ζωή της οικογένειας του πλούσιου
Μαραθώνιου. Οι συνεχείς προστριβές της οικογένειας με τους Αθηναίους εξαιτίας
του υπέρογκου πλούτου και του φθόνου που τον συνοδεύει, αλλά και της πολιτικής
επιρροής που διέθετε η οικογένεια στην αυτοκρατορική αυλή της Ρώμης,
την οδήγησαν να αναζητήσει πολιτικά και κοινωνικά ερίσματα στην περιοχή των Ελευθερολακώνων
του Πάρνωνα και της αριστοκρατικής
και ολιγαρχικής Σπάρτης.
Το μεγάλο κτήμα αποκτήθηκε απ' τον παππού του Ηρώδη, Ίππαρχο ή τον
πατέρα του Αττικό, οι οποίοι έχτισαν και την πρώτη μικρή έπαυλη στην περιοχή,
πριν από τη δήμευση της περιουσίας τους απ' το Δομιτιανό, γύρω στο 90 μ.Χ. Την
αρχική μικρή εγκατάσταση επεξετεινε ο Ηρώδης δημιουργώντας τη μεγαλύτερη στον
ελλαδικό χώρο έπαυλη, εφάμιλλη των επαύλεων και Ανακτόρων των Ρωμαίων αυτοκρατόρων
στην Ιταλία. Ο ίδιος ο Ηρώδης που έζησε απ' το 103-179 μ.Χ. σπούδασε και διέπρεψε
στη Ρώμη και στην Ελλάδα, όπου έλαβε τα ανώτερα θεσμικά αξιώματα, έφθασε δε μέχρι
και το βαθμό του υπάτου (consul ordinarius).
Η βίλλα της Εύας, ολοκληρώθηκε στα χρόνια της Βασιλείας του Αδριανού
(117-138 μ.Χ.) και αποκρυσταλλώνει τις αρχές της εξέλιξης του φαινομένου της Βίλλας
στην περίοδο του λεγόμενου high empire. Ο Ηρώδης σαν Ελληνας είναι προσκολλημένος
στην ελληνική παράδοση, ακολουθεί όμως στην Βίλλα του πολλές από τις επιλογές
του φίλου και προστάτη του Αδριανού, όπως τις αποτύπωσε εκείνος στη μεγάλη βίλλα
του, στο Τίβολι της Ρώμης. Η έπαυλη της Εύας απέβη τελικώς τεράστιο συγκρότημα,
μία πραγματική πόλη. Τα κτίρια έχουν διαταχθεί με βάση τους κυρίαρχους άξονες
της ελληνορωμαίκής πολεοδομίας, είναι δηλαδή ορθογώνια και αναπτυγμένα αξονικά.
Το αρχαιότερο και επισημότερο κτίσμα της βίλλας, είναι η μεγάλη Βασιλική,
στη βόρεια πλευρά της, που ήταν χώρος υποδοχής αλλά και συγκέντρωσης καλλιτεχνικών
έργων και λατρευτικών αγαλμάτων. Ανάμεσα στα καλλιτεχνικά και εθνικά κειμήλια
που συνέλεξε ο Ηρώδης Αττικός και μετέφερε στην Εύα, είναι και οι στήλες των Μαραθωνομάχων,
μία από τις οποίες σώθηκε ολόκληρη και διατηρεί και το επίγραμμα που αναφέρεται
στους πεσόντες Μαραθωνομάχους.
Δίπλα στη Βασιλική είχε κτιστεί η Βιβλιοθήκη του Ηρώδη Αττικού. Ανατολικά,
προς την πλευρά της θάλασσας, ιδρύθηκαν ένας υπαίθριος και ένας ημιυπαίθριος κήπος.
Στο εσωτερικό υπήρχαν Νυμφαία και μία Εξέδρα, που χρησίμευε σαν θερινό εστιατόριο,
περιρρεόμενο από πλούσια νερά. Όλοι οι χώροι ήταν κατακόσμητοι με εξαιρετικά γλυπτά,
που υπογράμμιζαν το χαρακτήρα των κατασκευών. Το κεντρικό τμήμα της βίλλας αποτελούσε
η μεγάλη περίστυλη αυλή της, που ήταν γεμάτη με προτομές και αγάλματα. Την κεντρική
αυλή της βίλλας περιέβαλε τεχνητός ποταμός, πέρα απ' τον οποίο υπήρχαν οι στοές
της έπαυλης, κατακόσμητες με ψηφιδωτά δάπεδα. Επίκεντρο του εκθεσιακού προγράμματος
των γλυπτών αριστουργημάτων, υπήρξε η εξέδρα της βίλλας στην οποία είχαν τοποθετηθεί
και πολλές προτομές Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Το σύνολο συμπληρωνόταν μ' ένα Ιερό
προς τιμήν του Αντίνοου, στο οποίο βρέθηκε και το άγαλμά του, με τα λουτρά της
βίλλας, τη λεγόμενη δυτική Βασιλική και τα διάφορα ψυλάκια σ' όλη την έκταση του
χώρου.
Στην ανασκαφή αποκαλύφθηκαν εκατοντάδες γλυπτά και θραύσματα γλυπτών,
που αποδεικνύουν το συλλεκτικό και διακοσμητικό οίστρο του ιδρυτού της έπαυλης.
Πεθαίνοντας ο Ηρώδης, κληροδότησε τη βίλλα του στην αυτοκρατορική οικογένεια της
Ρώμης. Τo μεγάλο μνημείο καταστράφηκε επανειλημμένα από σεισμούς και βαρβαρικές
επιδρομές και μετατράπηκε σε χριστιανικό ίδρυμα στους πρώιμους χριστιανικούς χρόνους.
Από τότε συνεχίστηκε η καταστροφήτου μέχρι τη συστηματική της ανασκαφή, που άρχισε
το 1979 απ' τον Έφορο Αρχαιοτήτων Θ. Σπυρόπουλο.
Δυστυχώς, πολλά αριστουργήματα καταστράφηκαν και σε πολύ πρόσφατους
χρόνους, αφού μέχρι και το 1960 λειτουργούσε μέσα στα σπλάχνα της βίλλας ένα μεγάλο
ασβεστοκάμινο, που αποτέφρωνε τους θησαυρούς της. Η ανασκαφή κατέστη δυνατή, χάρη
στην ένταξη του έργου στα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ελπίζουμε ότι θα
έχουμε ανάλογη βοήθεια στο μέλλον, για την ολοκλήρωση του έργου ανάδειξης και
αναστήλωσης του μνημείου και για την ίδρυση του Μουσείου της έπαυλης, που θα στεγάσει
τα αριστουργήματα της ανασκαφής της.
Κείμενο: Εφόρου Αρχαιοτήτων Dr. Θεόδωρου Γ. Σπυρόπουλου.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Τριπόλεως
ΘΥΡΕΑ (Αρχαία πόλη) ΑΣΤΡΟΣ
Ο οικισμός στο νησί του Παραλίου Αστρους ταυτίζεται ίσως με την πόλη Θυρέα στην οποία εγκαταστάθηκαν οι Αιγινήτες στην αρχή του Πελοποννησιακού πολέμου.
Στο λόφο υπήρχε εγκατάσταση των Πρωτοελλαδικών ήδη χρόνων, το δε σωζόμενο τείχος, χρονολογείται στους κλασσικούς χρόνους.
Η κώμη στο νησί του Αγ. Ανδρέα περιεβάλλετο από οχυρωματικό περίβολο των κλασσικών ή ελληνιστικών χρόνων. Στο εσωτερικό του οχυρώματος σώζονται ίχνη αρχαίων οικοδομημάτων.
Προϊστορική κατοίκηση που συνέχισε και στα πρώιμα ιστορικά χρόνια, παρουσιάζει η θέση Χερρονήσι, στο νότιο άκρο του Θυρεατικού κόλπου.
Κείμενο: Εφόρου Αρχαιοτήτων Dr. Θεόδωρου Γ. Σπυρόπουλου.
Το απόσπασμα παρατίθεται τον Μάρτιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Δήμου Τριπόλεως
ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ (Οικισμός) ΑΣΤΡΟΣ
Το Ελληνικό είναι τοποθεσία στην Κυνουρία,
8 χιλ. ΝΔ του Αστρους, στο
δρόμο Αστρους-Αγίου Πέτρου,
με ελάχιστα σπίτια. Σε παρακείμενη θέση και πάνω στο λόφο Τειχιό υπάρχουν λείψανα
αρχαίου οικισμού ο οποίος πιθανόν ταυτίζεται με την πόλη Θυρέα.
Σώζονται τμήματα τειχών του 5ου, του 4ου και του 3ου αιώνα π.Χ. Επίσης σώζονται
κατάλοιπα κτηρίων και δεξαμενές της ίδιας εποχής. Υπάρχουν επίσης ίχνη κατοίκησης
από τη μυκηναϊκή περίοδο.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
