Εμφανίζονται 9 τίτλοι με αναζήτηση: Κεντρικές σελίδες στην ευρύτερη περιοχή: "ΜΥΤΙΛΗΝΗ Πόλη ΛΕΣΒΟΣ" .
ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 61264
Σε απόσταση 7,3 χιλιομέτρων νότια της Μυτιλήνης
και σε υψόμετρο 150 μέτρων βρίσκεται η Αγία Μαρίνα. Καταγράφεται για πρώτη φορά
σε οθωμανικά κατάστιχα του 16ου αιώνα και το 1653 σε κώδικα της Iερoσoλυμιτικής
Βιβλιoθήκης. Με τις σημερινές γεωμορφολογικές συνθήκες υπάρχει μερική οπτική επαφή
με τη θάλασσα, φαίνεται όμως ότι ο κεντρικός οικιστικός πυρήνας του χωριού μάλλον
ήταν αθέατος από τη θάλασσα.
Αλλωστε το παρακείμενο τοπωνύμιο Βίγλα, μαρτυρεί χωρίς αμφιβολία τη
λειτουργία παρατηρητηρίου, μέχρι της αρχές του 19ου αιώνα τουλάχιστον, για το
φόβο των πειρατικών επιδρομών. Σε κατάστιχο μάλιστα του 1807 είναι καταγραμμένοι
οι μισθοί που καταβάλλονταν στον λεγόμενο βιγλάτορα.
Στη φορολογική απογραφή του 1840 καταγράφονται 131 χριστιανικές οικογένειες,
ενώ το 1908 οι οικογένειες είναι περίπου 230. Το 1928 απογράφηκαν 1.095 κάτοικοι,
ενώ μεταπολεμικά ο πληθυσμός μειώθηκε. Το 1951 το χωριό είχε 794 κατοίκους και
το 1981 635.
Ασφαλώς η ονομασία του χωριού σχετίζεται με την τιμώμενη ομώνυμη αγία,
στη μνήμη της οποίας είναι αφιερωμένος και ο ναός του χωριού. Ο ναός χρονολογείται
τουλάχιστον από το 1797, σύμφωνα με εντοιχισμένη πλάκα, που βρίσκεται πάνω από
την κύρια είσοδο του ναού. Είναι ρυθμού βασιλικής και έχει δεχθεί αρκετές ανακαινίσεις.
Το έτος 1840 αποτελεί και γι’ αυτό το χωριό το παλαιότερο χρονολογικό όριο για
λειτουργία δημοτικού σχολείου.
ΑΛΥΦΑΝΤΑ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 20243
Βρίσκεται σε απόσταση 3,3 χιλιομέτρων ανατολικά της Μυτιλήνης
και σε υψόμετρο 175 μέτρων. Καταγράφεται για πρώτη φορά σε οθωμανικά κατάστιχα
του 16ου αιώνα, αλλά στους επόμενους αιώνες, μέχρι τα μέσα του 19ου, δεν αναφέρεται
πουθενά ως οικισμός. Το 1849 θεωρείται μάλλον ως εξοχή των Μυτιληναίων με ελάχιστα
σπίτια, παρά ως χωριό. Ως έτος επανίδρυσης του οικισμού μπορούμε να θεωρήσουμε
συμβατικά το 1873, οπότε και καταχωρίζεται σε Δημοτολόγιο του 1956 η πρώτη εγγραφή
κατοίκου σ’ αυτόν. Πρώτη αναφορά για την ύπαρξη του οικισμού γίνεται το 1881,
οπότε και καταγράφονται 50 σπίτια και ένας ναός, του Αγίου Γεωργίου. Φαίνεται
ότι την αιτία της επανίδρυσης του οικισμού πρέπει να αναζητήσουμε στην επιθυμία
των Μυτιληναίων να εκμεταλλευθούν καλύτερα τα ελαιοκτήματα της περιοχής.
Το 1908 καταγράφονται στα Αληφαντά περί τα 60 σπίτια, ενώ το 1928
στον οικισμό που υπάγεται στο Δήμο
Μυτιλήνης, απογράφονται 238 κάτοικοι. Ως ανεξάρτητη κοινότητα ανακηρύχθηκε
το 1946 (Νομ. Διάτ. 107/26-9-1946). Το 1951 ο πληθυσμός του ανερχόταν στους 189
κατοίκους και το 1971 στους 132. Ο σημερινός ναός του Αγίου Γεωργίου «αναγέρθηκε
εκ βάθρων» σε ρυθμό βασιλικής και με βάση σχέδιο του αρχιτέκτονα Ιωάννη Κόκκινου
ή Μαλή, μετά την πυρκαϊά του 1912 που αποτέφρωσε την παλιά εκκλησία.
ΑΦΑΛΩΝΑΣ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 31724
Ο Αφάλωνας είναι χτισμένος σε υψόμετρο 100 μέτρων στις παρυφές ενός
κατάφυτου από ελιές λόφου και σε απόσταση 7 χιλιομέτρων από τη Μυτιλήνη.
Το χωριό καταγράφεται το 1566/7 στον απολεσθέντα κώδικα της Μητροπόλεως
Μυτιλήνης. Η επιλογή της συγκεκριμένης περιοχής, ως χώρου ίδρυσης του χωριού,
πρέπει ασφαλώς να αποδοθεί στην επιθυμία των κατοίκων της εποχής εκείνης να προστατεύσουν
τη ζωή και την περιουσία τους, κινητή και ακίνητη, από τη μάστιγα της πειρατείας.
Οι παλιοί πύργοι άλλωστε που υπήρχαν στο χωριό τον ίδιο σκοπό εξυπηρετούσαν.
Το 1840, σύμφωνα με επίσημη οθωμανική φορολογική στατιστική ο Αφάλωνας
διαθέτει 109 χριστιανικές μόνο οικογένειες. Στις 23 Φεβρουαρίου του 1867 εξαιτίας
ενός ισχυρότατου σεισμού που πλήττει τη Λέσβο,
από τα 180 σπίτια που διέθετε τότε το χωριό, δεν έμεινε όρθιο ούτε ένα. Την καταστροφή
ολοκλήρωσε μια πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στα ερείπια των γκρεμισμένων σπιτιών, με
αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο μέσα στα χαλάσματα 80 άτομα.
Το 1908 ο Αφάλωνας διαθέτει 220 οικογένειες και το 1928, σύμφωνα με
την πρώτη ελληνική απογραφή, 852 κατοίκους. Το 1971 ο αριθμός των κατοίκων του
πέφτει στους 642.
Ο ναός του χωριού που είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου,
άρχισε να κατασκευάζεται το 1914 στη θέση παλαιότερου ναού μικρότερων διαστάσεων,
με βάση σχέδιο του Αργυρίου Αδαλή, γνωστού από την οικοδόμηση της εκκλησίας του
Αγίου Θεράποντα και του καλλιμάρμαρου Γυμνασίου Μυτιλήνης. Η εκκλησία, εκτός των
άλλων, συντηρεί στα μέσα του 19ου αιώνα μαζί με τη δημογεροντία τη λειτουργία
του δημοτικού σχολείου, η ύπαρξη του οποίου αναφέρεται για πρώτη φορά το 1840.
ΛΟΥΤΡΑ (Κωμόπολη) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 91233
Βρίσκονται σε απόσταση 8,8 χιλιομέτρων νοτιοανατολικά της Μυτιλήνης
και σε υψόμετρο 75 μέτρων, χωρίς να έχουν καμιά οπτική επαφή με το ανοιχτό πέλαγος,
προφανώς εξαιτίας του φόβου των πειρατικών επιδρομών. Καταγράφονται για πρώτη
φορά σε οθωμανικό κατάστιχο του 1548. Τα ερείπια οικισμού όμως που βρίσκονται
στη θέση «Παλιόλουτρο» και το ψηφιδωτό που είχε εντοπισθεί στα θεμέλια της παλαιοχριστιανικής
βασιλικής των «Τσεσμέδων», ενισχύουν την υπόθεση για μια συνεχή οικιστική παρουσία
στην περιοχή τουλάχιστον από τους πρώτους βυζαντινούς χρόνους και μετά. Είναι
το μοναδικό χωριό του διευρυμένου Δήμου
Μυτιλήνης με πρόσβαση στον κόλπο της Γέρας,
με τον οποίο έχει μερική οπτική επαφή. Στη φορολογική απογραφή του 1840 καταγράφονται
153 χριστιανικές οικογένειες και 5 μουσουλμανικές, ενώ το 1908 οι οικογένειες
είναι περίπου 370, χωρίς να αναφέρονται μουσουλμάνοι κάτοικοι. Το 1928 απογράφηκαν
2.004 κάτοικοι, συμπεριλαμβανομένων και των προσφύγων της Μικράς
Ασίας, που κατέκλυσαν το 1922 την ευρύτερη περιοχή. Μεταπολεμικά ο πληθυσμός
μειώθηκε. Το 1951 το χωριό είχε 1.538 κατοίκους και το 1971 1.488. Η εκκλησία
του χωριού που τιμάται στη μνήμη του Αγίου Γεωργίου, είναι ρυθμού βασιλικής και
ιδρύθηκε εκ βάθρων το 1815 στη θέση μικρότερου ξύλινου ναού. Σημαντική ιστορική
στιγμή της περιοχής ο Α΄ παγκόσμιος πόλεμος, οπότε ολόκληρος ο κόλπος της Γέρας
μετατράπηκε σε φυσικό αγκυροβόλιο του αγγλογαλλικού στόλου και η περιοχή των Λουτρών
σε ένα απέραντο στρατόπεδο. Στόχος των συμμάχων ήταν η εκπόρθηση των Δαρδανελίων,
που όμως δεν επιτεύχθηκε ποτέ. Απομεινάρια από ένα γαλλικό νεκροταφείο εκείνης
της εποχής σώζονται μέσα σε ελαιώνα στο χωματόδρομο που ενώνει το χωριό με τη
σκάλα.
ΜΟΡΙΑ (Κωμόπολη) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 31537
Βρίσκεται σε απόσταση 6,8 χιλιομέτρων από τη Μυτιλήνη,
χτισμένη σε υψόμετρο 30 μέτρων. Με τις σημερινές γεωμορφολογικές συνθήκες υπάρχει
μερική οπτική επαφή με τη θάλασσα. Την ασφάλεια του χωριού σε περίπτωση πειρατικής
επιδρομής φαίνεται πως εξασφάλιζε η ύπαρξη των πύργων, αρκετοί από τους οποίους
σώζονται σήμερα 500 μ. πριν από την είσοδο του χωριού, όπως π.χ. ο πύργος του
Κουρτζή. Η παλαιότερη αναφορά για το χωριό βρίσκεται σε οθωμανικό φορολογικό κατάστιχο
του 1548. Στο χωριό κατοικούσαν μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα και λίγοι μουσουλμάνοι.
Στη φορολογική απογραφή του 1840 καταγράφονται 260 χριστιανικές οικογένειες, ενώ
το 1908 το χωριό διαθέτει περί τις 460 οικογένειες, όλες χριστιανικές. Το 1928
απογράφηκαν 2.235 κάτοικοι και το 1971 1.463. Το χωριό διαθέτει δύο εκκλησίες,
του Αγίου Βασιλείου, στην είσοδο του χωριού, που χτίστηκε το 1769 σε ρυθμό βασιλικής
και του Αγίου Δημητρίου στην κορυφή υπερυψωμένου λόφου, που χτίστηκε το 1889 στη
θέση παλιού παρεκκλησίου. Δίπλα στον Αγιο Δημήτριο βρίσκεται το κτίριο του Γυμνασίου,
που λειτούργησε από το 1848 ως αρρεναγωγείο, συνεχίζοντας τη λειτουργία του παλιού
δημοτικού σχολείου. Ομως σήμα κατατεθέν του χωριού αποτελούν χωρίς αμφιβολία οι
αψίδες του ρωμαϊκού υδραγωγείου που βρίσκονται σε μικρή απόσταση από το χωριό,
μέσα σε κατάφυτη από ελιές κοιλάδα.
ΜΥΤΙΛΗΝΗ (Πόλη) ΛΕΣΒΟΣ
Πάνω σε εφτά καταπράσινους λόφους ριζωμένους στην καρδιά του Αιγαίου,
απλώνεται η Μυτιλήνη, πρωτεύουσα της Λέσβου,
μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Ελλάδας,
με ιστορία που αρχίζει από την 3η χιλιετηρίδα π.Χ.
Η σημερινή Μυτιλήνη με 30 χιλ. περίπου κατοίκους, είναι χτισμένη πάνω
στα ερείπια της ομώνυμης αρχαίας πόλης, που γέννησε σπουδαίες πνευματικές προσωπικότητες,
όπως τον Πιττακό, έναν από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας και τους μεγαλύτερους
λυρικούς ποιητές όλων των εποχών, Σαπφώ (700-600 π.Χ.) και Αλκαίο (640-560 π.Χ.).
Η παράδοση συνεχίζεται ως τις μέρες μας με το Νομπελίστα ποιητή, Οδυσσέα
Ελύτη (1911-1996).
Ένας περίπατος στις γραφικές γειτονιές, την προκυμαία και την παραδοσιακή
αγορά, από το Αρχαίο Λιμάνι της Επάνω Σκάλας, μέχρι το Κιόσκι και τη Σουράδα,
δίνει την ευκαιρία στον επισκέπτη να διαπιστώσει τη ζεστή φιλοξενία των κατοίκων
και να θαυμάσει τα πανέμορφα διατηρητέα αρχοντικά διαφόρων αρχιτεκτονικών ρυθμών.
Την πόλη κοσμούν ωραίες εκκλησίες από τις οποίες ξεχωρίζουν η Μητρόπολη
(17ος αιώνας) με το γοτθικού ρυθμού κωδωνοστάσιο και ο επιβλητικός ´Αγιος
Θεράπων (1880). Η Μονή
Αγίου Ραφαήλ βρίσκεται μόλις 12 χλμ. από την πόλη σε ελαιόφυτη έκταση των
Καρυών Θερμής.
Η Μυτιλήνη είναι έδρα του Υπουργείου
Αιγαίου και του Πανεπιστημίου
Αιγαίου. Διαθέτει Διεθνές αεροδρόμιο
και κεντρικό λιμάνι. Έχει συγκοινωνιακές διασυνδέσεις (ατμοπλοϊκές και αεροπορικές)
με Αθήνα, Πειραιά,
Θεσσαλονίκη, Βόλο,
Καβάλα, Αλεξανδρούπολη
και τα νησιά Λήμνο, Χίο
Σάμο, Ικαρία,
Κω, Ρόδο,
Κρήτη κ.α.
Το κείμενο (απόσπασμα) παρατίθεται τον Ιούνιο 2003 από τουριστικό φυλλάδιο
της Επιτροπής Τουρισμού Δήμου
Μυτιλήνης.
ΠΑΜΦΙΛΑ (Κωμόπολη) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 31261
Τα Πάμφιλα είναι το βορειότερο χωριό του διευρυμένου Δήμου της Μυτιλήνης.
Απέχουν 7 χιλιόμετρα από τη Μυτιλήνη
και είναι χτισμένα σε υψόμετρο 50 μ. από τη θάλασσα. Με τις σημερινές γεωμορφολογικές
συνθήκες υπάρχει μερική οπτική επαφή με τη θάλασσα, γεγονός που προκαλεί ερωτηματικά
σχετικά με την ασφάλεια του χωριού σε περίπτωση πειρατικής επιδρομής. Φαίνεται
όμως ότι την έλλειψη οχυρού, στο οποίο θα κατέφευγαν οι κάτοικοι σε μια τέτοια
περίπτωση, αναπλήρωνε η ύπαρξη των λεγόμενων πύργων. Τέτοιου είδους πύργοι θεωρούνται
οι σωζόμενες σήμερα κατοικίες του Χατζησάββα, των Βοστάνηδων και του Σάλτα. Πρόκειται
για πολυώροφα (συνήθως τριώροφα), σχεδόν τετράγωνης κάτοψης κτίρια, που είναι
χτισμένα στις παρυφές του χωριού ή και μέσα σ’ αυτό με σαφή αμυντικό προσανατολισμό.
Η παλαιότερη μέχρι στιγμής αναφορά για το χωριό γίνεται το 1566/7
και βρίσκεται στη «Λεσβιάδα Ωδή» του Σταυράκη Αναγνώστη, ο οποίος αντέγραψε από
τον απολεσθέντα παλαιότερο κώδικα της Μητροπόλεως Μυτιλήνης σχετικό κατάλογο των
υπαγομένων στη Μητρόπολη χωριών. Η φορολογική απογραφή του 1840 κατέγραψε 186
οικογένειες, όμως ο πραγματικός πληθυσμός πρέπει να ήταν μεγαλύτερος. Κατά το
1849 τα Πάμφιλα διέθεταν 300 περίπου σπίτια και το 1908 550, όλα χριστιανικά.
Η πρώτη επίσημη ελληνική απογραφή του 1928, κατέγραψε στο χωριό έναν πληθυσμό
2.198 κατοίκων, συμπεριλαμβανομένων και των προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Μεταπολεμικά
ο πληθυσμός έπεσε και έφτασε το 1971 στους 1.482.
Κέντρο αναφοράς του χωριού είναι ασφαλώς ο εντυπωσιακός ναός της Αγίας
Βαρβάρας, ρυθμού βασιλικής, ο οποίος άρχιζε να χτίζεται στη θέση παλαιότερου μικρότερου
ναού το 1859 και ολοκληρώθηκε το 1881, οπότε έγιναν και τα εγκαίνιά του.
Στην είσοδο του χωριού βρίσκεται το καλλιμάρμαρο «Βοστάνειο» δημοτικό
σχολείο, χτισμένο στα 1928 με χορηγία των Παναγιώτη και Γεωργίου Βοστάνη, το οποίο
και διαδέχθηκε επάξια το ταπεινό δημοτικό σχολείο, το αναφερόμενο από το 1840.
ΠΑΝΑΓΙΟΥΔΑ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 31282
Η ολοκληρωτική καταστροφή του Αφάλωνα από τον σεισμό της 23ης Φεβρουαρίου
του 1867, αλλά και ο φόβος για ένα νέο ισχυρό σεισμό, είχαν ως αποτέλεσμα την
μετοικεσία αρκετών Αφαλωνιατών στη γειτονική παραθαλάσσια περιοχή «Μακρύς γιαλός».
Στη θέση αυτή ιδρύθηκε ένας νέος οικισμός, ο «Νέος Αφάλων» ή «Νεοχώριον», ο οποίος
γρήγορα θα μετεξελιχθεί στο χωριό Παναγιούδα. Το 1874 καταγράφονται 40 σπίτια
στην Παναγιούδα και το 1908 60 οικογένειες. Το 1928 απογράφηκαν 697 κάτοικοι,
συμπεριλαμβανομένων και των Μικρασιατών προσφύγων που αθρόοι κατέκλυσαν το 1922
την περιοχή, ιδρύοντας στη συνέχεια προσφυγικό συνοικισμό στον παρακείμενο οικισμό
του Καλαμιάρη. Το 1971 απογράφηκαν 707 κάτοικοι και το 1981 667.
Ο ναός της Παναγιούδας, σήμα κατατεθέν του χωριού, είναι αφιερωμένος
στη Γέννηση της Θεοτόκου. Ασφαλώς η επιλογή του ονόματος της εκκλησίας έπαιξε
αποφασιστικό ρόλο και στην ονομασία που δόθηκε τελικά και στο ίδιο το χωριό. Ο
σημερινός ναός, με έντονα τα στοιχεία του μπαρόκ, ιδίως στον τρούλο, κατασκευάστηκε
στις αρχές του 20ού αιώνα (γύρω στα 1908), με βάση αρχιτεκτονικό σχέδιο του Αργυρίου
Αδαλή και στη θέση παλιότερου μικρότερων διαστάσεων ναού. Η ομοιότητά του άλλωστε
με το πιο σημαντικό ίσως έργο του Αδαλή, τον Αγιο Θεράποντα της Μυτιλήνης, είναι
προφανής.
ΤΑΞΙΑΡΧΕΣ (Χωριό) ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Τηλέφωνο: +30 22510 61419
Οι Ταξιάρχες βρίσκονται σε απόσταση 6,5 χιλιομέτρων νότια της Μυτιλήνης,
χτισμένοι στις παρυφές ενός κατάφυτου από ελιές λόφου και σε υψόμετρο 175 μέτρων.
Το χωριό είναι γνωστό και με την παλαιότερη ονομασία Καγιάνι (kaya, γεν. kayanin
= λόφος στα τουρκικά), η οποία αντικαταστάθηκε το 1955 (Βασ. Διάτ. 20-9-1955)
από τη σημερινή, προς τιμήν της ομώνυμης εκκλησίας. Ως χωριό αναφέρεται για πρώτη
φορά το 1773, σύμφωνα με καταγραφή του Α΄ κώδικα της Μητροπόλεως Μυτιλήνης. Την
ίδια περίπου χρονολογία (1754) φέρει και μια οθωμανική επιγραφή σε βρύση που βρίσκεται
πάνω από το παλιό γραφείο της κοινότητας. Στη φορολογική απογραφή του 1840 καταγράφονται
85 χριστιανικές οικογένειες, ενώ το 1908 οι οικογένειες αυξάνονται στις 160 περίπου.
Στην ελληνική απογραφή του 1928 βρέθηκαν να μένουν στο χωριό 521 κάτοικοι, ενώ
μεταπολεμικά ο πληθυσμός μειώθηκε. Το 1951 το χωριό είχε 464 κατοίκους και το
1981 373.
Ο ναός των Ταξιαρχών αποτελεί ασφαλώς το κέντρο αναφοράς του χωριού
και το προσκύνημα όλης της γύρω περιοχής. Αρχισε να χτίζεται το 1903, με βάση
το γνωστό σχέδιο του αρχιτέκτονα Αργυρίου Αδαλή, που εφαρμόστηκε και στους ναούς
του Αγίου Θεράποντα, της Παναγίας Ακλειδιού και της Γέννησης της Θεοτόκου Παναγιούδας.
Από τις πηγές της περιοχής υδρεύτηκε από τη δεκαετία 1771 - 1880 και μετά η πόλη
της Μυτιλήνης, έργο που αποδίδεται στον τότε αρχιναύαρχο του οθωμανικού στόλου
Χασάν πασά Τζεζάερλη, του οποίου το όνομα έφεραν μέχρι προ τινος κάποιες από τις
πηγές.
Λάβετε το καθημερινό newsletter με τα πιο σημαντικά νέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Εγγραφείτε τώρα!
