Εμφανίζονται 53 τίτλοι με αναζήτηση: Προσκυνήματα στην ευρύτερη περιοχή: "ΑΡΤΑ Νομός ΗΠΕΙΡΟΣ" .
ΑΡΤΑ (Πόλη) ΗΠΕΙΡΟΣ
Ναός κτισμένος κατά το πρώτο ήμισυ του 13ου αιώνα, από την Θεοδώρα. Αρχικά αποτελούσε το καθολικό γυναικείας μονής (μονή Αγίου Γεωργίου). Μετά τον θάνατο του συζύγου της, η Θεοδώρα μόνασε στο μοναστήρι αυτό. Εκεί πέθανε και τάφηκε. Επειδή σε όλη τη ζωή της η Θεοδώρα ανέπτυξε μεγάλη κοινωνική και φιλανθρωπική δράση, μετά τον θάνατό της οι κάτοικοι την ανεγνώρισαν ως αγία και πολιούχο της Αρτας, μετονόμασαν δε τον ναό σε ναό Αγίας Θεοδώρας. Η μνήμη της γιορτάζεται στις 11 Μαρτίου από τους κατοίκους της Αρτας και των γύρω περιοχών. Ο αρχικός ναός είχε τον τύπο τρίκλητης βασιλικής με πολλά ελληνιστικά στοιχεία. Τα κιονόκρανα του καθολικού, προερχόμενα από αρχαίο ή παλαιοχριστιανικό ναό παρουσιάζουν ενδιαφέρον όπως και ο μαρμάρινος διάκοσμος του κυρίως ναού.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχίας Αρτας
Ο ναός της Αγίας Θεοδώρας συνδέει τη σημερινή με τη βυζαντινή Άρτα,
αφού εκτός από το κτίσμα έχουμε εντός αυτού αριστερά της νότιας εισόδου το τάφο
της Πολιούχου Αγίας Θεοδώρας, ο οποίος αποτελείται από δύο μέρη: το κύριο σώμα,
δηλαδή τη σαρκοφάγο, και το επάνω από αυτή κιονοστήρικτο επιστύλιο.
Όπως μας πληροφορεί ο βιογράφος της Αγίας Θεοδώρας μοναχός Ιώβ, ο
ναός ιδρύθηκε το 13ο αιώνα απ’ την ίδια την Αγία Θεοδώρα προς τιμή του Αγίου
Γεωργίου και λειτούργησε ως γυναικείο μοναστήρι.
Ο ναός της Αγίας Θεοδώρας και αυτός της Παρηγορήτισσας
αποτελούν την έκφραση της αισθητικής αντίληψης στο χώρο της τέχνης κατά τη δημιουργική
περίοδο του Δεσποτάτου της Ηπείρου.
(κείμενο: Απόστολος Δ. Τρομπούκης)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
της Νομαρχίας ´Αρτας.
Kομψός Βυζαντινός ναός μορφής μονόκλιτης βασιλικής ο οποίος βρίσκεται φωλιασμένος στην καρδιά της κάτω πόλης. Ο ναός έχει πλούσια εξωτερική κεραμοπλαστική διακόσμηση, που δίνει χάρη και γραφικότητα στο μνημείο. Τα εφυαλωμένα αβακίδια και δύο εφυαλωμένοι πίνακες (των Τριών Ιεραρχών και της Σταυρώσεως) της ανατολικής πλευράς του ναού αποσπούν την προσοχή του επισκέπτη. Ο ναός θεωρείται νεότερος της Παρηγορήτισσας, ίσως των αρχών του 14ου αιώνα.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχίας Αρτας
Βρίσκεται στην παλιά συνοικία του Τουρκοπάζαρου της ´Αρτας.
Ο ναός χρονολογείται
στο τέλος του 14ου αιώνα, ενώ το σωζόμενο στρώμα τοιχογραφιών το 17ο αιώνα. Κατά
τον 17ο αιώνα ειχε εγκατασταθεί στον περίβολό του η Ελληνική Σχολή του βαθύπλουτου
Καστοριανού Μανολάκη. Πρώτοι ερευνητές που αναφέρουν το ναό του Αγίου Βασιλείου
είναι ο Ρώσος αρχιμανδρίτης Αντωνίνος το 1886 και ο μητροπολίτης Σεραφείμ το 1884.
Είναι μονόκλιτη βασιλική που φέρει δύο κογχωτά παρεκκλήσια: το νότιο
τιμάται στη μνήμη του Αγ. Γρηγορίου και το βόρειο στη μνήμη του Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Εξωτερικά φέρει πλούσιο κεραμοπλαστικό διάκοσμο και δύο εφυαλωμένες εικόνες στο
αέτωμα της ανατολικής πλευράς: των Τριών Ιεραρχών και της Σταύρωσης. Εσωτερικά
είναι κατάγραφος.
Το 1979 έγινε στερέωση τοιχογραφιών και καθαίρεση κονιαμάτων. Το 1980
επισκευή στέγης, στερέωση τοιχοποιίας. Το 1991 ανακατασκευή στέγης και το 1994
ηλεκτροφωτισμός. Είναι ενοριακός ναός, που όμως λειτουργεί μόνο την ημέρα που
τιμάται.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία περιλαμβάνει και φωτογραφία.
Ο Ναός αυτός βρίσκεται κοντά στη γέφυρα της ´Αρτας και αριστερά
της εθνικής οδού ´Αρτας-Ιωαννίνων.
Με βάση των στοιχείων της τεχνικής κατασκευής, αλλά και από τα ευρήματα
των ανασκαφών, ο καθηγητής Παναγ. Βοκοτόπουλος τοποθετεί την ίδρυση του μνημείου
περίπου στο 900 μ.Χ.
Το πιο εντυπωσιακό από τα εξωτερικά γνωρίσματα αυτού του ναού είναι
ο επιβλητικός τρούλος του, αλλά και ο καλαίσθητος κεραμοπλαστικός του διάκοσμος
με τις οδοντωτές του ταινίες.
(κείμενο: Απόστολος Δ. Τρομπούκης)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
της Νομαρχίας ´Αρτας.
Πρόκεται για ένα μικρό ναό που κτίστηκε το 1770 στη θέση παλαιότερου ναού ο οποίος κάηκε το 1692 επί Γκιαούρ Μπέη.
(κείμενο: Α. ΑΓΓΕΛΗ)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
της Νομαρχίας ´Αρτας.
Τηλέφωνο: +30 26810 27533
Φαξ: +30 26810 28610
ΒΕΛΕΝΤΖΙΚΟ (Χωριό) ΑΡΤΑ
ΒΟΥΡΓΑΡΕΛΙ (Κωμόπολη) ΑΡΤΑ
Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου με τη σημερινή της μορφή χτίστηκε στα
1951-52, σε σχέδια του Αναστασίου Ορλάνδου, με πρωτοστάτη τον αείμνηστο δάσκαλο
Γ. Παπαδημητρίου και την προσωπική εργασία των κατοίκων. Στην ίδια θέση υπήρχε
η παλιά εκκλησία του χωριού που κάηκε από τους Γερμανούς το 1943. Τα τελευταία
χρόνια, με πρωτοβουλία του ιερέα Κίμωνα Ψωράκη, γίνεται η αγιογράφηση του ναού.
Το κείμενο παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2002 , από την ιστοσελίδα του Συλλόγου Βουργαρελιωτών Αττικής
ΘΕΟΔΩΡΙΑΝΑ (Χωριό) ΑΡΤΑ
Ξυλόστεγη βασιλική χωρίς τοιχογραφίες, αλλά με ωραίο ξυλόγλυπτο τέμπλο. Χτίστηκε το 1793. Στον περίβολο του ναού λειτούργησε αλληλοδιδακτική σχολή (είδος κρυφού σχολείου) όπου δίδαξε ο λόγιος μοναχός Ανθιμος Αργυρόπουλος, στέλεχος της Φιλικής Εταιρίας.
ΚΙΡΚΙΖΑΤΕΣ (Χωριό) ΑΡΤΑ
Πολύ κοντά στον ´Αγιο Δημήτριο του Κατσούρη στο χωριό Κιρκιζάτες
βρίσκεται ο ναός ´Αγιος Νικόλαος της Ροδιάς. Πρόκειται για κτίσμα του τέλους
του 13ου αιώνα.
Ο ναός αυτός σε αντίθεση με τους άλλους ναούς της ´Αρτας
διατήρησε την ωραία του εσωτερική διακόσμηση αναλλοίωτη, τόσο τη γλυπτική όσο
και τη γραπτή.
Αξιοπαρατήρητη είναι επίσης και η στέγη αυτού του ναού.
(κείμενο: Απόστολος Δ. Τρομπούκης)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
της Νομαρχίας ´Αρτας.
ΚΟΡΩΝΗΣΙΑ (Νησί) ΑΡΤΑ
Μέσα στην αγκαλιά του Αμβρακικού
κόλπου βρίσκεται ένα ακόμη δείγμα της βυζαντινής πολιτιστικής κληρονομιάς,
είναι ο μικρός ναός της Γέννησης της Θεοτόκου πάνω στο πανέμορφο νησάκι της Κορωνησίας.
Από τις σωσμένες γραπτές μαρτυρίες μαθαίνουμε ότι ο ναός υπήρχε και
πριν το 1193 μ.Χ.
Στον εξωτερικό διάκοσμο του ναού συμπεριλαμβάνεται και η εντοιχισμένη
στο καμπαναριό ορθογώνια μαρμάρινη πλάκα με τις ανάγλυφες παραστάσεις.
Η πλάκα αυτή διατρυπάται από ελαφρό πεταλόμορφο τόξο και στέφεται
από γλυπτό κανόνα.
(κείμενο: Απόστολος Δ. Τρομπούκης)
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
της Νομαρχίας ´Αρτας.
ΚΥΨΕΛΗ (Χωριό) ΑΡΤΑ
Σώζεται μόνο ο ναός. Είναι μικρή ξυλόστεγη βασιλική και ιδρύθηκε το 1700. Έχει τοιχογραφίες οι οποίες έγιναν επίσης το 1700 και διατηρούνται σε καλή κατάσταση.
ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ (Χωριό) ΑΡΤΑ
ΜΕΛΙΣΣΟΥΡΓΟΙ (Κωμόπολη) ΑΡΤΑ
Τρίκλιτη θολωτή βασιλική χωρίς τρούλο. Κτίστηκε 1778 αλλά επειδή καταστράφηκε από τους Τούρκους, ανακατασκευάστηκε το μεγαλύτερο τμήμα του το 1846. Έχει τοιχογραφίες του 19ου αιώνα.
ΜΕΣΟΠΥΡΓΟΣ (Χωριό) ΑΡΤΑ
Πλακοσκεπής ξυλόστεγη βασιλική. Κτίστηκε το 1781 και έχει θαυμάσιες τοιχογραφίες.
ΜΙΚΡΟΣΠΗΛΙΑ (Χωριό) ΑΡΤΑ
Κηρυγμένο μνημείο
ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ (Χωριό) ΒΟΥΡΓΑΡΕΛΙ
Ο ναός των γενεθλίων της Θεοτόκου η Κόκκινη εκκλησία είναι κτισμένη σε ένα εξαίσιο τοπίο επάνω στα Τζουμέρκα, μακριά από την άλλοτε πρωτεύουσα του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Βρίσκεται στον Οικισμό Παλαιοχώρι, λίγο προτού φθάσουμε στο Βουργαρέλι και ακριβώς πλάι στον εθνικό δρόμο Αρτας Τρικάλων. Ο ναός αυτός κτίστηκε στο 1281 όταν δεσπότης της Αρτας ήταν ο Νικηφόρος Α όπως μας πληροφορεί επιγραφή, γραμμένη στον τοίχο του εσωτερικού του. Η πληθώρα των κόκκινων πλίνθων που χρησιμοποιήθηκαν ως στοιχεία τοιχοποιίας και διακόσμησης δικαιολογούν την προσωνυμία κόκκινη εκκλησία.
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχίας Αρτας
Η Κόκκινη Εκκλησιά ή Παναγία Βελλάς είναι ένα από τα σημαντικότερα
μνημεία που δημιούργησε κατά τον 13ο αιώνα στην Ήπειρο η ένδοξος δυναστεία των
Κομνηνοδουκάδων.
Βρίσκεται στον οικισμό Παλαιοχώρι, 3 χιλ. νότια του Βουργαρελίου.
Χτίστηκε το 1281, είναι δηλ. προγενέστερη της Παρηγορίτισσας ´Αρτας, με
δαπάνη του Θεοδώρου Τσιμισκή, πρωτοστράτορα της Βυζαντινής Αυλής. Είναι δίστηλος
σταυροειδής εγγεγραμμένος ναός με μία μόνο τρίπλευρη αψίδα και με τριμερή νάρθηκα.
Ο ακαδημαϊκός Αναστάσιος Ορλάνδος αναφέρει σχετικά με το όνομα: Η
ονομασία Κόκκινη Εκκλησιά οφείλεται προφανώς στο ζωηρώς ερυθρό χρώμα των πλίνθων,
από τις οποίες αποτελείται η τοιχοποιϊα του ναού. Παναγία Βελλάς δε ονομάστηκε
λόγω της σχέσης της με την επισκοπή ή τη μονή Βελλάς, κωμόπολη στην αρχαία Φωτίκη,
παρά τον ποταμό Θύαμη. Από παράδοση λέγεται και "βασιλομονάστηρο", πιθανόν
διότι αποτέλεσε κάποτε το καθολικό (κυρίως ναό) «βασιλικής μονής που όταν εγκαταλείφθηκε
, έγινε μετόχι στη μονή Βελλάς , από όπου και το όνομα.
Στις τοιχογραφίες που διατηρούνται αποσπασματικά και με φθορές και
χρονολογούνται στα 1295, εικονίζονται άγιοι και λαϊκοί, όπως οι κτήτορες Θεόδωρος
Τσιμισκής και η σύζυγος του Μαρία, ο αδελφός του Ιωάννης και η σύζυγός του ´Αννα,
οι δεσπόται Νικηφόρος και ´Αννα.
Ο ναός είναι αφιερωμένος στο Γενέσιον της Θεοτόκου και γιορτάζει
στις 8 Σεπτεμβρίου.
Το κείμενο παρατίθεται τον Σεπτέμβριο 2002 , από την ιστοσελίδα του Συλλόγου Βουργαρελιωτών Αττικής
ΠΕΤΑ (Κωμόπολη) ΑΡΤΑ
Πλακοσκέπαστη, τρίκλιτη, θολωτή βασιλική χωρίς τρούλο, με κιονοστήρικτη τοξωτή στοά (υπόστεγο) και ωραίο ξεχωριστό κωδωνοστάσιο. Κτίστηκε πριν το 1765, αλλά επειδή πυρπολήθηκε το 1822 ανακαινίστηκε το 1850. Αξιόλογα κειμήλια είναι ένας μεταξοκέντητος επιτάφιος του 1647 και ευαγγέλιο έκδοσης Βενετίας του 1765
ΠΗΓΕΣ (Χωριό) ΑΡΤΑ
Βρίσκεται στις βορειοανατολικές εσχατιές του Νομού και σε απόσταση
μιας περίπου ώρας από το χωριό Πηγές, σκαρφαλωμένο στην πλαγιά ενός απόκρυμνου
βουνού του οποίου τα πόδια γλείφει αθόρυβα με τα νερά του ο ποταμός Αχελώος ή
Ασπροπόταμος όπως τον λένε. Απ΄τα κτίσματα του παλιού μοναστηριού σώζεται ο ναός
μόνο ακέραιος και γύρω του ερειπωμένα κελλιά απ΄τα οποία ένα αναστηλώθηκε πρόσφατα.
Ο ναός είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου αλλά πανηγυρίζει στις 23 Αυγούστου.
Εκείνο που έκανε ξακουστό το μοναστήρι του Σέλτσου δεν είναι τόσο
η αισθητική και καλλιτεχνική του αξία όσο η ιστορία του: εκεί κλείστηκαν το 1804
πάνω από χίλιοι Σουλιώτες με αρχηγό τον Κίτσο Μπότσαρη για να γλιτώσουν απο την
μανία των Τουρκαλβανών του Αλή Πασά. Στις 23 Απριλίου μετά από τετράμηνη πολιορκία
κυριεύτηκε το μοναστήρι. Κατά την ηρωική έξοδο που επιχείρησαν οι Σουλιώτες σώθηκαν
μόνο πενήντα, τα δε γυναικόπαιδα για να μην πέσουν στα χέρια των βαρβάρων, γκρεμίστηκαν
σε βάραθρο 300 μέτρων, αναδεικνύοντας έτσι το μοναστήρι του Σέλτσου σε νέο Ζάλογγο.
ΠΛΗΣΙΟΙ (Χωριό) ΑΡΤΑ
Είναι το αρχαιότερο μνημείο της βυζαντινής Αρτας. Βρίσκεται στη πεδιάδα της Αρτας στο χωριό Πλησιοί. Κατά τον Ορλάνδο ο αρχικός ναός ήταν τρίκλιτη θολωτή βασιλική καθαρά ανατολικού τύπου η οποίο κτίστηκε πολύ πριν από την ίδρυση του δεσποτάτου της Ηπείρου (το 10ο περίπου αιώνα), αλλά στο τέλος του 12ου με τις αρχές του 13ου αιώνα μετασκευάστηκε στη σημερινή του μορφή. Ο ναός είναι σταυροειδής εγγεγραμμένος με τρούλο και ανατολικά καταλήγει σε τρεις ημικυκλικές κόγχες
Το κείμενο παρατίθεται τον Ιούλιο 2003 από την ακόλουθη ιστοσελίδα, με φωτογραφία, της Νομαρχίας Αρτας
ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ (Κόλπος) ΗΠΕΙΡΟΣ
Βρίσκεται στο εξωτερικό αριστερό άκρο του μυχού του Αμβρακικού Κόλπου
πάνω στο ακρωτήρι Δερβίσης όπου είναι και ναυτικός φάρος.
Είναι περισσότερο γνωστός για την ειδυλλιακή του θέση και από τη λειτουργία
που γίνεται κάθε χρόνο στη γιορτή του Αγίου Γεωργίου κατά την οποία προσέρχονται
πολλοί πιστοί από την περιοχή της Αμφιλοχίας.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Αύγουστο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
του Δήμου Αμφιλοχίας
(1997, Β Έκδοση).
ΘΕΟΔΩΡΙΑΝΑ (Χωριό) ΑΡΤΑ
Ενοριακός ναός. Τρίκλητη βασιλική με νάρθηκα και πολλούς εσωτερικούς έναστρους θόλους. Κτίστηκε το 1880 και έχει θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο, δεσποτικό και άμβωνα καθώς και μοναδική ξυλόγλυπτη σκεπαστή Αγία Τράπεζα.
ΒΕΛΕΝΤΖΙΚΟ (Χωριό) ΑΡΤΑ
Τηλέφωνο: +30 26810 67660
ΒΟΥΡΓΑΡΕΛΙ (Κωμόπολη) ΑΡΤΑ
ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ (Χωριό) ΑΡΤΑ
Τηλέφωνο: +30 26850 51267
Ο πλακοσκέπαστος ναός είναι τρίκλητη θολωτή βασιλική χωρίς τρούλο με ενσωματομένο κωδωνοστάσιο. Ιδρύθηκε το 1730, αλλά ανακατασκευάστηκε εκ θεμελίων το 1827. Ξεχωρίζουν για την τέχνη τους το ξυλόγλυπτο τέμπλο και η μεγάλη εικόνα της Αγίας Αικατερίνης με επίχρυσο ανάγλυφο επικάλυμμα. Στον ναό φυλάσσονται σκαλιστές ασημένιες λειψανοθήκες αγίων. Ο επισκέπτης τους καλοκαιρινούς μήνες μπορεί να διανυκτερεύσει στα κελιά του ανενεργού μοναστηριού.
ΚΑΤΩ ΚΑΛΕΝΤΙΝΗ (Χωριό) ΑΡΤΑ
ΜΕΛΙΣΣΟΥΡΓΟΙ (Κωμόπολη) ΑΡΤΑ
Τηλέφωνο: +30 26540 23933
ΜΟΝΗ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (Μοναστήρι) ΑΡΤΑ
Τηλέφωνο: +30 26810 27660, 24829
Κτίστηκε το 13ο αιώνα από τον Μιχαήλ Δούκα Κομνηνό, Δεσπότη του Δεσποτάτου της Ηπείρου.
Την εποχή της Τουρκοκρατίας επονομάζεται "Παναγία της Βρύσεως" επειδή βρισκόταν κοντά σε κάποια βρύση.
Το σιγίλλιο του Πατριάρχη Ιερεμίου Β' (1591) αναφέρει ότι η Μονή Κάτω Παναγιάς είχε προσαρτήσει ως μετόχι
τη Μονή της Παρηγορήτισσας.
Ο ναός
ανήκει στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής. Είναι
σταυρεπίστεγος με εγκάρσια καμάρα.
Στην ανατολική πλευρά απολήγει σε τρεις ημιεξαγωνικές αψίδες, ενώ στη δυτική φέρει μεταγενέστερο νάρθηκα.
Εξωτερικά έχει πλούσιο κεραμοπλαστικό διάκοσμο (πλίνθινη επιγραφή, σταυροειδές συμπίλημα), εσωτερικά είναι
κατάγραφος με τοιχογραφίες του 18ου αιώνα.
Το 1969 επισκευάστηκε η στέγη και τα παράθυρα της βόρειας και νότιας πλευράς. Από το 1994
άρχισε η συντήρηση των τοιχογραφιών. Το 1995 αντικαθίσταται η στέγη και επισκευάζεται η τοιχοποιία του
ναού. Τα έργα συνεχίζονται. Σήμερα λειτουργεί ως γυναικεία μονή.
ΠΕΤΑ (Δήμος) ΑΡΤΑ
Μονή Μεγαλόχαρης: Κηρυγμένο μνημείο. Κτίστηκε στα μέσα του 17ου αιώνα και τιμάται στη Γέννηση της Θεοτόκου. Η ιστορία του μοναστηριού για πολλά χρόνια συνδέθηκε με την Εθνική μας ιστορία. Ραδοβυζινοί καπεταναίοι κήρυξαν στις 25 Ιανουαρίου 1854 επανάσταση κατά των Τούρκων, τη γνωστή ως επανάσταση της Μπότσης
ΣΚΟΥΛΙΚΑΡΙΑ (Χωριό) ΑΡΤΑ
Τηλέφωνο: +30 26810 97432
Πρόκειται για ερειπωμένο μοναστήρι του οποίου μόνο ο ναός σώζεται
ακέραιος. Το μοναστήρι και ο ναός του καταστράφηκαν από τους Τούρκους κατά την
επανάσταση των Ραδοβυζίων το 1854. Ο ναός ξαναχτίστηκε το 1867, είναι τρίκλιτη
θολωτή βασιλική με μικρό τρούλο και δεν παρουσιάζει κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Εκείνο που έκανε ξακουστό αυτό το μοναστήρι δεν είναι η καλλιτεχνική
του αξία, αλλά η ιστορία του: Σε αυτό έλαχε να γίνει το λίκνο ενός από τους ενδοξότερους
ήρωες της επανάστασης του 1821, του «γιού της καλόγριας» του Γεωργίου Καραϊσκάκη.
Σώζεται μισογκρεμισμένο το κελί (ένα καμαροσκέπαστο υπόγειο) όπου η καλόγρια Ζωίτσα
Ντιμισκή τον γέννησε το 1872 και για να αποφύγει το σκάνδαλο και την οργή των
συγγενών της κατέφυγε με το παιδί της στο Μαυρομάτι
της Καρδίτσας.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
